Ljósberinn - 01.02.1948, Blaðsíða 12

28
LJÓSBERINN

/v\
Ur óöcýut Lriótmlohóinó
XVII.
Ziegenbalg hnepptur í fangelsi.
Raunir þeirra félaga voru engan veg-
inn á enda. Þeir urðu mörgu mótkasti
að sæta, bæði af heiðingjum og nafn-
kristnum Norðurálfumönnum. Höfuðs-
maður Dana í Trankebar gerði allt, er
bann mátti, til að tálrna starfi Ziegen-
balgs og loks lét bann varpa honum í
fangelsi.
Ziegenbalg var um þær mundir að snúa
Nýjatestamentinu á tamúlsku. Nú hugði
hann, að liann gæti fengið að lialda því
starfi áfram í fangelsinu. En liöfuðsnrað-
ur gat ekki unnt honum þess, heldur var
honum alveg synjað um ritföng og penna.
Ziegenbalg bauð þá höfuðsmanni til sín
í fangelsið skömmu síðar. Og er höfuðs-
maður kom, tók Ziegenbalg honum með
slíkri blíðu, að hann gat ekki fengið af
sér að gjalda slíkan kærleika með lratri,
og svo fór, að þeir skildu sáttir og góðir
vinir. Skömmu síðar var Ziegenbalg laus
látinn. Tók hann þá aftur til starfa i
söfnuði sínum. Söfnuðurinn tók á móti
lionum grátglaður með hjartanlegasta
handtaki.
Nýjar raunir háru enn að höndum.
Engir peningar voru sendir heiman að,
og lágu launin þeirra, 200 dalir á ári,
komu jafnvel ekki heldur. Og þó áttu
þeir að sjá skólabörnunum fyrir fæði
og þjónustufólki fyrir kaupi.
En þá lijálpaði Drottinn þeim með dá-
samlegum liætti. Einu sinni kom til þeirra
maður, sem eigi var neinn sérlegur vin-
ur Guðs-ríkis, og gaf 20 dali til kristni-
boðsins, og síðan kom einn af öðrum.
Með þessu móti áskotnuðust þeim 200
dalir og bætti það úr bráðaþörfinni. En
þá runnu upp betri tímar fyrir kristni-
boðið. Danskt skip rann inn á höfnina
og hafði meðferðis 3000 dali til þeirra
frá kristniboðsvinum í Danmörku og á
Þýzkalandi.
Það voru bréf og skýrslur Ziegenbalgs,
sem vermdu svo hjörtun lieima fyrir, að
meiri kærleikur var sýndur í verki til
að efla kristniboðið þar eystra.
XVIII.
Hans Egede.
Friðrik konungur fjórði gekkst víðar
fyrir kristniboði en í Trankebar. Að til-
hlutun hans var kristniboði líka send-
ur til Grænlands.