Nýtt kirkjublað - 15.05.1915, Síða 2

114
NÝTT KIRKJUBLAÐ
Gunnarsson frá Laufási, en hinir urbu stúdentar 1861: ann-
ar Páll, læknir í Stafholtsey, Eggertar 2, báðir prestar, Briem
og Sigfússon, og hinn 6. Jón skólameistari Hjaltalín, og eru
nú allir látnir, og lifði síra Páll skemst.
Efstur var sira Páll á blaði við burtfararprófið, og góða
einkunn tók hann 2 árum síðar frá prestaskólanum.
Næsta vetur er hann heimiliskennari hjá Þórði Guðmunds-
syni, sýslumanni Árnesinga, og kvæntist 1864 Margréti dótt-
ur hans. Er hún á lífi og hefir staðið fyrir búi bróður sins,
Sigurðar sýslumanns í Arnarholti, um fjölda ára.
Páll vígðist prestur að Miðdal 1866, er ])ar 4 ár, þá 10
á Hjaltabakka, og kemur að Gaulverjabæ 1880, og er þar
til dauðadags.
Skáldsöguna „Aðalstein11 reit síra Páll á Hjaltabakka.
Sagan tekk heldur ómilda dóma. Hefi eg heyrt þá sögu, að
aðra skáldsögu hafi hann þá átt í smiðum, eða enda gengið
frá að mestu, en varpað á eld með þeim ummælum, að rit-
dómararnir skyldu ekki þurfa að rífa hana í sig. Skínandi
fallegir kaflar eru í Aðalsteini. Efa eg að í nokkurri islemckri
skáldsögu sé t. d. skýrari mynd og minnilegri, en þegar Aðal-
steinn kemur fyrsl í Skálholt, og eins er liann sækir þá feðga
heim að Felli. En löng samtöl, í köflum, um lítil efni, hafa
fælt menn. Uppistaðan ágæt, og mundi Dickens hafa þakkað
fyrir að tara með svo slunginn lífsþráð. En ekki sem höndu-
legast i meðferðinni, á stundum, hann ekki enn orðinn leikinn í
listinni, sem lærst hefði margfaldlega, ef haldið hefði áfram
við sögugerð. Hagmæltur var hann, en lagði eigi mikla stund
á þá list.
Prédikanir allar í „Húslestrabókinni“ eru frá Gaulverja-
bæjarárunum. Sú bók fekk ekki einróma lof í blaðagreinum,
en almenningur heíir kunnað að meta og er bókin fyrir löngu
uppseld. Mundi því vel tekið, að bókin kæmi aftur út, og
mundi kostur að auka, því töluvert óprentað prédikanasafn
er til með inntaks-yfirskriftum frá hendi síra Eggerts Briem,
er ásamt síra Bjarna prófasti Símonarsyni á Brjánslæk vann
mest að útgáfunni.
Bezt reit síra Valdimar um Prédikanirnar í 4. áriKirkju-
blaðsins. Er hér nokkuð tekið upp:
„Síra Páll var í sinni tíð orðlagður ræðuskörungur. Hefir