Vikan - 08.08.1940, Síða 1

Nr. 32, 8. ágúst 1940.
Fyrir-
myndin.
Smásaga
eftir Carol Brown.
Hann átti að ltasta stúlkunni
á dyr, en það fór á aðra leið.
Allan Harrow heyrði Celiu Todds fyrst
nefnda á nafn, þegar faðir hans
morgun einn sagði: — Ég verð að
láta bera þessa stúlkukind út. Hún hefir
haft þessa vinnustofu á leigu í eitt ár og
skuldar húsaleigu fyrir sex mánuði. Hún
svarar ekki, þegar við skrifum henni. Hún
opnar ekki, þegar við hringjum dyrabjöll-
unni. Það er ómögulegt að koma nokkru
tauti við hana. Þetta gengur ekki lengur
svona. Þú verður að fara þangað, Allan, ná
á einhvern hátt tali af henni og gera henni
skiljanlegt, að ef hún borgi ekki, þá verði
henni kastað á dyr. Þú, með þitt gríska
andlitsfall, hlýtur að geta unnið krafta-
verk.
— Heldurðu það, sagði Allan og varð
hugsað til þess, sem Marcia lét sér um
munn fara kvöldinu árum. Hvað hana
snerti virtist hann að minnsta kosti ekki
geta unnið kraftaverk.
En hvað sem um þetta var, þá hélt Allan
Harrow út í hverfið, þar sem vinnustofur
þær voru, sem heyrðu undir fasteignaskrif-
stofu föður hans. Hann þaut upp á fimmtu
hæð og leitaði, þangað til hann fann á
einni hurðinni nafnið Ceha Todd. Allan
Harrow hikaði. Hingað var hann sendur
til höfuðs þessari veslings listakonu og átti
að hræða hana til að borga húsaleiguna.
Hann sá bréf á gólfinu við hurðina. Það
var frá fasteignaskrifstofunni og hann
vissi, að í því var hótun um, að hún yrði
borin út, ef hún ekki borgaði samstundis.
Hann tók bréfði, stakk því í vasannn og
barði að dyrum. Eftir stutta stund var
hurðin opnuð og ung stúlka í bláum slopp
stóð í gættinni. Hún var með rauðbrúnt,
hrokkið hár, stór, dökk augu og fíngerða
andlitsdrætti.
Nei! hrópaði hún glöð í bragði, —
það eruð einmitt þér, sem mig vantar!
— Hvað .. . hvar . . . stamaði Allan.
— Þér eruð rétta fyrirmyndin, sagði
hún mjög ákveðið.
— Fyrirgefið, en . Framh. á bis. 13.