Nýtt kirkjublað - 15.05.1915, Side 4

116
NÝTT KIRKJUBLAÐ
dr. Valtý Guðmundsson, síra Hafstein Pétursson, prófessor-
ana Guðmund Magnússon og Hannesson, prestana síra Jón
6. Magnússon, síra Bjarna Pálsson og sira Björn Jónsson og
enn fleiri. Segir Guðmundur Hannesson mér, að hann geymi
óvenjuhlýjar minningar um síra Pál frá námsdvöl sinni hjá
honum á Hjaltabakka: „Indœlis-maður“. — „Bezti kennari“.
„Átti töluvert afbókum“. „Litla kenslustofan alþakin bókum“.
Enskulesandi vel var síra Páll. Las hann á Hjaltabakka
rit W. E. Channings, og hafa þau eflaust haft mikil áhrif á
kenningu hans.
Skilning segist Guðmundur, þótt ungur væri, hafa fengið
á því, hve mikil og sár útþrá hefði verið í síra Páli á hinum
yngri árum, burt frá hinu þrönga, breytingalitla lífi, sem beið
hans heima. Þar bar að í bygð, eða á heimili, mjög svo víð-
förulan sjómann íslenzkan, sem komin var nú í basl, og átti
litils úrkosta. Varð síra Páli þá langtalað um æskudraum-
ana og æskuvonirnar, hve heitar þær væru og sárar ogsvik-
ular á stundum. Veik hann eitthvað að sjálfum sér, en varð
svo litið á barnahópinn og brosti við og mælti: „Enþáhefði
eg ekki eignast ykkur“.
Önnur endurminning prófessorsins sú, að síra Páll var
um það að tala, hve raunalegt það væri, hve lítið yrði úr
uppvaxandi kynslóðinni. Þegar hann þekti bezt unglingana
um fermingaraldurinn, þá væri innan um ágætlega falleg
mannsefni, en svo rétt á eftir lenti alt vitið hjá þeim i nokkr-
um rollum.
Glöggur maður og réttdæmur, í prestsstöðu, lét það eitt
sinn uppi, að orðið framfarir kæmi helzt til oft fyrir í ræðum
síra Páls. En bæði fylgdi þar hugur máli, og ekki undarlegt
þó að þeir sem uxu upp um miðja öldina siðastliðnu tækju
sér það nokkuð oft í munn, því um undanfarnar aldir hafði
það fengið að hvíla sig, og varla þekst nema um líkams- eða
lærdómsþroska unglinga.
Sira Þorkell heitinn á Reynivöllum, hinn hyggni maður,
kvað sig furða á því, hve vel síra Páll hefði efnast í Miðdal,
þau fáu ár sem hann var þar, í því rírðarbrauði, og hafandi
byrjað með ekkert. Á Hjaltabakka stóð hagur hans í blóma.
Þar hafði öllum prestum liðið vel, og var haft eftir Halldóri pró-
fasti Ámundasyni, að því sem hann hefði grætt á Hjaltabakka