Vikan - 30.07.1987, Side 2

Luke Merriman var afdaladrengur en hann bjóyfir glæsi-
leik og persónutöfrum sem konur féllu ósjaldan fyrir.
Hann kunni lagið á að komast það sem hann vildi og
hann vildi verða frægur...
Díana Sinclair var kona sem náð hafði langt í starfi sínu
hjá sjónvarpsstöðinni. Hana skorti einungis eitt - ást...
Það var mjög kalt og þurrt síðdegis þennan desemberdag.
Díana Sinclair gekk út úr fjölbýlishúsinu þar sem hún bjó og
andaði djúpt að sér New York loftinu. Síðan tók hún þunnu
skjalatöskuna sína í hanskaklædda höndina og gekk hröðum
skrefum upp Annað breiðstræti.
Díana var einstök í sinni röð. Hún var ásamt stöliu sinni,
MoUý Abbott, höfundur og framleiðandi vinsæUa sjónvarpsþátta.
MoUý var sú sem reynsluna hafði en Díana hafði fengið frábæra
hugmynd að framhaldsþáttum. Konumar höfðu stofnað með sér
fyrirtækið Abbott og Sinclair og siðastliðin fjögur ár hafði sjón-
varpsþátturinn Meg og mamma, saga um mæðgur sem störfuðu
saman sem leyrúlögreglur, verið einn alvinsælasti þátturinn í sjón-
varpinu.
Þegar Díana beygði vestur Fimmtugasta og fimmta stræti kaU-
aði hún fram í hugann mynd af Dick Mann, hávöxnum, ljós-
hærðum og bláeygum. Hún hafði miðað á hann í samkvæmi
fyrir aðeins einni viku og í kvöld ætluðu þau að leUca saman
tennis.
Díana dreypti á bjómum sínum í mannþrönginni í tennis-
klúbbi miðbæjarins og horfði á Dick olnboga sig tU hennar,
myndarlegan og glæsilegan í hvítu tennisfötunum.
„Við þurfum því miður að bíða í fimmtán mínútur eftir veUi,"
sagði hann. „Ég vona að þér sé sama."
„Skiptir engu. Bjórinn fær þá tíma til að setjast."
„Og við tU að kynnast betur." Þau brosm hvort tU annars.
Þegar vöUurinn var loks laus leið Díönu afar vel. Hún hafði
ekki lengi hitt karlmann sem hún kunni jafnvel við og Dick.
Kjallarinn og fyrsta hæðin í raðhúsinu hennar MoUýjar höfðu
verið lögð undir fyrirtækið Abbott og Sinclair.
Díana notaði sinn eigin lykil að útidyrahurðinni og gætti þess
að slökkva á þjófavamarkerfmu.
Það var kveikt ljós uppi á hæðinni.
„Díana?"
„Já. Vertu ekkert að hugsa um mig, MoUý. Ég æda að vinna
dálítið."
MoUý flýtti sér niður stigann. „Þér er ískalt. Komdu aðeins
upp. Það logar í aminum."
Díana Ueygði kápunni sinni á stól og gekk að eldinum. Mollý
rétti henni koniaksglas.
„Þakka þér fyrir." Díana saup á og sopinn yljaði henni niður
í tær.
„Heyrðu, var það ekki í kvöld sem þú fórst út með þessum
risatöffara? Hvað gerðist? Fómð þið út að borða?"
„Já, en hann gat ekki beðið eftir að losna."
„Bíddu nú aðeins. Fyrst lékuð þið tennis, var það ekki? Lagðir
þú þig ekki aUa fram?"
„Við lögðum okkur bæði fram."
„Einmitt það. En þú vannst auðvitað."
„Jú, það hittist einhvem veginn þannig á."
„Stóifurðulegt. Heyrðu, hvers vegna heldur þú að hann hafi
stungið upp á að fara í tennis?"
„TU þess að fá gott útsýni yfir fótleggina á mér," sagði Díana
kersknislega.
„TU þess að hann gæti látið á sér bera. Það er pottþétt."
„Hann vUdi kenna mér sitt af hveiju." Díana heUti meira kon-
íaki í glasið. „Hvar er þessi nýi karlmaður sem á að vera kominn
fram á sjónarsviðið? Þú veist, þessi bUðlyndi, skilningsríki, sem
viU jafrirétti."
„Sú nýjung er ekki enn komin ffam, allra síst i íþróttum. Gast
þú ekki misst boltann nokkrum sinnum? Þá gætir þú nú hjúfrað
þig upp að honum í stað þess að vera í öskubuskuleik við eldinn.''
„Nei, ég gat það ekki," svaraði Díana döpur. „Ef ég þarf að
þykjast tapa leik til þess að ná mér í karlmann þá er hann ekki
þess virði. Dick og Díana em úr sögunni. Mér tekst að komast
af sem bara Díana."
„Mundu bara að því eldri sem þú verður þvi fæm strákar verða
í boði," sagði MoUý aðvarandi.
Nikkí De Paul beygði sig fram yfir skrifborðið með símtól við
bæði eyrun. „Hjá Abbott og Sinclair. Nei, Sinclair er því miður
ekki við. Þetta er aðstoðarmaður hennar. Ég skai biðja hana að
hringja í þig."
Nikkí lagði annað tóUð á og talaði í hitt. „Nei, MoUý, ég
gleymi því ekki." Hún var búin að vinna hér í rúmt ár og
MoUý kom enn ffam við hana eins og byijanda. Þetta var móðg-
andi.
Nikkí hafði reynt að fmna aðra vinnu. Það var ekki hlaupið
að því. Sjónvarpsþáttaffamleiðendur fengu unga krakka með
stjömur í augunum í vinnu fyrir sama sem ekkeit kaup. Miðað
við aðra staði borguðu þær vel hjá Abbott og Sinclair. Kaupið
hennar var samt sem áður nánast brandari. Þegar hún hugsaði
um MoUý í raðhúsinu eða Díönu í þriggja heibergja íbúðinni
sinni varð henni óglatt af öfund.
Þegar Díana kom klukkan fimmtán mínútur yfir þijú rétti hún
Nikkí handrit sem hún hafði rétt lokið við. „Ó," hrópaði Nikkí
upp yfir sig. „Vesen. Tený lenti í bílslysi. Við verðum að skrifa
hann út úr nokkrum þáttum."
„Fjandinn sjálfur. Það er eins gott að ég skrifi hann út úr þessu
handriti líka. Gáðu hvort þér dettur ekki eitthvað í hug. Ég ætla
að athuga póstinn minn."
Nikkí renndi yfir handritið. Það var frekar hroðvirknislegt að
sjá en í því var aUt að finna sem þar átti að vera. Ef hún gæti nú
sjálf skrifað handrit og stjómað upptöku.
Díana sneri sér við. „Dettur þér nokkuð í hug?"
„Já, Terrý slasast og vinur hans verður að hlaupa í skarðið."
2 Vikan-blaðauki