Fálkinn - 26.02.1960, Blaðsíða 10
10
FÁLKINN
íOOOíiOOOOÍSÍSOOÍÍOOOOÍÍOOOOOtíOOOCÍCOOOOOCÍÍÍOOKOOÍÍOOOCOÍÍÍjníiOCÍÍSOOOCOOOÍÍGÍSÖÍÍÍKÍOOÍÍttOÍÍOÍSÍÍOOÍÍÍÍÍÍOÍlíiíÍOÍÍÍÍÍiOOÍÍÍiÖÖÍÍÍSOÍÍÍiaíÍíiíiíiíiíSOíXÍíiO!
RANGSI KLUMPUR Myndusuga fyrir börn 176
o
s*
«*»
o
1
o
o
g
8
8
o
o
— Það hljóta að vera mÍKlar íréttir í
blaðinu úr því að þú gengur endilangan
gíraffa og um borð án þess að vita af
því.
— Ég les aldrei fréttirnar — þær eru
bara fyrir fullorðna.
— Nei, ég er að lesa um Bangsa
Klump og vini hans. Þeir eru núna. . . .
Láttu mig sjá hvað langt þeir eru
komnir í blaðinu þínu. — Þetta er blað-
ið frá í dag.
— Sérðu, ég hlæ á myndinni og þú
ert að lesa, það er gaman.
— Já, og þarna eru snáðarnir. Vertu
ekki að kreista rófuna á mér, Snáði!
— Það hlýtur að vera spennandi að
vera í teiknimynd. Get ég ekki fengið
það? — Kannske, en það er nú ekki
alltaf jafn gaman.
— Þarna sérðu, stundum hlammast
maður á rassinn, stundum vökna bræk-
urnar og maður verður að éta kynstur
af pönnukökum.
TSSlí
ISBIííbíf
— Það er nú bara gaman, og ég er
alvanur að detta á rassinn. Svo að ég
vil gjarnan taka þátt í þessu.
— Ég vona að eitthvað skemmtilegt
komi fyrir meðan ég er í teiknimynd-
inni. — Það gerist eitthvað daglega.
Okkur leiðist ekki.
— Þarna gerðist eitthvað aftur. Nú
var það ekki rófan heldur hausinn.
Bara að það gerist ekki of mikið.
— Æ, það er ekkert gaman að vera
með í þessu. Ég ætla að flýta mér heim
til hennar mömmu. — Já, það er lík-
lega best. Hann Peli kastar út akkerinu
og þá kemstu í land.
§
o
o
íl
ut
s t
o
o
5C
%
•s
5!
o
5!
sr
**
■ a
vJ
M
g
iQOOöOOOOOaCOÖÖOeOOOOOOOOOOOOOOOOOOÖÖOOOOOöOOaOOOOCÍÖOOOÖiSOOOOOöCÖOOöOÖOOÖOOÖOOCOÖOOÖOOOOOOOÖOOOOCGOOOOOOOOÍSOOi
>f Skrítlur >f
— Hœttu nú að hósta ofan í reyk-
háfinnl
Hvers vegna viljið þér endilega
fara úr vistinni hjá mér, María?
— Það eru ýmsar ástæður til
þess, frú. Hér er enginn sími, ekk-
ert útvarp og svo bætist það ofan á,
að ykkur hjónunum kemur svo vel
saman, að maður fær ekki einu
sinni þá skemmtun að heyra ykkur
rífast.
o
— Hvernig ég kynntist henni
mömmu þinni fyrst, sagði faðirinn.
— Þú ert svo lítill að það er ekki
vert að segja þér það. En eitt er
víst. Ég vandist alveg af að blístra
á stúlkur á götunni.
Pokerspilarinn fór á hestaveð-
hlaup og tapaði aleigu sinni.
— Ég skal svei mér læra að
stokka hesta betur, áður en ég kem
hingað næst, sagði hann.
o
— Spilar konan þín upp á pen-
inga?
— Nei. En þeir sem hún spilar
við, gera það.
— Hverskonar kvenmaður var
þetta sem þú giftist?
— Hún er engill.
— Skratti ertu heppin. Mín er
lifandi enn.
— Má ég biðja forstjórann um
leyfi til að fá að afnema lagaþátt-
inn „Við vinnuna" hérna i skrifstof-
unni?