Ljósberinn - 01.02.1948, Blaðsíða 9

Ljósberinn - 01.02.1948, Blaðsíða 9
LJÓSBERINN 25 ir því, að liún þurfti að kaupa eitthvað í bænum og vantaði litla leðurtösku und- ii' það. Hún spurði, hvort ég gæti ekki léð sér tösku, sem hún skyldi svo skila mér aftur í kvöld. Ég sótti litlu skinn- töskuna mína og að svo búnu kvaddi hún mig í flýti. Svo hallaði ég mér aftur í rúmið mitt og fór að lesa söguna af ofsalegum ákafa og lieyrði alls ekki þeg- nr liiisbændur mínir komu heim. Eg rankaði ekki við mér fyrr en barið 'ar liarkalega á dyrnar hjá mér og ég heyrði barónsfrúna kalla á mig. III. Hinn forni sannleikur: „Réttir þú Sat- an litla fingurinn, tekur hann brátt alla liendina“, sannaðist hér, því miður, á ttiér. Frá þeirri stundu, er Emma léði tftér hina siðspillandi skáldsögu, liafði ég lagt vopnin í hendur óvinarins. Frá þeim tíma hafði ég ekki þorað að játa synd mína fyrir foreldrum mínum og þess vegna liafði allur ásetningur minn uni bót og betrun, algerlega orðið til einskis. Þegar ég komst í vandræði greip eg alltaf til lyginnar. Þeim, sem neitar niisgerðum sínum, auðnast ekki að fá miskunn og fyrirgefningu, heldur þeim, sem játar og leggur þær niður. Þessi sann- leikur átli eftir að hafa örlagaríkar af- leiðingar fyrir mig. Þegar húsbóndi minn opnaði dyrnar, horfði hann á mig svo reiðilega, að mér fannst hann mundi hafa komizt að allri •ninni !ygi. En þrátt fyrir það svaraði ég ákveðið neitandi, er liann spurði mig hvort nokkur ókunnugur hefði verið í íkúðinni. „Hvernig er þá þessi vasaklútur, sem vafalaust er yðar eign, kominn upp í vinnustofu mína?“ „Frúin bað mig, áður en húsbændurn- ir fóru, að opna gluggana þar uppi og loka þeim niðri, og þá hlýt ég að hafa misst klútinn“, sagði ég hin rólegasta að ytra útliti og lét sem mér væri misboðið, til þess að sýna sakleysi mitt. Baróninn virtist trúa mér. „En hvernig datt yður í liug að láta bæði inngöngu- dyrnar og gangadyrnar standa opnar?“ spurði liann enn fremur. „Ég hélt að Emelía liefði lokað herberg- isdyrunum, en gangadyrnar eru vanaleg- ast opnar“. Það var ekki liægt að mótmæla því, er ég sagði. Eldhússtúlkan hafði lykilinn að ganginum og það var hennar skylda að loka honurn. Framh. Bréf avið skipti. Við undirrituð óskum að komast í brcfasamband við pilt eða stúlku, hvar sem er á landinu. Hafsteinn GuSmundsson (12—15 ára). Sveinn Guömundsson (10—12 ára). Svala GuSmundsdóttir (10—20 ára). Maríuerla Gísladóttir (10—20 ára). ÖIl Skáleyjum, pr. Flatey, BreiSafirSi. Jóhanna A. Thorarensen (15—17 ára), Gjögri, Strandasýslu. Ölver A. Thorarensen (12—14 ára), sama stað. Emil Bjurnason, Skálholtsvík„ HrútafirSi, Strand., óskar að komast í bréfasamband við pilt eða stúlku á aldrinum 12—14 ára, bvar sem er á landinu. Óla S. Jónsdóttir, Vík, NeskaupstaS (13—14 ára), óskar að komast í brcfasamband við pilt í Reykjavík og láta mynd fylgja bréfi. ÁHEIT TIL LJÓCBERANS: Tryggvi kr. 10,00. Ljósberinn þakkar gjöfina.

x

Ljósberinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ljósberinn
https://timarit.is/publication/362

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.