Nýtt kirkjublað - 01.05.1915, Blaðsíða 13

NÝTT KIRKJUBLAÐ
109
og andaðist rétt á eftir. Er síra Böðvar ]já kosinn prestur i
Árnesi og þjónaði þar síðan.
Fált segir af Ströndum. Um langan veg að spyrja. Lang-
fæstar messur þar í prestakalli undanfarið. Bú sira Böðvars
stóð með allgóðum blóma, varpið allmikið, og mörg matar-
holan á Ströndum. Einkar vel látinn, segja kunnugir hér.
Kvænlur var síra Böðvar 1910. Heitir ekkjan Steinunn
Pétursdóttir, og verður fyrst til íslenzkra prestaekkna að fá eftir-
laun eftir lífeyrislögunum 1907.
Þeir entust stutt í prestsstöðu bræðurnir: Síra Eyjólfur
Kolbeins á Melstað andaðist 1912, litlu eldri en bróðir hans
lézt nú.
kilnaðurinn.
Eitt væri áreiðanlega unnið við skilnaðinn, og það er að
sambandsmálið væri ])á ekki lengur notað í þessum undir-
boðs-skollaleik flokkanna.
Og þá væri líka sjálfdottið úr sögunni þetta sem heimsk-
ast er og lubbalegast i blaðagreinunum, brigzlin um ættjarð-
arsvik og málamensku bjá Dönum.
Hér í blaðinu er ritað fyrir einuin tveim árum:
„Það er enginn vegur að hér geti þrifist sambandsfylgi í
landinu, meðan þverhandarskugga ber frá dönsku kúgunar-
valdi, er kynni að vilja halda oss nauðugum“.
Nú munum vér það nær en þá, að vér vitum, að Danir
létu oss sigla vorn sjó, ef sambandi væri sagt upp eða slitið
af vorri hálfu. Ónotalaust yrði það tæpast á báðar hliðar,
en engin kúgun yrði við lítilmagnann. Svo hygg eg allir
verði að skilja orð og gerðir Dana síðustu árin, sem þar bafa
eitthvað lagt til mála og átl eitthvað undir sér. Meira að
segja mun nú ofarlega í allmörgum Dönum a? verða enda
fyrri til að leysa um hnútana. Þó ætla eg að þeir sem ráð-
in og völdin hafa nú og áfram vilji ekki skilnað, þyki heldur
skerðing i.
En eitt er víst: Valdi verður eigi beitt, og vopnum verð-
um vér eigi sóttir.
Þar er undirstaðan komin til sambandsfylgis hér í landi,