Vikan - 14.03.1940, Blaðsíða 11

VTKAN, nr. 11, 1940
11
Erfið list.
Vamban: Nú hreyfið þið ykkur ekki, heyrið
þið það.
Kalli: Skipstjórinn er í essinu sínu i dag. Ég
hefði gaman af að leika á hann smávegis.
Milla: Ætlarðu að sprengja blöðruna? Ertu
alveg vitlaus, drengur?
Kalli: Þú ert nú eiturklár, Milla min. Nú
skaltu sjá —- búmm!
Milla: Hvað ætlarðu að gera við skjaldbök-
una?
Kalli: Það skilur þú ekki, Milla. En þetta
verður að vera þaulhugsað. Heimskupör vil ég
ekki sjá.
Vamban: Æ-æ, hvað er þetta? Datt hneta
ofan á skallann á mér. Þetta hafið þið gert . . .
Kalli: Þetta var dásamlegt.
Kalli: Maður verður að vera klár á vind-
inum, svo að skjaldbakan skelli á höfuð skip-
stjórans. Bíddu nú við, væna min.
Pinni: Við vorum að lesa litlu töfluna.
Vamban: Já, og nú ætla ég að kenna ykkur
þá stóru.
Vamban: Þið ætlið kannske að reyna að
telja mér trú um, að skjaldbakan hafi skriðið
upp í tréð. Nei, ég þekki mitt heimafóik.
Binni: Nú verðum við að vera nettir. Stattu
kyrr, Glói, þú kemst af stað. Ekkert liggur á,
vinurinn.
Pinni: Jæja, Glói, nú labbar þú á milli bjálk-
anna án þess að taka beygjur, svo að hnífurinn
nái að skera á böndin.
Vamban: Æ! ó! Æ — puh-hu!
Binni: Hvaða mál er pabbi farinn að tala?
Pinni: Ég skil það ekki, vinur. Þú ert skotmaður!
Varnban: Hvað stendur þarna? um við á bak við 85. kakstusinn.
Kæri faðir! Við gengum út á eyði- Kær kveðja, synir .þínir, Binni og
mörkina. Gangir þú í rétta átt, er Pinni.