Fálkinn - 13.08.1954, Blaðsíða 9

FÁLKINN
9
Hollywood-pistillinn
hverju án þess að það hefði dregið
dilk á eftir sér. En þetta sem þau
höfðu fundið til í fyrsta skipti sem
þau sáust, leynisambandið milli
þeirra, var þar áfram. Og þau
fundu það bæði en vildu ekki
missa það sem þau höfðu fundið
og upplifað.
Og svo valt snjóboltinn áfram.
Hann stækkaði og stækkaði.
Steinn hafði aldrei tima til að
vera heima. Leikhús og dans!
Skíðaferðir í sólskini og tungls-
Ijósi. Fyrst í stað hafði hún sam-
viskubit. „Hugsaðu þér hana, sem
alltaf verður að sitja heima,“
sagði hún i fyrstu skiptin og var
að reyna að neita þegar hann var
að bjóða henni út rneð sér. En
svo hreifst hún með. Var hún
ekki ung ennþá — átti hún að
grafa sig inni? Lífið var til að
njóta þess, og voru þau ekki sköp-
uð hvort handa öðru?
Og loks kom að því að hann
afréð að skilja við konuna. Þeim
var alls ekki nóg að vera saman
kvöld eftir kvöld og alla sunnu-
daga. Þau urðu að lifa saman að
fullu og öllu. Hún var eins og
bergnumin.
Konan hans hafði ekki vitað
neitt um hvernig komið var, fyrr
en nú. Hann hafði aldrei sagt
henni að önnur kona væri í spil-
inu, svo að þetta kom eins og
reiðarslag.
Skilnaðarmálið gekk sinn vana-
gang. Stundum setti að henni
hrygg og samviskubit þegar hún
hugsaði til veiku, máttlausu kon-
unnar, en hún vísaði því jafnan
á bug .... hún vildi ekki hugsa
um'það......Hún vildi vera glöð
.... lifa .... vera elskuð.
En tveimur dögum áður en þau
ætluðu að giftast, dó hann.
Nú fóru erfiðir og ömurlegir
tímar í hönd. En það deyja fáir
úr sorg tvítugir. Fyrr eða síðar
lætur maður huggast, og lifið
heldur áfram — áfram. Fimm ár-
um síðar giftist hún ungum,
myndarlegum manni, sem gat lát-
ið hana gleyma sorgunum ....
Og nú höfðu þau lifað saman í
fimmtán ár. öll þessi ár hafði
henni fundist hún vera ung og
hamingjusöm. En svo hafði skuggi
farið að færast yfir tilveru
hennar.
Hún komst að því af tilviljun.
En eftir að grunurinn var vakn-
aður á annað borð, nagaði hann
hana í sífellu og léði henni aldrei
ró eða frið. Hún varð að rekja ör-
lagaþræðina áfram .... vita allt
.... ekki reyna að gleyma því
eða vísa á bug .... hún varð að
vita allan sannleikann.
Maðurinn hennar var alltaf á
ferð og flugi. Áður hafði við-
kvæðið verið: „Farðu í kápuna,
LORETTA YOUNG hefir nú snúið
baki við kvikmyndunum og lielgar sig
eingöngu sjónvarpinu. Hefir hún
stofnað hlutafélag ásamt manninum
sínum, Tom Lewis, sem ætlar sér að
húa til leikþætti handa sjónvarpinu,
og eiga þessir þættir að heita „Bréf
til Lorettu", Þættirnir koma einu sinni
á viku og byrjuðu i febrúar.
Loretta er nú orðin 41 árs og hefir
staðið framarlega i kvikmyndadisa-
hópnum i 25 ár, sumir hafa talið liana
ókrýnda drottningu kvikmyndanna.
En hún segist ekki harma að segja
skilið við filmuna. „Ég hefi gengið
með það i maganum i þrjú ár,“ segir
hún.
Þvottaduftsgerð í Bandarikjunum
hefir keypt 39 fyrstu „Bréf til Lor-
ettu“, svo að líklega verður talsverð
sápulykt af þeim. Þau eru samtals
jafnlöng 13 heilkvöldsmyndum og
Loretta Young.
taka hálftíma hvert. — En ef fólk
verður leitt á að sjá mig viku eftir
viku, getur vel verið að ég fari að
leika í kvikmyndum aftur, segir hún.
gæska, við skulum koma út,“ eða
hann símaði af skrifstofunni og
sagði að í kvöld yrðu þau að fara
í leikhúsið .... í kvöld skyldu
þau fara til Siggu og Kalla . ... í
kvöld ætlaði hann að bjóða
nokkrum kunningjum heim. En
nú var viðkvæðið: „Ég á annríkt
í kvöld og kem seinna heim.“
Fyrst í stað sat hún uppi og
beið þangað til hann kom. Það
var tilviljun að henni varð litið út
um gluggann eitt kvöldið. Hún
hafði verið að vökva blómið sem
stóð í glugganum og lagaði
gluggatjaldið. Og þá kom hún
auga á þau. Þau komu fyrir horn-
ið. Þau virtust alls ekki vera að
Framhald á bls. 14.
Lorelta og Tom hafa verið gift síð-
an 1940 og eiga 3 börn.
„HEIÐARLEGASTA ....“
Piper Laurie er nú orðin fræg kvik-
myndadís, en þegar hún var fyrst
ráðin til Universal Film var auglýs-
ingastjórinn þar i miklum vandræðum
með að finna eitthvað til að vekja at-
hygli fólks á henni. Piper var bara
venjuleg skólastúlka, sem hafði leik-
ið nokkrum sinnum í áhugaieikfé-
lögum. Hún liafði aldrei tekið þátt i
fegurðarsamkeppni, og hún hafði ekki
„uppgötvast i mjólkursölu“ af leitar-
mönnum kvikmyndafélaganna.
En þegar liún hafði undirskrifað
samninginn við Universal og henni
voru réttir peningarnir, sem hún
skyldi fá um leið, neitaði hún að taka
við þeim. „Ég vil ekki taka við kaup-
inu fyrr en ég hefi unnið fyrir því,“
sagði hún. „Það væri það sama og
stela peningum!" — Þetta þótti eins-
dæmi og nú datt auglýsingastjóran-
um ráð i hug. Piper var útbásúnuð
sem „heiðarlegasta unga stúlkan í
veröldinni!“
ÍÞRÓTTAFÓLK SEM LEIKARAR.
Það eru alls ekki fáir kvikmynda-
leikarar, sem getið hafa sér orðstír
fyrir frækni í iþróttum. Sérstaklega
er það sund og hnefaleikur, sem þeir
hafa iðkað, og skulu nokkrir nefndir,
sem hafa keppt um heimsmeistara-
tign eða Ólympíuverðlaun.
Johnny Weissmiiller — Tarzan —
hefir komist á heimsmetaskrá 24 sinn-
um og fengið 5 Ólympíuverðlaun. —
Buster Crabbe — lika Tarzan — hefir
fengið brons og gull á Ólympíuleikj-
unum 1928 og 1932. — Esther Willi-
ams komst á sundi inn i kvikmynd-
irnar og var oft Bandaríkjameistari
og átti að keppa á Ólympíuleikjunum
1940, sem fórust fyrir. — Errol Flynn
var mikill hnefakappi og stóð nærri
að fá verðlaun á Ólympiuleiltjunum í
Los Angeles 1932. — Paul Robeson
hafði verið kjörinn til að berjast um
meistaratign við Jack Dempsey, en
dró sig í hlé á síðustu stundu og fór
að syngja. — Og ekki má gleyma Sonju
Henie, þó að hvorki hafi hún orðið
fræg fyrir sund né hnefaleik. En hún
hefir gengið á vatni flestum öðrum
betur og orðið tifaldur heimsmeistari,
sexfaldur Evrópumeistari og á þrjá Ól-
ympíu-gullpeninga i fórum sínum.
HVERS VEGNA „OSCAR“?
Þegar verðlaunum Amerísku kvik-
mynda-akademíunnar var útlilutað
fyrir árið 1952, voru 25 ár liðin siðan
„Oscar“-stytturnar komu til sögunn-
ar. Þetta er lítil mannsmynd og teikn-
uð af Cedrich Gibbons, listráðunaut
hjá Metro-Goldwyn. Framan af var
myndin aðeins kölluð „Styttan", en
Oscars-nafnið fékk hún af tilviljun,
árið 1931. Þegar frú Margaret Herriclc,
sem nú er formaður akademiunnar sá
hana fyrst sagði hún: „En hvað þetta
er líkt Oscar frænda!“ Og síðan fest-
ist þetta nafn við styttuna, þó að það
yrði uppvíst að eini frændinn sem frú
Herrick átti var ekkert líkur mynd-
inni og hét ekki einu sinni Oscar.
Fyrstu leikendurnir sem fengu Oscar
voru Emil Janning og Janet Gaynor.
Nú eru verðlaunaflokkarnir orðnir
14. Akademían var stofnuð 1927 og
Douglas Fairbanks var fyrsti formað-
ur hennar.
Esther Williams.
Piper Laurie.