Ljósberinn - 01.02.1948, Blaðsíða 16

Gyóimetkurförin
73> J SAGA í MYNDUM eftir HENRYK'SIENK1EWICZ
Stasjo skipaði þess vegna, að það skyldi látið nægja
að vísa hinum ógæfusama löframanni burt úr þorp-
inu, og Kamba, sem bjóst við að deyja hinum ótta-
legasta pyntingardauða, féll nú fram á ásjónu sína
frammi fyrir Nel, „hinum góða Mzimu“, og þakkaði
henni fyrir frelsi sitt. Nú fór allt friðsamlega fram.
Frá rimlagirðingunni komu konur og börn, því forvitn-
in cftir að sjá hvítu börnin var óttanum yfirsterkari.
Hér sáu Nel og Stasjo í fyrsta sinn nýiendu, hyggða
af eintómum villimönnum. Klæðnaður þeirra, sem
var eingöngu búinn til úr plöntum eða skinnum, var
bundinn um mittið. Allir, bæði menn og konur, höfðu
göt í gegnum eyrun og í þeim héngu svo stórir skart-
gripir úr tré og beini, að þeir náðu niður á axlir. 1
neðri vör bóru þeir hringi, stóra sem undirskálar, og
tignustu hermenn höfðu kraga um hálsinn úr jórnþráði.
Konurnar fóru nú að keppasl við herinennina uni
að færa Stasjo og Nel gjafir. Það voru kiðlingar,
hænsn, egg, svartar baunir og öl. 1 launaskyni gaf
Stasjo þeim glerperlur og fagurlitt léreft, og Nel
útbýtti meðal barnanna nokkrum speglum. Á auð-
um stað fyrir framan tjaldið dönsuðu hermenn-
irnir stríðsdansa og fóru i stríðsleiki gegtunum til
heiðurs. Um allt þorpið rikti mikil gleði.
Loksins átti athöfniu að fara fram, cr þeir Kali og
M’Kua gengju í fósthræðralag. Þar sem galdramaður
var nauðsynlegur við slika atliöfn, var fenginn gamall
negri, sem var kunnugur öllum særingarþulum, sem
við áttu. Fyrst drap hann geit, tók lifrina úr henni og
skipti henni í fleiri stór stykki. Svo fór hann að snúa
staf, meðan hann talaði með hátíðlegri röddu, og síð-
an leil liann á M’llua og þá á Kali.