Nýtt kirkjublað - 01.02.1909, Page 4

28_ _ _____ NÝTT KIRKJUBLAfi»
Á fátæku sveitaheimili hér á landi kom það fyvir síðla
sumars fyrir fáum árum, að tveir drengir týndusl.
Móðir ])eirra var ein heima lijá B börnum, önnum kafin.
Og nokkru eftir miðaftan fór hún að svæfa yngsta barnið.
Þá báðu tveir eldri drengirnir — annar 5 ára, hinn 3 ára —
hana um að mega leika sér úti í kringum bæinn á meðan.
En nú fór að skyggja.
Þegar móðirin var birin að svæfa litla barnið, fór hún
út að gæta að drengjunum sínum, en sá ])á hvergi. Hún
leitaði þeirra á túninu með öndina í hálsinum, en fann ]>á
ekki.
Tvíbýli var á bænum. Og konur á hinu heimilinu fóru
að leita með henni.
I því kom faðirinn heim. Og hann fór líka að leita.
Hann hljóp til næsta bæjar, sem var örskamt þaðan og var
prestsetur.
Ekki böfðu drengirnir komið þangað
Preslurinn aflaði sér í snatri fleira leitarfólks í nágrenn-
inu og loks var komið um 40 manns í leitina.
En nú dimdi óðum.
Og allir leituðu með öndina í bálsinum að litlu drengj-
unum.
Angist móðurinnar fór sívaxandi. Og alt fólkið var fult
meðaumkunar með móðurinni.
Og myrkrið féll á og nóttin færðist yfir, en drengirnir
fundust ekki
Að vísu var veðrið milt, svo að flestir vonuðu að dreng-
irnir mundu lifa af um nóttina, ef þeir lentu ekki ofan í
einbverja hættu. En öllum var órótt, þvi að alt af voru þeir
að bugsa um litlu drengina, livað þeir mundu verða hræddir
úti í myrkrinu og bvað þeim mundi verða kalt, og að ef til
vill mundu þeir lenda ofan í einhvern lækinn eða pittinn eða
kelduna.
Og annað hræðsluefnið var enn meira: þeir óttuðust að
móðirin mundi springa af harmi um nótlina. Svo ákaflega
grét hún yfir því að bafa mist drengina út frá sér.
En fólkið hélt áfram að leita, — leilaði alla nóttina.
Siðast varð prestiuum svo órólt, að hann tók hest sinn
og fór ríðandi í leitina, til þess að komast fljótara vfir. Og
með þeim hætti barst hann langt í burt frá hinu leilarfólkinu.