Nýtt kirkjublað - 12.07.1907, Qupperneq 1

NÝTT KIRKJUBLAÐ
IIÁLFSMÁNAÐARRIT
FYEIR KRISTINDÓM OG KRISTILEGA MENNING

1907.
Reykjavík, 12. júli
13. blað
■£^.va>rwN.
Hr prcdikun við alþingissctningu 1907.
Eftir séra Fr. Friðriksson.
Tcxli 5 Mós. 6, 1-6 —
------Ef ótti drottins er upphaf vizkunnar og hin lif-
andi trú hennar berandi og þroskandi kraftur, þá cr kœr-
leikurinn fullkomnun hennar, sigur hennar og sæla.
Kærleikurinn er hið æðsla og mesta í heimi, því hann
er innsta, eilífa eðli guðs.
Mennirnir eru skapaðir í guðs mynd, þess vegna er þá
og kærleiluirinn þeirra in nsta eðli og eilífa ákvörðun. Þess
vegna er og kærleikur sæla mannanna og kærleiksþráin eitt
af hinum dýpstu og upprunalegustu öflum hins sanna mann-
dóms. Kærleikurinn er heilbrigði lífsins, kærleiksleysið veikl-
un, sjúkdómur og átumein.
En kærleikurinn byrjar hjá guði sjálfum. Hann „elskaði
oss að fyrra bragði“. Hann elskaði oss áður veröldin var
grundvölluð, meðan vér aðeins vorum til í hans eilifu kær-
leikshugsjón. Og af kærleika skapaði hann oss sér til handa,
og þess vegna er Iijarta vort órólegt alt þangað til það fær
hvílzt við kærleikans eilífa föðurbrjóst. Vér erum skapaðir
til þess að elska guð, og það er vor sæla og sanni kraftur;
]>að er ákvörðun vor. Af þessum kærleika lil guðs á allur
sannur kærleikur að spretta: hinn sanni kærleikur til sjálfra
vor, sem kennir oss að lifa samkvæmt háleitri köllun vorri,
og hinn sanni kærleikur til annara manna, sem kemur því lil
leiðar í oss, að vér verðum umburðarlyndir, góðviljaðir, ekki
öfundsjúkir, ekki raupsamir, ekki hrokafullir, gjörum ekkert
ósæmilegt, erum ekki sérplægnir, ekki reiðigjarnir, tilreiknum