Dvöl - 01.03.1902, Blaðsíða 4

12
D V Ö L.
„Ástin mín!“ hrópaði hann, gekk til hennar og
faðniaði hana að sér. „Hvað gengur að þér?“
„Segðu mér, Páll, hvar hefir ]ni verið í nótt ?“
spurði hún með svefnóra.
„Eg sagði þér það í gærkveldi11, svaraði hann
nokkuð vandræðalegur.
„Það hefir nokkuð skrítið borið fvrir mig í
nótt“, sagði hún. „Ég lá hér í rúminu með eins
opin augun og núna og — Páll, fvrirgefðu mér, ég
var að reyna að fylgja þér með segulstraumsafli
þangað sem þú fórst — þegar ég alt í einu sá þrjá
menn standa saman með vínglös í höndunum. Eg
vissi ekki hverjir ]jað voru, ]>ví andlitin á þeim
líktust þeim, sem vér sjáum í draumsjónum; það er
að segja, þeir höfðu andlit, en ég gat ekki séð
nokkurn svip á þeim, og mér sýndist þeir vera að
hlæja og tala sín á milli“.
„Hvaða herjans vitleysu ertu að segja, Marta!“
hrópaði Páll og varð óstyrkur, ]iví sjónin liafði verið
helzt til sönn; það var einmitt sá félagsskapur, sem
hann hafði verið í.
„Og“, hélt hún áfram, „mér heyrðist einn af
þeim vera að tala um heimilið sitt og um morgun-
daginn, og mér fannst ég finna, þó ógreinilega, slæma
vinlykt, og meira man ég ekki“.
„Þetta er fágætt!“ hrópaði hann og fór að
ganga um gólfið.
„Mér finnst sjálfri þetta vera l'urðu einkennilegt.
En segðu mér nú, Páll minn, hvort sjónin er sönn“.
Páll, sem fór að hvetja sporin um gólfið, rak
sig á fatadragkistuna. Skúffurnar voru opnar og
fötin lágu á víð og dreif. Hann hljóp þá að rúminu
og hrópaði : „Marta! Sagðist þú ekki hafa þekkt
neinn, sem þú sást í draumnum ?“
„Nei, ástin mín; ég gat ekki greint svipinn.
En því spyr þn að þessu ?“
„Allt, sem ég get sagt þér um þetta, er það“,
sagði Páll, „að þínir rafmagnsstraumar, eða hvað
þú kallar ]iað, eru ramvitlausir. Við höfum verið
rænd af þjófum, sem hafa haft grlrnur, og þeir hafa
klóróformerað þig“.
Gullleðurverk (Gyldenlæcíerarbeide).
[Niðrl.]
Þegar búið er að bera póliturinn á, er gullgruan-
urinn, svo nefndur, borinn á og verður hann að vera
hreyfinga laus í 12 tíma, hvorki meira eða minna,
því ]>að ríður á að hann sé mátulega þurr. Þá
eru gullblöðin — ])au fást hjá bókbindurum — sett
yfir allan uppdráttinn og nuddað svo hægt með baðm-
ullar vindli í kringum bann, svo ekkert annað verði
eftir af gullinu, nema það sem er á uppdrættinum,
því að ekki má bera gullgrunninn á (Guld Grund)
annað en uppdráttinn. Þegar þetta er búið er gull-
fernisinn (Guld Fernis) borinná allt og látinn þorna.
Að því búnu er farið að mála ofan í uppdráttinn
með ýmsum litbreytingum, en allvíða grillir í gullið
sjálft og sumstaðar er ]iað bert. Til þess má bafa
oh'uliti, eins og við Chrómó-málverk, en þeir ])orna
miklu seinna, en eiginlega fylgja ]iessu verki sérstak-
ir farfar (Gyldenleder Farver), sem er fljótandi efni.
Þegar þetta er orðið þurt, þá er borinn fernis (Rus-
sisk Strygelak) á allt verkiö og er ]iað þá búið.
Þetta er i ráuninni mjög vandalítið, en fallegt og
varanlegt verk, að öðruleyti en því, að gullið fölnar
með aldrinum. Það fæst ekki orðið ekta, en þau
gullleðurverk, sem enn þá eru til frá fyrri timum og
orðin nokkur hundruð ára eru tiltölulega lítið skenund,
því að gullblöðin hafa þá fengist ekta. Þetta er slétt
gullleðurverk, en svo er annað upphleypt, sem ekki
er þeim mun fallegra, sem það er miklum mun
vandameira. Allir farfar, sem ]iessu málverki fylgja,
eru nokkuð dýrir, en ég get ekki nákvæmlega tiltekið,
hvað hver þeirra kostar, en naumlega mun verða
komist af með ódýrri efni en 10 kr. virði að leðrinu
meðtöldu.
í Danmörku búa margir til myndaramma og
fleira með þessu verki, en mála og gylla það ekki,
heldur bera að eins á það „Russisk Strygelak“ og
verður það þá mjög ódýrt. Hentuga og fállega
kommóðu og fortópíanó dúka og fleira, sérstaklega
hentuga á veturna má búa til úr fallegu, þykku rósa-
lérefti, eins og haft er í gluggatjöld, dökkleitu eða
Ijósleitu (Möbel Sirts) og sauma í kringum hverja
rós hnetuvír.
Smávegis
Olíudúkar geta litið út eins og nýir ef þeir eru
þvegnir einu sinni í hverjum mánuði upp úr mjólkur-
hlöndu — jaín miklu af undanrennu og vatni — svo
skal nudda þá einu sinni á hverjum 3 mánuðum
upp úr línolíu, nefnilega láta nokkra dropa at henni
drjúpa á dúkinn og nudda hana vel inn í hann og
fága hann á eftir með gömlum silkiklút, með þessari
aðferð geta þeir haldið sér í mörg ár.
Til að ná riðblettum af líni, skal bera á blettina
sítrónuvökva og salt, þetta skal gera t.visvar sinn-
um ef þess þarf, breið línið svo á móti sólu og þeg-
ar það er orðið þurt, þá skal þvo ]>að úr köldu vatni.
Þessa aðferð má einungis liafa við hvítt lín, því vökv-
inn tekur litrósir af eins og bletti.
Til þess að ná línsterkju af járni er bezt að
binda gult vax innan í grófa hreina tusku, svo þeg-
ar járnið er nærri ]>ví mátulega heitt lil að brúkast
verður að nudda það fljótt með vaxrýjunni og svo
með grófari hreinni rýju.
Ágætt meðal við hárroti, er að tína lyfjagrös í
maímánuði, og sjóða í hæfilega miklu vatni, sía svo
löginn frá og hella honum heitum á flösku og binda
vel yfir hana, svo loftið kornist ekki að.
Kaupendur Dvalar
eru beðnir að gera útgefanda aðvart, ef blöðin koma
ekki til skifa.
Útgefaadi: Torfhildur Þorsteinsdóttir Holm.
Félagsprentsmibjan.