Nýtt kirkjublað - 01.05.1915, Blaðsíða 5

NÝTT KIRKJUBLA©
101
sálmalög á hann þar frumsamin, nr. 197 og 216. Ritdómur
um viðbæti þennan frá söngfróðum manni birtist i blaði þessu
(1913, 6;) er honum þar hrósað að maklegleikum, bent á, úr
bve brýnni þörf hann bæti og menn hvattir til að kaupa
hann og stuðla að útbreiðslu hans. „Með þvi afla menn sér
óskiftrar ánægju og kirkju sinni gagns og uppbyggingar“.
Formáli, all-ítarlegur, er framan við kirkjusöngsbókina
og er þar gerð nákvæm grein fyrir útgáfunni; svo eru þar
og ýmsar Ieiðbeiningar og bendingar í þá átt, að gjöra kirkju-
sönginn fegurri og betri en þá átti sér stað.
I sambandi við þetta má geta þess, að hann hefir tvis-
var á ársfundum presta i hinu forna Hólastifti, ílutt erindi
um kirkjusönginn hjá oss, helztu galla bans og helztu endur-
bætur. Er annað þessara erinda prentað (N. Kbl. 1908, 15).
Væri óskandi að binar niörgu og góðu bendingar í hugvekju
þessari, svo og í nefndum formála væru teknar til greina
frekar en raun er á. En þótt þessar bendingar og leiðbeining-
ar fari fyrir ofan garð og neðan hjá ærið mörgum, verður
þvi alls ekki neitað, að útgáfa kirkjusöngsbókarinnar og ekki
síður viðbætisins við hana, heflr stutt, og mun styðja mjög
mikið að fegrun og aukning kirkjusöngsins hjá oss, og þá
er ekki til einskis unnið.
Enn má geta þess, uð sr. Bjarni hefir samið nýtt tónlag
við Faðir vor og innsetningarorðin, og fylgir það janúarhefti
Hljómlistarinnar 1913. Þar segir ritstj. Hljni. svo; „Tónlag
þetta er eitt hið fallegasta, sem eg hefi séð, og fagurt og
áhrifamikið hlýtur það að vera við altarisgöngu, ef það er
vel tónað. Lagið er í gamalli kirkjutóntegund, sem kölluð er
„hypofrygisk", og hefir það að öllu leyti gamalt byggingarlag,
en sem þó samþýðist vel nýja söngnum“. **
itríðið við sorg og dauða.
Þótt flestir tali eins og stendur um þetta voðalega verald-
arstríð, sem nú stendur yfir, og þótt vér í þessum vandræð-
um séum ef til vill heppilegar staddir en nokkur önnur Ev-
rópuþjóð, þá stendur hver og einn einasti af oss Islendingum