Vikan - 21.03.1974, Síða 31

Sérstaklega, ef um er að ræða is-
lenzk verk, sem ekki hafa verið
leikin áður. Þá finnst mér ég allt-
af vera að taka þátt i einstæðu
sköpunarverki, enda verður leik-
rit aldrei fullbúið fyrr en það er
komið á leiksvið, þó að höfundur-
inn sé búinn að skrifa það.
— Finnst þér þá skemmtilegra
á æfingunum en á sýningum.
— Já, stúndum leiðist mér
hreinlega á sýningum, enda hef
ég þá yfirleitt ekkert annað að
gera en fylgjast með textanum.
Það kemur sárasjaldan fyrir á
sýningum, að ég þurfi að hvisla
og mér hefur flogið i hug, kannski
af þvi að mér þykir ekki nógu
gaman, hvort leikhúsið gæti ekki
vérið án hvislara eftir að búið er
að sýna leikrit tiu til tólf sinnum.
Vitaskuld þyrftu leikararnir að
venjast þvi að hafa engan hvisl-
ara, þvi að hann hefur til þessa
alltaf verið til staðar, að minnsta
kosti hér á landi. Hann veitir leik-
úrunum vissa öryggistilfinningu,
en’ ef þeir vendust þvi að vera
hvislaralausir, held ég að þeir
gætu það.
-— Kanntu ekki heilu leikritin
utanbókar?
— Nei, það held ég ekki, en þvi
er ekki að neita, að hvislarastarf-
ið hefur þar.n kost, að ef maður
gegnir þvi lengi, verður maður ó-
afvitandi nokkuð vel að sér i leik-
bókmenntum. Mér finnst bæði
skemmtilegt og lærdómsrikt að
leggja heilann i bleyti yfir góðum
og vel skrifuðum leikritum og ég
hef verið svo heppin að fá fjöld-
ann allan af tækifærum til þess.
- Þú hefur lika leikið.
— Mér finnst sjálfri, að ég hafi
leikið allt of litið, þó að ég hafi
verið með i nokkrum leikritum,
en aldrei komast allir að. Eina
stóra hlutverkið, sem ég hel leikið
i Þjóðleikhúsinu, er hjónabands-
miðlarinn i „Fiðlaranum á þak-
iriu”, sem ég tók við af Brieti
lléðinsdottur og lék á nitján sýn-
ingum Mér þótti það hlutverk al-
skaplega skemmtilegt
Attu von á hlutverki a næst-
unni"
Nuna er ég að æfa i syningu,
sem synd verður i Leikhúskjall
aranum I þessari sýningu koma
eingöngu Iram konur
Altu þér draumahlutverk?
\ei. eg hel aldrei hug>að um
neitl slikt Mer tinnsl skeni.mti-
legast að lita á leikhusið sem
heild og mig grunar. að U iklist
inni se hopvinna og goð samstaða
hollust Annars er smekkur loiks
svo nnsjafn hvað þetla snertir
eins og allt annað. Mei liunsi lika
rniklu skemmtilegra að lilusia á
vel æl'ðan og samstilltan kor <ln
einsöngvara Svoaðég taki d.riin
af sjállri mér, þá þotti mer em
staklega gaman að vintia að syn-
ingunm a ,,l.\sistrotu' ;• .ið
þar var lögð megináherzla a sant'-
vinnuna og samstaðan ainan
hópsins var eins og bezt verður á
kosið
- Hefur það nokkurn lima
komið fyrir þig, að þu halir ekki
getað komið leikara til hjálpar
þegar hann hefur staðið á gati"
Nei. sem betur fer hefur það
aldrei hent mig Gömlu leikar
arnir okkar eru stundum að segja
sögur frá þvi i gamla daga, þegar
einhver gataði gersamlega og fór
til hvislarans og sagði við hánn:
Heyrðu góði, Tivað á ég nú að
segja? Ekkert i þessa átt hefur
komið fyrir mig, enda er náttúr-
lega allt annað að starfa i at-
vinnuleikhúsi en áhugaleikhúsi,
þar sem allt byggist á aukavinnu,
eins og var i gamla daga.
— Og þú ætlar að halda áfram
að hvisla?
— Já, það ætla ég að gera. Ég
vil hvergi vinna nema i leikhúsi.
K y\
1mm lw> 1
SSTEU
eF="riæ ^ CMIC
12. TBL. VIKAN 31