Vikan - 12.09.1956, Blaðsíða 14

826.
KROSSGATA
VIKUNNAR
Lárétt skýring:
1 skora á hólm — 4 snjóbleyta —
7 persónufornafn — 10 beita — 11
spor — 12 blótsyrði — 14 frumefni
— 15 kvenmaður — 16 hörundsígerð
— 17 tónn — 18 á kerti — 19 eldur
— 20 ílát — 21 töframaður —• 23
farvegur — 24 för — 25 hiti ■— 26
kvendýr — 27 lömun — 28 biblíu-
nafn — 29 nautur — 30 útungun —
32 fleirtöluending — 33 lögðu eið að
- 34 flík — 35 tónn — 36 niskur
— 37 drykkur — 38 vambfylli —
39 uppeldisstöð — 41 raup — 42
móti — 43 innyfli —- 44 gá — 45
sjúkdómur — 46 eldsneyti — 47
eyðsla — 48 óbrotin — 50 tveir ein
— 51 álitinn — 52 hljóð — 53 hætta
— 54 fiskmeti -— 55 ástarguð —
56 veggur —- 57 agnir — 59 vík —
60 óvinur Ása — 61 fleyta -— 62
fallinn þingmaður — 63 matselda —
64 æskulýðsfélagsskapinn.
Lóðrétt skýring:
1 lítilsvirðingu — 2 tyfta — 4
frumefni — 5 uppruni — 6 forsetn-
ing - 7 skott — 8 = 2 lóðrétt — 9 tveir eins
- 11 fljótur — 12 ræfill — 13 bakki — 15 bjart-
ur — 16 kuti — 17 byrði — 18 skipshluta —-
19 veiðitæki — 20 bein — 22 verkfæri — 23
skóflu — 24 partur fisksins — 26 hljóð — 27 úr-
gangur — 29 úthagar — 30 deilur — 31 ungviði
33 ropvatn — 34 nakið — 35 kyrrð ■ 36
færi — 59 veiðiaðferð — 60 rúmfat — 62 sk.st.
— 63 heimili.
Lausn á krossgátu nr. 825.
LÁRÉTT: 1 ösp - - 4 skratti — 10 bar —
13 glas —- 15 jólin — 16 sápa — 17 nótur •— 19
all — 20 vitar — 21 gaman — 23 meður - 25
rannsakaður — 29 ab — 31 rd. — 32 afl •— 33
ur 34 mi — 35 not — 37 afl — 39 ómr —
41 sal — 42 gribba — 43 óheill — 44 lin -—
45 rof - 47 oa — 48 Rut — 49 an —- 50 aa —
51 áta — 53 rl. — 55 ra — 56 spunarokkur —
60 skaði — 61 lamin - - 63 skíði — 64 vik —
66 nafar — 68 pári — 69 einir — 71 rati -—
72 Áka — 73 efnaður — 74 not.
Viltu giftast mér.
Framhald af bls. 3.
an. En enn þann dag í dag hafa þau ekki
hugmynd um, hver sendi bréflappann.
Menn bera sig stundum býsna einkenni-
lega að, þegar þeir eru á biðilsbuxunum.
Nathaniel Peters er bóndi í Suður-Afríku.
Hann skrapp til Höfðaborgar og í veizlu
sá hann stúlku, sem hann varð ofsalega
ástfanginn af. En honum lá á að fara
heim og bærinn hans var 500 mílur frá
borginni.
Það hefði tekið nokkra daga að biðja
stúlkunnar bréflega og fá svar hennar, og
Peters iðaði í skinninu af óþreyju.
Þá datt honum snjallræði í hug. Hann
heimsótti höfðingjann í svertingjaþorp-
inu í nágrenninu og spurði, hvort hann
gæti komið boðum til stúlkunnar með
, ,trumbuskeyti“.
Höfðinginn var fús til að hjálpa hon-
um, og fáeinum mínútum síðar byrjuðu
hinir innfæddu að berja trumburnar. Þær
báru bónorð hvíta mannsins þorp úr þorpi,
yfir fen og gegnum dimma frumskóga.
,,Skeytið“ var sent að morgni dags. Og
um kvöldið færðu trumburnar biðlinum
hið jákvæða svar.
Bill Rixon í Texas bað stúlkunnar sinn-
ar með flugvél. Hann var flugmaður og
skrifaði með reykskrift yfir sveitabæn-
um, sem stúlkan bjó á: „Viitu giftast
mér?“
Stúlkan svaraði honum samstundis með
aðstoð bræðra sinna. Þau fóru út á ak-
ur og mynduðu orðið „já“ á jörðina með
bjálkum.
George Keenan, slökkviliðsmaður í Mel-
bourne í Ástralíu, varð svo hrifinn af
stúlkunni, sem hann var að bjarga út úr
brennandi húsi um miðja nótt, að hann
hvíslaði að henni í brunastiganum: „Viltu
giftast mér.“
Stúlkan heyrði til hans, þrátt fyrir
snarkið 1 eldinum, og svaraði: „Já, en
ekki fyrr en ég þekki þig betur.“
Þau voru gefin saman nákvæmlega ári
síðar og fyrsta áfanga brúðkaupsferðar-
innar fóru þau í slökkviliðsbíl!
Ritstjóri í þorpi einu í Bandaríkjunum
gaf út aukablað af blaðinu sínu. Aðeins
eitt eintak var prentað, og aðalfyrirsögn-
in var: „Viltu giftast mér?“
Að öðru leyti var forsíðan lýsing á lífi
og starfi biðilsins og tilvitnanir í um-
mæli ýmsra kunnra þorpsbúa, sem _ fús-
lega vottuðu, að hann væri hið ákjósan-
legasta mannsefni.
Ritstjórinn sendi stúlkunni eintakið í
pósti.
Og hún svaraði með því að tilkynna
honum bréflega, að hún óskaði eftir að
gerast áskrifandi til æviloka.
í skugga gálgans Framh. af bl. 13.
ingsins. Og ég vil vekja athygli þína á þvi, að ég
á frí eftir þrjá daga og hef hugsað mér að nota
tækifærið til að heimsækja Kenhami — og Gwen."
„Ágætt. Við notum kannski tækifærið til að
rabba betur saman þá." Shayne sneri sér að Mug-
ridge. „Jæja, mér skilst að þú ætlir að verða sam-
ferða niðureftir með fangann." Hann horfði á
Gwen. ,,Þú ert heppin, stúlka mín. Það bíður mín
einstaklega þægilegur vagn niðri á veginum."
Gwen horfði lengi þegjandi á hann. Hún var
búin að hneppa að sér jakkanum og setja upp húf-
una. Hún var aftur orðin unglingspilturinn Robert
Flowers, hinn kvenlegi yndisþokki hennar horfinn
bak við þennan einkennisbúning, sem kæfði per-
sónuleika hennar og lét henni ekkert eftir nema
veðurbarið fangaandlit. Hún horfði lengi þögul á
Shayne, uns hún sagði þurrlega: „Það er því mið-
ur ekki á mínu valdi að velja mér ferðafélaga."
Framhdld á ncesta blaOi.
Hjðnabandið er dásamiegt
— þegar rétt er að farið
Framhald af bls. 7.
undirrót sumra veikinda, sagði læknirinn.
Ég er honum hjartanlega sammála.
Það er voðalegt, þegar heimilið verður
einskonar fangelsi, þegar hjónunum —
báðum eða öðru hvoru — sýnist verk-
efnin vera svo mörg, að þau megi aldrei
slaka á. Þó er sannleikurinn sá, að þau
eiga oftast að geta losnáð við þessa ósýni-
legu fjötra með dálítilli skipulagningu.
Þau eiga að hafa ákveðin kvöld til vinnu
og ákveðin kvöld til hvíldar og skemmt-
unar. Og þau eiga að vera ákaflega nísk
að eyða þessum fríkvöldum til neins ann-
ars.
Hjónabandið getur orðið að ávana, ef
svo mætti orða það — og honum harla
leiðinlegum. Það er undir hjónunum sjálf-
um komið, hvort svo fer. Aðalatriðið er
að láta verkefnin, sem hjónabandinu
fylgja, ekki kæfa sig. Það þarf bara dá-
lítið hugmyndaflug og dálitla árvekni,
til þess að koma í veg fyrir þetta. Hvorugt
hjónanna má gleyma því til lengdar, að
ekkert hjónaband getur blessast nema
báðir aðilar gefi sér tíma til að hlú að
því. Hamingjan kemur sumsé ekki af
sjálfu sér.
Sannleikurinn er sá, að ekkert er dá-
samlegra en hamingjusamt hjónaband.
Og það er á valdi flestra hjóna að njóta
þeirrar hamingju — að því tilskyldu, að
bæði vilji af einlægni hreppa hana.
— URSULA BLOOM
högg — 37 spenna — 38 skarð — 40 fyrir
skömmu - 41 vopn — 42 gapti — 44 mikið magn
— 45 ilát 47 úrgangur - 48 spurnarfornafn
— 49 Ás — 51 óhóf — 52 húsdýr — 53 blað •—
54 ílát — 55 skortur •— 56 dimmviðri — 58 eld-
LÓÐRÉTT: 1 ögn — 2 slóg — 3 patar •—
5 kj - 6 róa — 7 alltaf — 8 til — 9 tn.
10 bátur — 11 apar — 12 rar — 14 sumar —
16 siður - 18 randabrauði - 20 veðurharkan
22 nn 23 M.A. — 24 ranglar — 26 sal
— 27 kló — 28 villtar — 30 borin — 34 malur
— 36 tin - 38 FAO — 40 mót — 41 Sir —
46 fáa — 47 oao — 50 apaði — 52 trena — 54
lumar — 56 skira — 57 ni — 58 kl. — 59 rifan
— 60 skák — 62 NATO — 63 spá •— 64 vin
— - 65 kið — 67 rit — 69 ef — 70 ru.
GRETA GARBO Framhald af bls. 5.
hana,“ segir þekkt leikkona. „Greta er guðdóm-
leg," segir Fleur Cowles, þekktur tízkuhúseigandi
og samkvæmiskona í New York. „Hún horfir á
mann á einhvern sérstakan hátt, já, maður gefst
bara hreinlega upp.“ Bókaforleggjari nokkur í
New York, sem er alræmdur kvennamaður, dEins-
aði nýlega við Gretu í veizlu og var alveg hug-
fanginn á eftir. „Meðan ég — eigum við að segja
— hélt utan um hana í dansinum, var ég mér
meðvitandi v.m sveiflukendan kraft. Ef hún bara
færist tveimur tommum nær, finnst manni eins
bg hún sitji á hnjánum á manni. Hún þarf ekki
annað en að rétt snerta á handleggnum á manni,
og þá finnst manni eins og maður hafi hætt mann-
orði sínu. Ég ýki kannski svolítið, en ekki mikið."
YÐAR EINLÆGUR
Framháld af bls. 11.
50 dali á því. Ég hafði veðjað við Corinne
um að eðli konunnar breyttist aldrei. Ég
var sannfærður um að nafn mitt mundi
minna yður á svikin, sem þér urðuð fyi'ir
af hendi skólafélaga yðai' fyrir tuttugu
árum, og að þér munduð bjóða mér til
Hollywood til að hefna yðar á mér, með
því að láta mig hrífast af frægðarljóma
yðar. Konan mín fullvissaði mig um að ég
væri fífl. Var ég svo mikið fífl? Nei, hafði
ég ekki....
Með mínum beztu óskum.
GEORGE F. JOHNSON.
P.S. — Hver var það sem sagði, að aldrei
skyldi nokkur strákur gera sér annað eins
aftur ?
14