Iðnneminn - 01.12.1954, Page 2
2___l_Ð_N_N_E_M_l_N_N
l>lllllllllllllll||||||||||||||||||||||||lllll||||llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll|l,IIIIIIIIIIIIIIIHII
HIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIiailllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIII
Létt og þungt
| H-F fSAGA I
Rauðarárstíg 29 — Reykjavík
| Símar: 1905 verksmiðjan, 3376 skrifstofan i
Pósthólf 845.
| Framleiðsla á: |
| Acetylem-gasi og súrefni til logsuðu |
| og skurðar.
Kaupmenn og kaupfélög!
Höfum ávallt fyrirliggj andi beztu teg-
undir af dömutöskum framleiddum eftir
nýjustu tízku á hverjum tíma, úr falleg-
Lincoln og þrcelahaldið.
Lincoln átti einu sinni í stælum
við mann, sem varði |)tælahaldið
mjög ákaft. „Það er mín skoðun",
sagði Lineoln, „að ef drottinn hefði
ætlað að skapa hóp af mönnum, sem
einungis áttu að borða, en ekkert
að vinna, mundi hann hafa skapað
])á handalausa, munnur hefði nægt.
Og ef hann hefði svo ætlað að skapa
annan hóp, sem einungis átti að
vinna, en ekkert að borða, mundi
hann hafa skapað þá munnlausa,
hendur hefðu nægt“.
*
um skinnum og með skrautlegum lásum.
Skrifið eftir sýnishornum.
Mark Twain sagði:
„Allir menn eru eins og tunglið.
Þeir hafa sínar dökku hliðar, sem
þeir sýna ekki neinum.
*
I Ennfremur:
i Kalk til múrhúðunar.
I Verksmiðjan Merkúr h.f.
Ægisgötu 7 — Reykjavík — Sími 6586
IIIHIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIim'HHHIIIIIIIIMIIIIIIIMMIIMIMinMIIIHHHIIIMmillMIIIMMIIIIIHlí! |l IIII11II11111111II11IIIII11111111IIIIIIII1111IIIIIIIII1111IIIII1111 lll 111111111II11IIIIIII11IIII11IIIIIIIIIIIIII1111II11IIIII1111*1
jiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiHiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiillliHiliiiiliiiiniiiii
Tökum að okkur ýmis konar
járnsmíði og vélaviðgerðir.
Önnumst einnig rörlagningar.
Seljum hita- og olíukynd-
ingartæki. I
TÆKNI H'F
e Faxagötu 1 — Reykjavík. f
Símar 7599 — 80113.
immimmmmmmmmmmmiimimmiiiimmmimimiimmmmmmmiimmimimmmimimim
Himmmmmmmimiiimmimimmmmiimmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmi
Utvegsbanki
íslands h.f.
Reykjavík, ásamt útibúum á Akureyri,
ísafírði, Seyðisfirði, Vestmannaeyjum,
Annast öll bankaviðskipti innan lands
og utan. Skrifstofur bankans í Reykja-
vík eru opnar kl. 10—12 og 1—4 nema
laugardaga aðeins kl. 10—12.
Auk þess er sparisjóðsdeildin opin alla
virka daga nema laugardaga kl. 5—7.
iiiiimmiiiiiiimmmmimmiiiimmmmmmmiiimmiimmmimmmmmiiimmmmmiimimimiH
111111111111111111111m 1111111111111111111111111111111111111 iiimmniimiiiiiimmihmhimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimm iiiiiimiiimiiiiiiiimiiiiiiimmmmiiiiiiiiiiiiimimmimiimiiiimiiiimiiiiiiiiimiiimiiiiiiimiiiiiiiiimm
Ávaxtið sparifé
yðar í . . .
Búnaðarbanka Islands
Reykjavík, Austurstrœti 5.
Opið 10—12 og 1—4 alla virka daga,
nema laugardaga 10—12.
Maður, sem stamaði, var spurð-
ur, hversvegna hann gerði það.
Þ-þ-það er sérkennið við mig.
Allir e-e-eru eitthvað sj-sj-sér-
kennilegir.
Ekki er ég neitt sérkennilegur,
sagði sá, sém hafði spurt.
Nú? Ert þ-þ-þú e-e-ekki vanur
a-að hræra í kaffibollanum þ-þ-þín-
um með hægri hendinni?
Jú, auðvitað geri ég það.
Þa-þa-þarna sérðu, a-að þ-þú ert
sé-sé-sérkennilegur, því að flestir
no-no-nota sk-sk-skeið!
*
Sá fulli kemur út af veitinga-
staðnum: Halló þú þarna þjónn,
pantaðu fyrir mig bíl, undir eins.
Sá einkennisklæddi. — Ég er
ekki þjónn. Ég er sjóliðsforingi.
Sá fulli: — Allt í lagi, þá geturðu
bara pantað fyrir mig bát.
*
Hún: — Eigum við að fara í
Tívoli á föstudaginn?
Hann: — Já, en ef það verður
rigning?
Hún: — Þá geturðu komið daginn
áður.
*
Maður nokkur í Köln átti flösku
af brennivini, sem hann geymdi í
skáp í loftvarnabyrgi. Hann setti
miða á flöskuna, sem stóð á „Eitur".
— Nokkru seinna ætlaði hann að
hressa sig á innihaldinu eftir harða
loftárás, en þá var flaskan tóm og
búið að skrifa til viðbótar á mið-
ann: „Með beztu þökkum frá sjálfs-
morðingjanum og kveðjum frá
landinu handan hafsins mikla“.
*
Tveir snáðar tala saman:
— Hvernig líkar þér við nýja
pabbann þinn?
— Svona og svona. Hvernig líkaði
þér við hann, þegar hann var pabbi
þinn?
*
Sam, gamall negri, var að segja
kunningja sínum draugasögu:
— Það var alveg agálegt. Ég
var að koma úr matbúrinu með
fulla fötu af rjóma í hendinni, þegar
draugurinn skaust fram hjá mér af
voða krafti.
— Varstu hræddur? spurði vinur-
inn. Skalfstu af hræðslu?
— Ég veit ekki, hvort ég skalf
af hræðslu. Ég veit ekki, hvort ég
skalf yfirleitt neitt. En þegar ég kom
inn í eldhús ,var engin rjómi í föt-
unni, bara tvö pund af smjöri.
Búnaðarbanki
islands
Austurbæjarútibú
Laugavegi 114.
Opið alla virka daga kl. 10—12,
1-3 og 5-6,30 síðd.,
nema laugardaga kl. 10—12.
Útibú á Akureyri
Strandgötu 5.
|||||||||||||■■I■I■•••■•■■•■*■■•I•■*■■■*■•(*■I•■|||■■■||>|||||||||||||||||*|■|||||||||||||•||||
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIII HHHHHHIHHHHHIIIIIIIIIIIIHHHHIIHIIIIIIIIIHHIIIIHIIHHHHHIIHHHHHHHHHHIH
*
Það var haldið happdrætti um bíl
1 í bæ einum i Skotlandi. Sandy, sem
= keypti tvo happdrættismiða, fékk
| bílinn. Þegar vinur hans kom að
i óska honum til hamingju, var hann
| mjög áhyggjufullur á svip.
Í — Hvað gengur að þér, maður?
É spurði vinurinn.
— Æ, sagði Sandy. Ég get ekki
E fyrirgefið mér að vera svo vitlaus
i að kaupa tvo miða, fyrst einn dugði.
i *
Forstjórinn sá eftirfarandi setn-
i ingu skrifaða með krít fyrir ofah
i innganginn í einkaskrifstofu sína
5 morgun einn, er hann kom tif vinnu:
i — Laun syndarinnar er dauðinn,
Í en launin, sem greidd eru af þessu
..."""" fyrirtæki, eru helmingi lélegri.