Fálkinn - 19.10.1951, Síða 14

14
FÁLKINN
KROSSGATA NR. 836
Roger des Allees, franskur vís-
indamaöur, þykist hafa fundiö
meöál viö krabbameini. En af því
að hann þykist hafa gert ýmsar
aörar uppgötvanir, sem ekki hafa
reynst sem best, eru menn hálf-
vantrúaðir á þetta. Hér sést liann
meö lifandi, livíta mús, sem hann
segist hafa lœknað krabbann í.
TUNGLSSKINSEYJAN.
Frh. uf bls. 10.
Og svo sleit liann langar vafn-
ingsviðartægjur, sem uxu upp með
turninum, og þeir gerðu úr þeim
langt og sterkt reipi, sem Bill festi
í þá járnrimina, sem eftir var. Síðan
las Joe sig niður á þessari bergfléttu,
en Bill kem að vörmu spori á eft-
ir. Nú stóðu báðir i fjörunni.
„Nú verðum við að komast sem
fljótast undan og fela okkur!“ hvísl-
aði Joe og dró Bill á eftir sér inn
í runn. „Þessir bófar mega ekki
nó i okkur aftur.“
„Við verðum að finna bátinn okk-
ar,“ svaraði Bill, og svo flýttu þeir
sér af stað. Nú var orðið dimmara,
tunglið hafði lækkað á lofti og
skuggann af berginu bar yfir fjör-
una, svo að ekki var auðvelt að
sjá til drengjanna.
Þeir fiýttu sér þangað sem þeir
höfðu skilið bátinn eftir og urðu
að fara fram hjá liúsinu, scm Skeat
og bófar hans voru í.
Það var heitt og iiúsgluggarnir
stóðu opnir. Drengirnir heyrðu
greinilega samtal úr glugganum,
sem birtuna lagði út um.
„Þetta er Skeat!“ hvislaði Bill og
læddist nær. „En hver er liinn mað-
urinn‘?“
„Vitanlega enginn annar en Lobo,“
svaraði Joe. „Eg þekki röddina.“
„Þið verðum að lilera hvað liann
er að segja,“ sagði Bill. „Hjálpaðu
mér að komast upp á svalirnar svo
að ég hcyri betur.“
Joe lyfti 'Bill og nú heyrði liann
raddirnar greinilega. Þetta voru
Skeat og Lobo. Hann sá þá meira
að segja inn um gluggann.
„Það var klaufaskapur lijá þér að
drepa ekki strákana þegar þú liafðir
tækifæri til þess, um borð i skip-
inu,“ sagði Skeat ergilegur, og Bill
skildi að nú hefði Lobo sagt hús-
b'ónda sínum hvernig Jiann hefði
hitt drengina.
„Eg gerði mitt besta,“ sagði Lobo,
,„en það var svo erfitt að komast
að þeim — — —“
„Jæja, við sjáum nú livað liægt er
Lárétt, skýring:
1. ílát, 4. daunsterkast, 10. undir
yfirborðinu, 13. námasvæði í Sóvét-
rikjunum, 15. samskrif, 16. fugl, 17.
iðnfyrirtæki í Reykjavik, 19. hrakfar-
ir,21. skrifa, 22.upphafsstafir,24.sund
2G. örvæntingarval, 28. ræktarblett-
ur, 30. lofttegund, 31. vond, 33. tólf
mánuðir, 34. sérhljóðar, 3G. á skakk,
38. sérhljóðar, 39. karlmannsnafn, 40.
fagurt, 41. veðurátt, 42. samhljóðar,
44. forsetning, 45. ljótur leikur, 4G.
þef, 48. neyðarkall, 50. skolli, 51.
áróðursvopn, 54. áframhaldssöm, 55.
þrír samhljóðar eins, 56. aflraun, 58.
höfuðborg Asiuríkis, G0. söngla, G2.
sælu, G3. eldhúsáhöld, G6. skora, 67.
ilát, G8. þvoði, G9. upphafsstafir.
að gera,“ svaraði Skeat — „þcir
eru á okkar valdi núna!“ Hann grun-
aði ekki hvar þeir voru.
„Og svo er best að við nóum i
skipstjórann,“ hélt hann áfram. „Þú
getur farið með nokkra menn núna
strax og sótt hann á bátnum — not-
aðu tímann meðan tunglsljós er, svo
að þú ratir. — „Örin“ er ferðbúin
og þið getið vcrið komnir aftur fyr-
ir morgun.“
!?karkali heyrðist er mennirnir
stóðu upp, og Lobo gekk til dyra.
Billy skaust ofan af svölunum og
faldi sig í runni ásamt Joe, og rétt
á eftir kom Lobo út og gekk fram-
hjá þeim.
Drengirnir læddust á eftir honum
liljóðir eins og skuggar. Við strönd-
ina lá lítið skip fyrir akkeri.
„Nú eru letingjarnir farnir í land
aftur,“ tautaði Lobo er hann leit á
skipið. „Eg verð að ná í þá.“ Svo
fór hann aftur að húsinu, en dreng-
irnir földu sig í kjarrinu.
BILL HITTIR FÖÐUR SINN.
Malajinn var naumast horfinn þeg-
ar Bill hvíslaði: »
„Flýttu þér, við verðum að fela
okkur um borð og þá sigla þeir með
okkur þangað sem hann pabbi er!
Vertu fljótur!“
Lóðrétt, skýring:
1. Hvíld, 2. hugarburðir, 3. lögur-
inn, 5. samræða, G. bálreið, 7. ung-
viði, 8. sérldjóðar, 9. cldstæði, 10.
lijartfólgnari, 11. æðir, 12. ummerki,
14. vinnufælna, 1G. aftasti hluti, 18.
vikupartur, 20. öreigar, 22. timbur-
úrgangur, 23. ádráttur, 25. prýðin,
27. skvcttir, 29. ísl. tímarit, 32. bæt-
ir, 34. ræðupartur, 35. trjátegund,
3G. notaði hægindi, 37. fiskur, 43.
val, 47. lindýr, 48. sjón, 49. taug,
50. róðraraðferð, 52. sbr. 62. lárétt,
53. forar út, 54. afkasta, 57. dónskur,
58. forskeyti, 59. kcyra, 60. afrak,
Gl. kraftur, 64. tvíhljóði, G5. veður-
átt.
„Eg er til!“ sagði Joe og svo
hlupu jjeir báðir. „En við mcgum
ekki láta þá finna okkur, þvi að þá
flcygja þeir okkur i sjóinn!“
En þeir voru heppnari en þeir
höfðu þorað að vona. Á j)ilfarinu
var segldúkur breiddur yfir tunn-
ur og kassa, sem ekki hafði verið
flutt í land. Og drengirnir skriðu
undir liann, milli tunnanna.
Skömmu síðar heyrðu þeir Lobo
koma með tvo menn, urrandi af
vonsku yfir þvi að vera dregnir upp
úr rúminu. En Lobo hótaði þeim
öllu illu svo að þeir þögðu. Nú fóru
þeir að vinda upp akkerið og tjalda
seglunum.
Þcir voru ekki nema þrír og höfðu
því nóg að hugsa, svo að engum
datt í hug að gægjast undir segldúk-
inn. Drengirnir lágu kyrrir eins og
mýs, en fundu að skipið var komið
á fulla ferð. Eftir klukkutíma nam
skipið staðar; þeir voru komnir
þangað sem ferðinni var heitið.
Bill var órótt meðan þeir biðu
eftir því að mennirnir færu í land.
Loks voru þeir ferðbúnir, og þegar
drcngirnir lieyrðu ekki lengur til
]>eirra skriðu þeir fram úr fylgsn-
inu.
Hertoginn af Gloucester var
svona klæddur, er hann kom i
liöskönnun til setuliðsins í Þýska-
landi ásamt sir Charles Keightly
hershöföingja. Hertoginn er að
áldri sá þriðji í röðinni af þeim
bræörum: hertoginn af Windsor
elstur, þá Georg konungur og svo
hertoginn af Gloucester, en her-
toginn af Kent sem fórst í flug-
slysi á stríðsárunum var yngstur.
LAUSN k KR08SB. Nl. 835
Lárétt, ráðning:
1. Síldarútvcgúr, 12 þari, 13. bóf-
ar, 14. ásar, 1G. efi, 18. mið, 20. aða,
21. KI, 22. sek, 24. grá, 2G. af, 27.
perla, 29. rauða, 30. il, 32. fram-
ferði, 34. MA, 35. nit, 37. a. m. 38. nl,
39. fag, 40. grár, 41. bý, 42. la, 43.
fönn, 44. afl, 45. sr, 47. Gl, 49. ras,
50. Ra, 51. skammtaði, 55. RM, 5G.
spara, 57. nunna, 58. ae, G0. áði,
G2. lin, G3. ól, 64. ull, 6G. fet, G8.
fri, G9. Suez, 71. Örkin, 73. þrár, 74.
rannsóknarráð.
Lóðrétt, ráðning:
1. Safi, 2. íri, 3. LI, 4. ’ab, 5. Róm,
6. úfin, 7. tað, 8. VR, 9. gá, 10. USA.
11. raða, 12. þckkingarlaus, 15. raf-
magnsmælir, 17. kerra, 19. bruðl,
22. sef, 23. klambrari, 24. garnagaul,
25. áði, 28. a. m. 29. ILE. 31. lifra,
33. fá, 34. manar, 36. tál, 39. för,
45. skaði, 4G. óm, 48. iðnin, 51. spá,
52. MA, 53. tn, 54. inn, 59. elur, 61.
dekk, G3. óráð, 65. Lea, 66. fró, G7.
tin, G8. frá, 70. zn, 71. ös, 72. Na,
73. ÞR.
Ennþá var dimmt, en varla gat ver
ið meira en liðug klukkustund til
sólaruppkomu, svo að það varð að
hafa hraðann á, því að Vegna þok-
únnar var erfitt að finna Tunglsskins
eyjuna að deginum til.
Lobo og félaga hans hafði ekkert
grunað, svo að þeir litu ekki við.
Bill og Joe héldu i humátt eftir þeim
en reyndu að Iáta runnana skýla sér.
Þessi eyja líktist bjög þvi, sem
þeir liöfðu séð af Tunglsskinseyj-
unni, en þarna sóst ekkert hús. Hins
vcgar sóu þeir innan skamms þorp
— fjölda strákofa innfæddra inanna
eins og tíðkast á Suðurhafseyjum.
Lobo stefndi bcint á liressilegasta
kofann. Það var biistaður höfðingj'-
ans.
(Ilvaða erindi á hann þangað?
Um þa,ð hegrum við næst).