Ljósberinn - 07.10.1922, Blaðsíða 4

316
LJÓSBERINN
öll og alla, smáa og stóra, að við hvettum alla þá,
sem ekki þekkja Krist, til að leita hans bara með
daglegri breytni okkar. En hvernig er það nú með
okkur? Er breytnin okkar smámynd af breytni Jesú,
af gæzku hans og miskunnsemi, sem við köllum
frelsara vorn og Drottin? Segir þú, barnið gott:
„Eg hefi alt af verið að reyna að vera góður, en eg
get það ekki“, þá hefir þú að sönnu rétt fyrir þér,
því að þú getur það ekki af eigin kröftum. En bið
þú Guð, og andi hans mun þá anda á hjarta þitt og
þá geturðu það, því að andi Guðs er krafturinn, sem
þig vantar. 0g því skaltu biðjandi syngja: „Ó, Guð,
mér anda gefðu þinn“, eða: „þinn andi, Guð, til
Jesú Krists mig kalli, og komi mér á hina réttu leið“.
-o-
Töfraeplin.
Einu sinni var ekkja. Hún átti tvær dætur. Eldri
dóttirin var einkar fríð sýnum; yngri dóttirin var
ekki fríð, heldur mátti hún fremur ófríð heita.
Eldri dóttirin hét Flóra; hún var vond í sér, dramb-
söm og ágjöm. Yngri dóttirin hét Lísa; hún var
bæði góð í sér, yfirlætislaus og gjafmild. Ef betlari
kom og bað um brauðbita, þá rak Flóra hann alt af