Nýtt kirkjublað - 01.02.1909, Blaðsíða 11

NÝTT KIRKJUBLAÐ. 35
hefir vermt jafnmörg köld hjörtu og hann; enginn hefir bœtt
úr böli jafnmargra og hann; enginn þerrað jafnmarga tárvota
hvarma og hann!
Og ]>ó er guðsríki enn ekki komið í fyllingu sinni — ]>ó
er síðasta takmarkinu enn ekki náð!
En ])vi skal verða náð, Jesús skal um síðir ná takmarki
sínu. Sigurinn skal uni síðir verða hans megin, hvernig
sem ilskunnar öfl reyna að aftra því. Sannleikans konung-
ur er ávalt sigursœll konungur. Eins og lilið Heljar hafa
ekki unnið bug á riki bans hingað til, munu þau ekki held-
ur gjöra ]>að hér eftir, — og eins og hann hefir verið með
söfnuði sínum hingað til, svo mun hann og verða það hér
eftir — samkvæmt orði sínu — alt til enda veraldarinnar.
En vort er að biðja og iðja. Vort er að biðja, að guðs-
ríki komi, komi til vor í sífelt sannari og fullkomnari mynd.
Vort er lika að )ðja, — vinna að útbreiðslu ríkis hans,
vinna að þvi að útlit jarðarinnar breytist, mannlifið umskap-
ist og endurnýist fyrir kraft Jesú orðs og anda, unz sú öld
upprennur, er laufskálatjöld guðsríkis taka yfir gjörvallan
beim — unz „hið gamla er farið, og sjá, alt orðið nýtt!“
J. H.
Um krisiindóm og mannúð.
í rifgjörð sinni um uppruna mannhynsins kemst Dr.
Helgi Pétursson svo að orði á einum stað:
„Yfirleitt er mjög erfitt að leggja trúnað á það mál sumra
manna, að ufturför í grimd en framíarir í mannúð séu fyrst og
fremst kirkjunni og trúuni að þakka. A síðustu 2—300 árum liaía
íramfarir Evrópu í mannúð óefað verið miklu meiri en um 16—17 aldir
þar á undan; en varla mun nokkur treysta sér til að halda því fram,
að efling kirkju og trúar sé það, sem eitikum einkenni 2 eða 3 síð-
astliðnar aldir, og að tiúinþvi hafiá þessum 200 árum getað áork-
að meiru í þessu efni en um nærfelt 1700 ár áður.“ (Skírnir 1906,
bls. 62-63).
Það er varla við öðru að búast, eu að nokkuð langt líði
þangað til visindalega fullkomið svar upp á þetta geti komið