Vikan - 17.12.1953, Qupperneq 41

ið, kemst yfir símalínurnar, og 20
fetum betur. Flugvélin er komin á
loft.
Meðferðis hefur Lindbergh fimm
samlokur í brúnum pappirspoka,
flösku af vatni, gúmmifleka, tvö
lítil vasaljós, hnif, og ekki ýkjamik-
ið af öðru nema viljaþrekið. Fyrstu
stundirnar reynir ekki mikið á þenn-
an stálvilja, nokkrir dagdraumar og
meðfylgjandi gleymska, svolitlar
krampateygjur í handleggjum eða
fótum. Annað veifið fær hann sér
vatnssopa, annars er hann sífellt að
athuga mælitæki sín og landabréf,
til þess að hafa eitthvað fyrir
stafni. En eftir miðnætti, þegar The
Spirit of St. Louis er bara svolitill
punktur yfir Atlantshafi, skellur á
þoka. Lindbergh leitar að auðum
blettum, fer upp í 10,000 feta hæð
og steypir sér alveg niður að haf-
fletinum, þar sem hvítkembdar öld-
urnar teygja sig upp til hans. Það
gerir slyddu og ísing sest á vængina.
1,000 mílur stýrir hann aðeins eftir
hinum ófullkomnu mælitækjum, og
berst við storminn. Eftir storminn
kemur annar óvinur, löngunin í svefn.
Hvar er írland?
Á 18. klukkustundinni er „bakið
á mér stirðnað, axlirnar helaumar,
andlitið brennheitt, augun loga af
sviða . . . Það eina sem ég þrái, «r,,
að leggjast endilangur, teygja úr
mér . . .“ Hann notar þumalfingurna
til þess að ýta upp augnalokunum. v
Það dagar,. en á 24.. stund, verður
Lindbergh að kinnhesta sjálfan sig,
bei'ja sér og stappa fótum til, þess
að sofna ekki. Hann reiknar. upp
aftur og aftur, hvar hann, eiga að
\-era staddur:....Og 12 við gera ,
23. Tuttugu og þrír — hvað vi,l ég
með 23?“ En. jafnvel ,e|tir að hánn .
er orðinn hálf meðvitundarlaus, beit-
}r hann réttu handtökunun). . Á 27,.
klukkutimanum sér hann, fiskiþáta.,
Hann ílýgur. niður að þeim, hægir
ganginn . á. hreyflinum og hsópar:
„Hvar er lrland?“ Hann fær ekkert
svgr, en . klukkutíma síðar. er hann
kominn yfir. Irlandsströnd. Svo. kem-
UNDIRSKRIFTIN
eftir enska skriftarfræðinginn
EBIC SINGEB.
AUÐVITAÐ getur undirskriftin
ein ekki gefið tæmandi upp-
lýsingar um bréfritara, en þær fáu
upplýsingar, sem hún veitir okkur,
eru samt þess virði, að þeim sé
gaumur gefinn. Einkum ef bréfið
er vélritað, eins og nú er orðið al-
gengt.
Mjög snemma á æfinni förum
við að skrifa nafnið okkar með
ósjálfráðri hreyfingu og þessvegna
helzt undirskriftin oftast óbreytt,
þó skriftin breytist með aldrinum.
tírlestur
© Lœsileg skrift er talin merki
um einurð. Sá, sem skrifar nafn
sitt læsilega, hefur trú á sjálfum
sér og ber virðingu fyrir móttak-
anda bréfsins. Hann vill að les-
andinn viti hver í hlut á, um leið
og hann litur á bréfið.
© Ólœsileg skrift gefur til
kynna ólika eiginleika. Sá, sem
skrifar nafnið sitt ólæsilega, er'
dulur og tortrygginn. Slík undir-
skrift gefur honum tækifæri til að
efast seinna um að undirskriftin
sé rétt og skjóta sér undan ábyrgð,
ef bréfið leggur á hann óvelkomn-
ar skuldbindingar.
© Samanburður á textanum og
undirskriftinni getur komið að
góðurrí notum, ef móttakandi
bréfsins getur ekki gert sér fulla
greiri •íyrir innihaldipu.
1. Ef bréfið er illlæsilegt, en
undirskriftin læsileg, þá er höf-
uridur bréfsins heiðaríegur og’ á-
reiðanlegur, því hann er''ekhi
hræddur við að' Skrifa nafnið sitt:
þánnig áð ekki. -y'erði um vjllzt.
En hann treystir ekki öðrum full-
komlega, því vitandi vits eða ó-
sjálfrátt, skrifar hann orðin 'þann-
ig, að aðrir en hann sjálfur eigi
erfitt með að lesa þau, *■ .
2. Ef bréfið er læsilegt en und-
irskriftin : illlæsileg,' er bréfritar-
inn ilikvittipn, svo 'ekki sé meira
sagt. Hann - bíður eftir , að vita
hvernig móttakándirin bregðist við.
3. Ef stafirnir í textanum hall-
ast, en ekki í undirskriftinni, er
bréfritarinn viðkvæmur og góður
en hann er kuldalegur í framkomu
og heldur fólki í hæfilegri fjarlægð.
4. Séu stafirnir beinir í textan-
um, en hallast í undirskriftinni,
vill bréfritarinn vera elskulegur,
en er það ekki, nema hann álíti
það heppilegra. Vinahót hans eru
mjög varhugaverð.
Hlutföllin
© Stœrðarhlutfallið milli for-
nafns og föðumafns skiptir miklu
máli. Sá, sem skrifar fornafn sitt
með stærri stöfum en föðurnafnið,
hefur meiri áhuga fyrir einkamál-
um sinum en almenningsheill.
Gömlu fólki hættir oft til að skrifa
fornafn sitt stærra, af því að því
verður títt hugsað til æskuáranna.
Það sama kemur fram hjá kon-
um, sem ekki eru hamingjusam-
ar í hjónabandinu. Ef þær skrifa
fornafn sitt með stærri stöfum en
föðurnafnið, er líklegt að þær beri
leynda þrá í brjósti, til að verða
frjálsar og engum háðar.
Þeir, sem heita mörgum nöfnum
og skrifa þau öll undir bréfin sín,
eru ákaflega hégómagjarnir, því
þeir eru að reyna að vekja athygli
á sér með því.
Þeir, sem skrifa fornafn sitt og
föðurnafn með. jafnstórum stöfum,
meta aðra jafn mikils og sjálfa
sig.
© Stœrðarhluifállið milli staf-
anna í undirskrift og texta skiptir
líka miklu máli. Við höfurn þrjá
möguléika:
1) Séu allir stafirnir- jáfnstórir,
er bréfritarinn hæverskur og
hreinlynd.ur.
2) Sé nafnið skrifað með stærri
stöfum en hin orðin, vill bréf-
ritarinn sýnast meiri maður ,
en hann er í raun og veru.;
Oft bendir það líka til þess,
að hann hafi eitthvað óhreint;
í pokahorninu.
3) Sé nafnið skrifað með minni
stofurri' en textinn, gefur það
til kýriná óhreinskilni og sýn-
4r,\ að bréí'rjtarinn. kann vel
að dylja skoðanir “sínar.

Mt
Staðsetnijtig
Með ,þyí gð athuga hvar undir-
skriftjn Ct' á blaðinu, má fá ýmsar
upþlýsingar um bréfktarann.
1 ©. Vijistra eða 'hœgra megin á
blað'i. Við getúm í fljótu bragði
séð hvoru megin á blaðinu undir- V
skriftin er, með því að brjóta það
saman.
1. Eftir þvi sem nafnið er meira
vinstra megin á blaðinu, þeim mun
þunglyndari er bréfritarinn. Því
hefur verið veitt áthygli, að flest-
ir sem fremja sjálfsmorð, skrifa
undir bréfin sín alveg út við
vinstri brúnina.
2. Sá, sem ritar nafnið sitt ör-
lítið hægra megin á blaðinu, er í
góðu andlegu jafnvægi.
3. En sé undirskriftin aftur á
móti mikið til hægri, þá er bréf-
ritarinn metorðagjarn. Og ef nafn-
ið er út við hægri brún bréfsins,
er liklegt að metorðagirnin hlaupi
með hann í gönur og hann kunni
sér ekki hóf.
4. Sé undirskriftin nákvæmlega
á miðri síðunni, er bréfritarinn
æði yfi'rborðskenndur og ófeiminn.
Komi hann inn í stofu, velur hann
sér alltaf sæti, þar sem vel fer
um hann og allir geta séð hann.
© Fjarri eða nálœgt textanum.
Ef nafnið er skrifað nálægt text-
anum, þá er bréfritarinn félags-
lyndur. Sé aftur á móti langt bil
á milli, bendir það til þess að hann
sé sjálfstæður og einþykkur.
Ýmislegt fleira
til fróðleiks
1. Ef bréfritarinn lætur eftir-
skriftina sveigja fram hjá nafninu
sínu, vill hann öryggi og vernd.
Hann getur líka verið spéhræddur
og þolað illa gagnrýni.
2. Punktur á eftir nafninu í und-
irskrift bendir til forsjálni og virð-
ingar fyrir ytri aðstæðum.
3. Þeir, sem setja strik undir
nafn sitt, vilja láta líta upp til sín.
Strikið segir: — Þetta er ég og
því má ekki gleýma. .
4. Þeir, sem setja aukastrik yf-
'ir nafnið eru sturidum hégóma-
gjarnir eða hræddir við.yfirboðara
sína, hvort sem það er vitandi vits
eða ósjálfrátt.
5. Sé hringur utan um nafnið,
er bréfritarinn einangrunarsiriiii
og mesti dugnaðarforkur.
6. Undirskrift, sem hallast upp
: • á við, bendir til metotðggirni.
. 7;;. Hallist undirskriþtin' riiður á
'við, gefuf.-'.hún oft ,til .ftynpa veik-
iyndi eða jafnvel uppgjöf,-
En við .yerðum alltaf .;að hafa
það hugfast, að skriftarft-æðingar
. gséta ýtrustú :: varkárni við að
kweða upp " úfskurð um skrift
ur England og sundið og Frakklands-
Strönd. Hann er orðinn svangur og
fær sér brauðbita; það er fyrsti ■■
maturinn, sem hann hefur bragðað i
á 33 tímum. Klukkan er nærri tíu;
nú eygir hann ljósin i Paris og þarna,
í fimm mílna fjarlægð, kastljósin á ■
Le Bourget flugvelli. Lindbergh •
dettur í. hug, að gaman væri annars
að halda áfram og .fljúga til Rómar.
Hann á eftir benzín til nærri 1,000: I
mílna flugs. En hann flýgur einn k
hring í kringum flugvöllinn, lendir
og nemur staðar á honum miðjum.
„Ég byrja að aka flugvélinni í átt-
íria að kastljósunum og flugskýlun-
um — en á flugvellinum verður ekki
þverfótað fyrir hlaupandi fólki!"
Lindberg átti ekki von á því, að
25,000 manns mundi brjótast í gegn-
um girðingarnar á Le Bourget flug-
velli, til þess að fagna honum. Hann
hafði hálft í hvoru búist við að
verða að segja til nafns.

Skáidkonan. Colette. Skriftin er dálítið þunglamaleg og lutllast örlítið niðuy á yiö: .þreyta. Strikið. yíir t-unum. er . mjög
stórt: löngun til að stjórna. Stafi’rnir eru ekki tengdir saman: auðugt Tiugmyndanug. Stafirnir ery ávalir, en leggirnir á t-un-
unrná'niður í gegnum línu: góðlýndi, blandað'dálítilli stirfni. — Málurinn Picassó. Striltin eru éins og þau séii dregin með'
stíl: munafjarlíf. Punkturinn er langt fyrir ofan i-ið: auðugt ímyndunarafl. Nafnið er undirstrikað: löngun til. að sýnast;
mikill maðúr, af því að hann trúir ekki fullkomlega á sjálfan sig. Atkvæðið ,,cass“ er dregið saman i tvö strik: rökfimi. —S
Bithöfundurinn J. Anouilh.' S’tafirnir éfu • dregnir ýmist hvassir eða ávalir: mislyndi. Nafnið er skrifað nieð stærri stöf-i
um en önnþr orð: viðkvæmni fyrir áliti annarra. J-ið er stórt og■ einfalt. að byggingu: hreyknj nf apdlegum- hæfileikum.j
A-ið er.líkt stjörnu i laginu: hjátrú óg áhugi fyrir dulspeki. Skriftin hallast upp á við: metorðagirni. — Tízkusérfræðing-
urinn E. Schiaparelli. Drættirnir eru liðlegir: tign í framkomu. Nafnið hallast upp á við: ákafi og metorðagirni. Stóru
stafirnir eru mjög stórir: hroki. Aðrir stafir- eru skrifaðir ofan i s-ið: tilhneiging til sjálfseyðileggingar. Nafnið er undir-.
strikað: þörf fyrir að sanna yfirboðurum og kunningjum hæfileika sína.
41