Vikan - 25.09.1975, Side 12

Linguaphone
Þú getur lært nýtt tungumál á 60 tímum
LINGUAPHONE tungumálanámskeió kennir þér n/tt
tungumál á sambærilegan hátt og þú læróir íslenzku.
Þú hlustar, þú skilur og talar síóan. Þú hefur meófædd-
an hæfileika til aó læra aó tala á þennan hátt. A ótrú-
lega skömmum tíma nemur þú nýtt tungumál, þér til
gagns og ánægju. — Þetta er RÉTT og ÞÚ getur
sannaó þaó. — Vió sendum þér aó kostnaóarlausu
upplýsingapésa um námió. — Þegar þú hefur tekió
HATTA- OG HANNYRÐAVERZLUNIN
Jenný
SMtovMlntlt - Slml 197« - PtittiiH 5« - ««ytl»ylli
Sendum litmyndalísta í pósti ef óskað er.
Skrifið eða hringið. — Svo eruð þið auðvitað velkomnar.
Blóma löber og púði
í fallegum
sumarlitum.
Póstsendum
■ póstnrinn
Vélritun,
bókfærsla
og fleira
Heill og sæll gamli!
Hefurðu það ekki fínt annars?
Ég vona, að þið séuð öll viö hesta-
heilsu þarna á Vikunni, þetta er
alveg fyrirtaksblað. Mér finnst
bara vanta meira um alls konar
spádóma, lófalestur og fleira. Ég
man eftir þvi, að fyrir allmörgum
árum (sex til sjö árum á að
giska), var heilmikið um lófa-
lestur i einu blaðinu ykkar.
Geturðu sagt mér i hvaða tölu-
blaði hvaða árgangs þaö var? Og
hvort þetta ágæta blað muni
fáanlegt á afgreiðslunni?
Auk þess leikur mér forvitni á
aö vita, hvort ekki séu haldin nein
stutt (um það bil þriggja
mánaða) námskeið i t.d. vélritun,
bókfærslu og tungumálum i sam-
bandi við skóiana i Reykjavik.
Mér finnst þessi sex mánaða
námskeið hjá námsflokkunum
sosum ágæt, en þau henta bara
ekki fólki eins og mér, sem er
ekta sveitapia og get varla verið
lengur i bænum en viku i einu, án
þess að fá innilokunarkennd.
Jæja, að lokum: Hvað er
hægt að gera við fólk, sem er
svo yfir sig ástfangið, að það
getur hvorki borðað né sofið,
unnið né verið ánægt, nema hitt
sé einhvers staðar nálægt, (mjög
nálægt helst!)? En svo þegar það
nálgast fer allt i háaloft, annað
hvort hörkurifrildi eða trúnaðar-
samræður með ábæti svo tim-
unum skiptir.
Hvernig eiga saman sam-
kvæmt þinum kokkabókum ljón
(stelpa) og sporðdreki (strákur)
og hvernig er skapgerð þeirra
hvors um sig? En krabbastelpa
og sporðdrekastrákur
Jæja, ég vonast auðvitað eftir
svari eins og allir hinir. Og hvaö
geturöu lesið úr skriftinni, og
hversu gömul heldurðu að ég sé?
Ástarkveðja,
Ljónynja.
Ég hef það alveg sæmilegt,
þakk'a þér fyrir, og það var
gaman að lesa, að þér fellur
blaðið. Oft hefur nú verið minnst
á lófalestur og aðra spádóma hér
I Vikunni og er’ skemmst að
minnast viðtals við Gest Óskar
spámann, sem birtist I Vikunni
fyrir nokkru. t 43. tölublaði árið
1970 var grein, sem nefndist
Lófinn kemur upp um þig og ég
geri ráð fyrir, að það sé að þvl
blaði, sem þú lcitar. Það fæst hér
I afgreiðslunni. Stutt vélritunar-
námskeið eru iðulega haldin hér I
Keykjavik og oftast nær rækilega
auglýst i dagblöðum. Styttri nám-
skeiðum en sex mánuðum i bók-
færslu og tungumálum reikna ég
ekki með, að völ sé á öðru jöfnu,
en þvi reynirðu ekki bréfaskóla?
Annars finnst mér þú varla geta
kallað þig sveitapiu, búandi á Þ...
Er þar ckki töluverður þorpara-
bragur á hlutunum? Við ástfangið
fólk á ekkert að gera, nema láta
það I friði með sin trúnaðarmál og
rifrildi.
I.jónsstelpa og sporðdreka-
strákur hrifa hvort annað i
byrjun, en samband þeirra
verður að öllum likindum
skammvinnt. Krabbastelpa á
oftast nær ákaflega erfitt með að
umgangast sporðdrekastrák. Úr
skriftinni les ég staðfestu og
starfshæfni og þú ert orðin
sautján ára.
Svar til eins i vandræðum
Stelpan er bara að striða þér —
hún er ekki vitund skotin i þér. Ef
hún væri það, léti hún ekki svona.
Kcyndu að skrifa henni aftur og
segja henni, að þér finnist upp-
átæki hennar afar heimskulegt og
harnalegt og ekki sæmandi stúlku
á hennar aldri að láta svona.
Þetta athæfi sé ekki sæmandi
sæmilega þroskuðu fólki.
óviðurkvæmilegur
verslunarmáti
Sæll Póstur góður!
Ég er ein þeirra fjölmörgu, sem
taka sér penna i hönd og senda
þér nokkrar likur.
Þannig er mál með vexti, aö ég
hef lagt það fyrir mig að prjóna
lopapeysur i fritimum minum. Ég
hef mikla ánægju af þessari iðju
og nota til hennar hverja fria
stund, enda veitir heldur ekki af
að reyna að krækja sér i einhvern
aukapening á slikum eymdar-
timum sem nu. Að verkinu loknu
hefi ég svo selt Rammagerðinni
peysurnar. En nú tel ég mig hafa
fullreynt, aö þetta er sannarlega
vonlaus fjáröflunaraðferð.
Hugsaðu þér! Efnið I sjálfa peys-
una kostar milli átta og niu
hundruð krónur, og enn meira, ef
um er að ræða hnepptar peysur
sem þarf að kaupa hnappa á aö
auki. Prjónakonan selur peysuna
fullgerða á frá sextán hundr. til
nitján hundruð krónur, en til þess
þarf hún aö fara með hana á sölu-
staðinn, og þola rannsakandi
augnaráð afgreiðslufólksins, sem
kaupir peysuna ef til vill á áður-
greindu verði. Finnst þér þetta
hægt? Er þetta ekki fyrir neðan
allar hellur? Prjónakonan hefur
upp úr þessu um þaö bil niu
hundruð krónur, en blessaöir
búöareigendurnir græða á tá og
fingri og selja sömu flikurnar til
útlanda á tiu eða tólf þúsund
krónur stykkið. Aö minu mati er
það blátt áfram viðbjóðslegt að
fara þannig með vesælan einstak-
linginn, og ég er viss um, að
margir eru á sama máli.