Iðnneminn - 01.06.2002, Side 30
rNorr(zöpíng
Tilgangurinn með þessari grein er að segja frá námsferð sem ég fór í síðastliðið haust til
Svíþjóðar og auk þess að reyna að vekja námsmenn til umhugsunar um þau tækifæri
sem þeim bjóðast til að stunda hluta af námi sínu erlendis. Það liggur Ijóst fyrir að þau
tækifæri sem standa námsmönnum til boða eru ekki alltaf á þeirra vitorði og jafnan verða
þeir að grafast sjálfir fyrir um þessi mál. Að geta ferðast til annarra landa og lagt stund á
sitt fag er ómetanleg reynsla sem fæstum ætti að láta úr greipum ganga. Þá getur maður
séð hlutina í víðara samhengi en ella og haft með sér heim í farteskinu ómissandi þekkingu
og miðlað henni til annarra. Svo er þetta líka gríðarlega gaman, alla leið!
Sjálfur var ég auðvitað svo heppinn að kennarinn
minn, Ingibergur Elíasson, kennslustjóri bílgreina í
Borgarholtsskóla, spurði mig hvort ég hefði áhuga
á að taka þátt í einskonar skiptinemaverkefni milli
BHS og Ingelsta Gymnasiet í Norrköping. Þetta er
eins konar norrænn bekkur sem Ingelsta heldur úti
ár hvert og fær þá til sín nokkra nema frá hinum
norðurlöndunum á hverri önn. Það er Norræna
Ráðherranefndin sem stendur að baki þessu
samstarfsverkefni. Við vorum tveirfrá íslandi, Ásgeir
Erlendsson og ég, sem dvöldum þarna ytra í 8 vikur
s.l. haust. Vorið áður höfðum við farið við þriðja
mann ásamt Ingibergi í 10 daga heimsókn í skólann
til að skoða aðstæður og leist okkur vel á og ákváðum
að slá til. Hugmyndin var sú að þetta yrði til blands
verkleg og bókleg kennsla í skólanum sjálfum sem
og reynsla við vinnu á bílaverkstæðum í Norrköping.
Það eru feðginin Gunno Hermansson og Carina Thuresson sem hafa umsjón með
verkefninu fyrir hönd Ingelsta og voru tengiliðir okkar við skólann ásamt Anders
Nilsson sem var kennari í þeim bekk sem við sátum. Öll kennsla fer fram á sænsku
og maður þarf að hafa sig allan við að skilja allt sem fram fer hafi maður ekki góðan
grunn í sænsku. Það gekk nú stórátakalaust fyrir sig engu að síður og eftir nokkrar
vikur var maður farinn að gera sig átakalaust skiljanlegan við aðra svía. Okkur voru
útveguð herbergi á heimavist sem heitir Himmlestahus og var upphaflega byggt
sem heimavist handa sænskum hermönnum en er í dag eingöngu notað sem
heimavist fyrirskólana á Norrköpingsvæðinu.
Þar var afar gott að vera, stór og björt
herbergi með eigin baðherbergi og
sameiginlegum matstofum. Til að komast í
skólann þuiftum við síðan að taka sporvagn
niður á aðalskiptistöðina hvaðan við tókum
svo rútu sem keyrði okkur beint upp í
skólann. Skólinn er staðsettur í hálfgerðu
iðnaðarhverfi og er þar í bráðabirgðahúsnæði
eins og stendur á meðan leitað er að
hentugra húsnæði fyrir starfsemi skólans.