Fálkinn - 16.05.1958, Side 5

FÁLKINN
5
norður til Galliu með herinn, og þar
var Antonius. Þingið liugði gott til
þessarar ferðar, hún nmndi verða til
þess að annarhvor þessara hættulegu
valdamanna mundi hverfa úr sögunni.
En þá fréttist að þeir Antonius og
Octavianus hefðu gert samninga með
sér án þess að láta vopnin tala.
Héldu þeir nú til Róm og fór þar
fram meiriháttar tilhreinsun. Þeir
létu drepa um 2000 borgara og 300
senatora — meðal þeirra Cisero.
ANTONIUS OG KLEOPATRA.
En vígs Cæsars hafði ekki enn ver-
ið hefnt, morðingjar lians voru enn
frjálsir. Nú voru þeir austur i Make-
doníu og höfðu þar lnindrað þúsund
manna hcr. Þeir Antonius og Octavi-
anus héldu þangað austur til að
kiekkja á þeim og áttu tvær orrustur
við þá og höfðu betur. Brutus framdi
sjálfsmorð eftir ósigurinn. Nú skiptu
þeir félagar Rómaveldi á milii sín;
fékk Octavianus vesturhlutann en Ant-
onius þann eystri. Gerði bann sér
ferð til Egyptalands, en þar ríkti
Iíleopatra sú, sem Cæsar hafði orðið
sem ástfangnastur af, og hafði ekki
cnn misst fríðleikann. Féli Antonius
nú fyrir freistingum hennar og varð
afhuga herferðum en þótti betra að
sitja að kjötkötlunum í Egyptalandi
og njóta blíðu hinnar freistandi
drottningar.
Kleopatra var ofjarl Antoniusar
bæði að viti og ráðdeild. Hún hafði
forðum vafið Cæsari um fingur sér
og á þann liátt bjargað ríki sínu, og
afréð nú að bdita Antonius sömu
brögðum, og það tókst. Antonius var
auðunnari en Cæsar.
Antoniuj. var hrifinn af öllu skraut-
inu og glysinu við konungshirðina
egypsku, og brátt varð hann þess
vísari, að hin undurfríða drottning
vildi fús tala um ástamál við hann
i stað stjórnmála. Hún dckraði við
liann, ól hann á krásum og vinum
og lét ambáttir sínar syngja, dansa
og leika á hörpu fyrir hann. Og bein
Antoniusar voru ekki svo sterk að
þau þyldu þá góðu daga. Hann gerðist
hóglífur og gleymdi hlutverki sínu,
gleymdi skyldum sínum við austur-
rómverska rikið og hættunni, sem
honum stafaði af óvinum sinum í
Róm.
Hann át og drakk og gat ekki um
annað hugsa en Kleopötru hina fögru.
Hún hélt enn völdum, því að lnin
hafði afvopnað hinn rómverska hers-
höfðingja, sem hafði komið i þeim
erindum að leggja undir sig riki
hennar, en hafði i staðinn gerst auð-
mjúkur leiðbeinandi hennar.
En Octavianus sá sér leik á borði.
Antonius hafði rekið frá sér konu
sina, sem var systir Octavians, til
þess að geta tekið saman við Kleo-
pötru. Það vildi Octavianus ekki þola
og hélt nú austur í Miðjarðarhaf með
flota sinn. Lenti lionum saman við
flota Antoniusar við Actium, sunnan-
vert við Grikkland árið 31 f. Kr. Nú
var Antonius ekki sami djarfi hers-
liöfðinginn og áður. Hann lagði á
fiótta í hálfnaðri orrustunni og flýði
vitanlega á náðir Ivleopötru. Hún gekk
ekki að því gruflandi að hann átti
sér ekki uppreisnar von, og gerði
honum nú orð um að hún mundi
stytta sér aldur. í örvæntingu sinni
lét Antonius fallast á sverð sitt og
lauk þar hans sögu.
En Kleopatra var ekki af baki dott-
in. Nú reyndi bún að töfra Octavi-
anus á sama hátt og hún hafði töfrað
Cæsar og Antonius. En Octavianus
lét ekki blekkjast, enda liefir Kleo-
pötru verið farið að fara aftur. Þegar
hún sá, að liún gat cngu tauti komið
við Octavianus fyrirfór hún sér með
því móti að hún lét eiturnöðru bíta
sig. Octavianus gerði skrautlegt graf-
liýsi lianda henni og Antonius og hrós-
Framhald á bls. 14.
KONAN, SBM vann meiri sigrn en nokhur
inin.
15.
1. í Krímstriðinu 1853, er Englendingar og Frakkar voru að
berjast við Rússa dó fjöldi særðra hermanna, vegna illrar aðbúðar
og lélegrar hjúkrunar. í sjúkraskýlum hersins var hvorki til þvotta-
skálar, sápa, handklæði eða gólfsópar. Þá var það að í herbúðirnar
kom ung stúlka, sem hafði tekið að sér að stýra flokki 38 enskra
hjúkrunarkvcnna. Hún hét Florence Nightingale, var fædd 12. maí
1820 og hafði kosið sér það ævistarf að verða hjúkrunarkona.
2. Florence Nightingale olli byltingu í hjúkrunarmálum. Fyrir
hennar tið hafði það verið algengt að vandræðakonur voru píndar
til að taka að sér hjúkrunarstörf — látnar velja um Iivort þær vildu
það heldur en fara i tugthúsið. Má nærri geta hvernig sú hjúkrun
hefir verið. Stundum fundust þessar ólánsmanneskjur steinsof-
andi undir rúmum sjúklinganna, sem þær áttu að hjúkra. Ilöfðu
stolið brennivíni og drukkið sig fullar.
3. En þctta breyttist fljótt eftir að Flor- 4. Fyrst í stað litu bæði hershöfðingjar og 5. Kaldhæðni örlaganna réð því, að þessi
cnce Nightingale kom til sögunnar. Hún lét herlæknar hornauga til þessarar stúlku. En frægasta hjúkrunarkona allra tíma varð ó-
koma upp þvottahúsi í hverju sjúkraskýli og ])cgar dánartalan meðal sjúklinga lækkaði úr læknandi sjúkdómi að bráð, svo að hún var
setti hcrmannakonur til að þvo allan óhrein- 42 niður í 2% viðurkenndu þeir loks starf rúmföst i nær 50 ár. Hún dó rúmlega niræð
an þvott af sjúklingunum úr hcitu vatni. hennar. 13. ágúst 1910.