Ljósberinn - 29.06.1929, Page 1

'Jesús s*ig&i: bí>fiiuiuim
ab hotna til min óg bamiíð þeim þa(> ehki,
•t>í ctv siílrum þejjríp Quðs víki til.
IX. árg.
Trygðavinátta.
»Pað, sem pér gerið einum af
minum minstu bræðrum, pað gerið
pér mér«.
Hver sagði pað?
Gömul ekkja lifði af dAlítilli fjárupp-
hæð, sem hún hafði fengið kaupmanni
nokkrum í hendur til ávöxtunar. En
kaupmaðurinn varð gjaldþrota og ekkj-
an misti aleigu sína. Af hverju átti hún
pá að draga fram lífið, pví hrum var
hún orðin og ófær til vinnu? Að sönnu
átti hún frænda par í grendinni vell-
auðugan; en hann var harðhjartaður og
ágjarn mjög, og lét veslings ekkjuna
synjandi frá sér fara.
Veslings ekkjan hafði til pessa haft
vinnukonu, en nú vildi hún senda hana
frá sér og mælti: »Nú get ég ekki haft
pig lengur hjá mér, elsku Hanna mín,
farðu nú og fáðu pér vist hjá öðrum
húsbændum«.
Hanna var göfuglynd og trygg stúlka
og vissi ósköp vel, hvernig hagur ekkj-
unnar var. Hún sagði: »Nei, ég fer ekki
frá pér. Ég hefi nú svo lengi hjá pér
verið og pú hefir auðsýnt mér margt
gott! Mér er ekki pörf á kaupi og fatn-
24. tbl.
að á ég nógan til margra ára. Ég er
heilsuhraust og kann að sauma og bæta.
l'ar að auki á ég 25 gyllini, sem ná-
granni okkar einn varðveitir fyrir mig.
Við getum lijálpað okkur sjálfar-með
aðstoð Guðs.
Og livað sem ekkjan svo hafði á móli
pessu, pá lét góða Hanna ekki af ásetn-
ingi sínum og varð kyr hjá ekkjunni.
Eftir pað vann hún af kappi fyrir sér
og ekkjunni, pau tvö árin, sem pær
lifðu báðar. Hún reyndist ekkjunni eins
og ástríkasta dóttir til dauða dags.
---—----------
Málshættir.
1. Gerðu ekkert í reiði pinni. Hvers
vegna viltu fara á sjóinn í ofsaroki?
2. Fræddu aldrer aðra um [iað, sem
pú veizt ekki sjálfur fyrir víst.
3. Sannur vinur er dýrmætari en öll
dýrð pessa heims.
4. Að loknu starfi er ljúft að hvílast.
5. Guð hjálpar peiin, sem hjálpar sér
sjálfur.
6. Dropinn holar steininn, ef stöðugt
fellur.
Reykjavík, 29. júní 1929.