Nýtt kirkjublað - 01.04.1916, Blaðsíða 9

NÝTT KIRKJUBLAB
81
háleita sjónarmið kappsmuna vorra, sem vér stefnum að, þótt
i ófullkomleika sé, þá erum vér þó i sannleika lærisveinar,
þrátt fyrir alt. Vér erum lærisveinar, en einmitt sem læri-
sveinar eigum vér að vaxa, — vaxa i trúnni, vaxa i elskunni,
vaxa í Jesú Kristi, vaxa til sífelt fullkomnara, innilegra og
hjartanlegra samfélags við hann.
En hvaða leið er til þess? Á eina leiðina til þess erum
vér mint á þessum föstutima. Hún er sú, að virða fyrir sér
Jesú heilögu mynd, eins og hún blasir við oss á þrautaferli
hans frá Getsemane til Golgata, þar sem hann gengur fram
hæddur, smáður, bundinn, laminn, lemstraður, umkringdur af
óvinum, yfirgefinn af vinum, — einn með guði í hinni sár-
ustu niðurlægingu sinni. Heilög undrun gagntekur oss, er
vér lítum þá djörfung trúarinnar og það óviðjafnanlega sálar-
þrek, sem lýsir sér í framkomu hans allri; en það er þó fyrst
og siðast hin dýrðlega opinberun kærleikans á hæsta stigi,
sem þar veitist oss, er knýr oss til að játa í lotningarfullri
tilbeiðslu: Hér er Kristur, guðs sonurinn ! Hér er sjálfur guð
í óendanlegum, eiiífum og heilögum kærleika sínum, opinber-
aður í mannlegu holdi.
Guð vor himneski faðir, láttu þessa dýrðarmynd vera ó-
afmáanlega festa i sálu vorri. Veit oss við skoðun hennar
að vaxa dag frá degi í kærleikanum til hans og lát játningu
vora verða að sama skapi sannari og einlægari hjartans játn-
ing: Þú ert Kristur, þú ert guðs-sonurinn. Amen.
J. H.
ieillaósk til síra iaiihíasar.
Ad poetam Dostrum veDerabilissimum, amatissimum maximumque
uatu, Matfhiam Joachimi a. d. III. Idus
Novembres A. D. mcmxv.
Dies octogesimus illuxit natalis
Matlhiae; revertitur nunqum dies talis.
Vetere sententia utor tali die:
„Nunc dicenda bono sunt bona verba die.“
Voluntatis satis est, potestatis parum.
Te valere jubeo „Nestor" poötarum!