Vikan - 12.10.1978, Blaðsíða 6

Þetta herfoergi haffli beflifl lengi eftir Louise.
ég get farið að punta hana. Henni hafa ekki
aðeins borist gjafir- frá vinum og vanda-
mönnum, heldur líka bláókunnugu fólki.
Margar af gjöfunum hafa komið frá
Ameríku.
Enn streyma gestir að, til að líta á
Louise. Ég hef ekkert á móti því, ef hún er
vakandi. Hún er farin að gera sér fulla
grein fyrir því, ef fleiri eru í kringum hana,
og þá á hún erfiðara með að sofna eftir
máltíðirnar.
Klukkan fjögur gef ég henni og baða
hana. Henni finnst mjög skemmtilegt að
láta baða sig, og buslar mikinn i litla plast-
balanum sínum. Þegar John fer að vinna,
ætla ég að breyta morgungjöfinni, svo að
hann geti verið viðstaddur. Hann vill ekki
6VIKAN 41. TBL.
missa af henni, hann reynir að taka þátt i
öllu, sem snertir uppeldi Louise. Hann
hefur verið mér mikil hjálparhella, og
hjónabandið hefur aldrei verið betra. Öll
taugaáreynslan í sambandi við fæðinguna
hefur haft þau einu áhrif að styrkja bönd
kærleikans á milli okkar.
Ég vil, að líf okkar verði eins og það var
áður — eina breytingin sú, að nú er ég
heima hjá Louise í stað þess að vinna útL
Ég vil ekki skipta um húsnæði, og John er
farinn að hlakka til að vinna á ný.
Louise var mikið eftirlœti hjúkrunarfólksins ó
sjúkrahúsinu f Oldham.