Vikan - 08.08.1940, Síða 10

10
VIKAN, nr. 32, 1940
Heimilið
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Matseðillinn.
Súpa á la jardiniere.
Hænsnafricasse.
Súpan:
Með kjötseyði (Maggieteningakrafti) sjóðist
sundurskomar gnlrætur, selleri, laukur og gular
baunir. Þegar allt er mauksoðið, síist súpan,
setjist yfir eldinn aftur, með smáskomum gul-
rótarlengjum, selleriteningum, rófum og ef til
viil grænum baunum. Súpuna má lita með soyju.
Hænsnaf ricasse:
Eftir að hafa farið innan í hanann eða hæn-
una (en hún er eins góð, ef hún er ung), og
þvegið hana vel í mörgum volgum vötnum, þá
limið fuglinn í sundur í mátulega bita, setjið í
pottinn með svo miklu köldu vatni, að það að
eins fljóti yfir limina. Hafið lokið vel á og látið
malla í 1—1% klukkutíma eða þar til þeir em
orðnir meyrir. Sé fuglinn gamall, veitir ekki af
3—4 tíma suðu, munið þó, við hægan eld. Setjið
salt í og lítið eitt af pipar undir suðulokin, og
lítinn smjörbita. Sjóða má einnig lítið eitt af
selleri með eftir smekk. Búið til jafning af 2
matskeiðum af hveiti og mjólk, og bætið í pott-
inn; einnig getið þér bætt við 2 vel hrærðum
eggjarauðum, sjóðið nú í 1 mínútu, færið svo
upp á heitt fat. Bæta má við heilum, grænum
baunum og niðurskornum aspargesstönglum.
Húsráð.
Ef á að nota fægða potta eða katla yfir rjúk-
andi eldi, er gott að bera ofurlitla feiti á þá.
Sótið festist þá ekki við pottinn, og ef hann er
þveginn í heitu vatni á eftir verður hann eins
gljáandi og nokkuru sinni fyrr.
Seigt kjöt verður meyrara, ef blöndu af salat-
olíu og ediki (2 hlutar olíu móti einum hluta
ediks), er helt yfir það áður en það er steikt,
og það látið standa á flötu fati i 3—4 klukku-
stundir.
Einfalt ráð til þess að taka laxerolíu og lýsi,
án þess að hinn eitraði eftirsmekkur bagi, er
það, að skola munninn á undan með eins heitu
vatni og maður þolir. Þetta gerir gómana svo
heita, að olían rennur niður, án þess að nokkuð
af henni loði innan í munninum.
Til þess að skúra bletti af öllum eldhúsáhöldum
og þvílíku: Skerið % pund af sápu í smátt —
notið t. d. sápuafganga — setjið í leirkrukku og
hellið pela af sjóðandi vatni yfir og síðan um
100 gr. af vikurdufti (pimsteini). Blandið vel
saman. Þegar það er kalt, er það þykk kvoða,
og er borið á hlutinn, sem hreinsa skal, með
ullartusku, og hluturinn nuddaður vel.
Að það komi sjaldan fyrir, að menn
slasist á sínu eigin heimili.
Að það sé gott fyrir hárið, að láta svíða
það í broddinn.
Að hiksta sé bezt að lækna með því að
gera þeim bilt við, sem þjáist af honum.
Að Darwin hafi haldið því fram, að
mennimir væra komnir af öpum.
Að það sé skaðlegt að sofa á vinstri
hlið.
Að tunglgeislarnir geti orsakað geðveiki.
Að það styrki augun að baða þau í köldu
vatni á hverjum morgni.
Að mjólk sé ekki nauðsynleg í mataræði
fullorðinna.
Að maður yfir fertugt hafi gott af að
leggja stund á erfiðar íþróttir.
Að verkur vinstra megin í brjóstinu sé
sennilega merki um hjartasjúkdóm.
Að það sé sama hvernig maður snýtir
sér.
Að mislingar séu ekki alvarlegur sjúk-
dómur.
Að maður eigi að tyggja betur kjöt en
brauð, grænmeti og ávexti.
LAUSNIR
á „Hvernig er það hægt?“ á bls. 2:
(1) 888 — 88 — 8 — 8 — 8 = 1000.
(2) 441/a mínútu. Hann þarf ekki að
klippa nema 89 sinnum.
(3) Smalinn kveykir í grasinu á miðri
eyjunni. Sá eldur berst með vindinum til
austurs og eftir hann myndast útbrunnið
svæði, þar sem smalinn gat verið óhultur
með hjörð sína.
Rósin.
Frá upphafi vega hefir rósin verið tákn
þagnarinnar, og það sem sagt var „sub
rosa“ (undir rós), varð að skoða sem
leyndarmál. Hinir forntr Aþenubúar báru
rós í hárinu, þegar þeir voru að segja
leyndarmál, og á miðöldunum voru loftin
í borðstofunum skreytt rósum, til þess að
minna gestina á, að samtalið við borðið
ætti að fara fram í trúnaði. Á sextándu
öld voru rósir settar yfir marga skriftar-
stóla.
(VÉg legg ekki trúnað á þad."
Það er ekki gott fyrir hárið að svíða það í
broddinn, segir dr. Thomen í bók sinni: „Ég legg
ekki trúnað á það“.
Amerískur læknir hefir skrifað bók,
sem hann kallar: „Ég legg ekki
trúnað á það.“ I þessari bók tekur
hann 185 dæmi um almennar fullyrðingar,
sem að hans áliti hafa ekki við rök að
styðjast. Þessum dæmum hefir læknirinn,
dr. Thomen, safnað á meðal sjúkhnga
sinna, og hann segir, að hvað eftir annað
hafi hann heyrt fólk, sem að öðru leyti
virtist hafa góða menntun og heilbrigða
dómgreind til að bera, slá fram þessum
fullyrðingum. Hér skulu tilfærð nokkur
dæmi úr bók dr. Thomen. Það er rangt:
Að það sé þroskandi fyrir heilann að
borða fisk.
Að stór kýli séu hreinsandi fyrir líkam-
ann.
Að hátt enni sé merki um miklar gáfur
og menningu.
Að lítil haka sé einkennandi fyrir veik-
lynda menn.
Að rautt flónel sé hlýjara í föt en hvítt
flónel.
Að það sé skaðlegt að hafa blóm í svefn-
herberginu á nóttunum.
Að maður eigi að draga það eins lengi
og mögulegt er að fá sér gleraugu, því að
augun venjist þeim, svo að ilmögulegt sé
að vera án þeirra.