Vikan - 22.04.1970, Blaðsíða 33
HEYRAMA
(þó lægra sé látið)
ÖIVIAR VALDIMARSSON
Ekki voru hljómleikarnir alveg
„Náttúrulausir“ — þeir Jónas Jónsson
og Björgvin Gíslason æfðu tvö lög
niðri í kjallara fyrr um kvöldið og
fluttu þau síðan við góðar undir-
tektir, þar sem þeir Sigurður og Rafn
voru forfallaðir.(J)
Eftir að helmingur Náttúru hafði lok-
ið leik sínum birtist fyrirbærið „Com-
bó Þórðar Hall“ á sviðinu og öll heila
hersingin flutti eitt lag eftir Áskel
Másson. Þó undarlegt megi virðast
er flutningur í fullum gangi á þessari
mynd — og þeir mega sko naga sig
í neglurnar, þeir sem misstu af þess-
ari stórkostlegu skemmtun.
IUods fluttu nokkur lög, meðal annars
„Bjórkjallarann“, sem Tómas Tómas-
son, bassaleikari, lék á klarinett, og
sálmalag í „popp-útsetningu“, nokk-
uð sem þeir hefðu betur sleppt. Per-
sónulcga er ég ekkert á móti því að
kirkjutónlist sé poppuð, en þá verður
p.ð gera það almennilega.
JACKSON FIVE:
Það er ekki oft sem 10 ára gamlir
snáðar komast ofarlega á vinsælda-
listana úti í hinum stóra heimi, en
það skeði engu að síður nýlega er
bandaríski kvintettinn Jackson 5
komst langt með lagið sitt „I want
you back". Það var annars engin önn-
ur en Diana Ross sem uppgötvaði þá
og kom þeim á samning hjá Tamla
Motown á miðju síðasta ári. Nú hefur
þessi plata þeirra selst í tveimur
milljónum eintaka og LP-plaía, sem
ber nafnið ,,Diana Ross introduces the
Jackson Five“ er komin á markaðinn.
Diana syngur þó ekki með þeim þar,
þó sumir kynnu að halda það. Frá
vinstri á myndinni eru þeir Jackson-
bræður: Sigmund, 18 ára; Marlon, 12
ára; Jermaine, 14 ára; Michael, 10
ára og aðalsöngvari og Toranio, 15
ára.
Oðnv'rn fluttu meðal annars lagið af
nýútkominni liljómplötu sinni, „Spillt-
ur heimur“, en einhverra hluta vegna
náðu þeir sér aldrei almennilega upp.
Hitt er annað mál að fáar hljómsveit-
ir eru í jafnmiklu áliti og Óðmenn
eru.
:
Það er ákaflega erfitt að lýsa því
sem „Combó Þórðar Hall“ gerir á
sviðinu — enda engin ástæða til
— en sennilega mætti kalla
þetta „Uppákomubandið“. Þeir félag-
ar eru greinilega allir miklir hæfi-
leikamenn og í Háskólabíói byrjuðu
þeir á að elta mann nokkurn, Jón
Þórisson, leiktjaldamálara hjá LR, um
salinn, bundu hann og drógu upp á
svið — þar sem honum var hent út
í horn, hvar hann lá í reiðileysi það
sem eftir var þeirra 13 mínútna sem
hver skemmtikraftur fékk til aðgerða.
Húsið var sneisafullt og víða setið í
stigum og göngum. Áhorfendur voru
til mikillar fyrirmyndar og þó mynd-
in sé ekki góð þá gefur hún sæmi-
lega hugmynd um fjöldann. (Sigur-
geir vildi ekki lána mér bílinn sinn
í hádeginu og þessvegna segi ég að
myndin sé ekki góð.)
17. tbi. VIKAN 33