Vikan - 31.07.1941, Blaðsíða 2

2
VIKAN, nr. 31, 1941
Pósturinn
Kæra Vika!
Það eru tvö atriði viðvíkjandi al-
mennri kurteisi, sem mig langar til
að fá staðfestingu á. 1 fyrsta lagi:
Þegar menn ganga í sæti sín í kvik-
nayndahúsum eða leikhúsum, á þá
ekki að snúa sér að þeim, sem komnir
eru inn í röðina á undan manni og
standa á meðan farið er fram hjá?
1 öðru lagi: Þegar. karlmaður kemur
inn í búð eða banka, á hann þá að
taka ofan ög halda á hattinum á með-
i
an hann er inni? K. R.
Svar: Jú, það er siður, að snúa sér
að fólkinu, þegar gengið er fram hjá
þvi. Menn þurfa ekki að taka ofan,
þegar þeir koma inn i búð eða banka.
Tilbúnir íyrir árásina.
Kæra Vika!
Mig langar til að fá ráðleggingar
um, hvemig hægt er að halda ferða-
töskum úr leðri gljáandi og falleg-
um ? Húsmóðir.
Svar: Gott er að þvo þær úr blöndu
af mjólk og benzíni. Síðan má bera
á þær leðurlakk af sama lit eða
bursta þær vel úr skóáburði af sama
lit. Að lokum má bóna ofurlítið yfir
þær.
V i k a n
HEIMILISBLAÐ
Ritstjóm og afgreiðsla: Kirkju-
stræti 4. Sími 5004. Pósthólf 365.
Verð: kr. 2,40 á mánuði,
0,60 í lausasölu.
Auglýsingum í Vikuna veitt
móttaka í skrifstofu Steindórs-
prents h.f., Kirkjustræti 4.
Prentsm.: Steindórsprent h.f.
Brezkur tundurspillir á verði í Miðjarðarhafinu. Verðir loftvarnabyss-
anna standa reiðubúnir. Frétt hefir komið um, að loftfloti óvinanna sé á
stjómborða. Fjögra þumlunga og 4,7 þumlunga byssurnar eru hlaðnar og
tilbúnar.
lillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Sendið auglýsingar
í Vikuna í
Steindórsprent h.f.,
Kirkjustræti 4.
nniiiiiiimiiiiiiiiiinimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.
pér kunnið ekki ensku,
en purfið að gera yður
skiljanlegan við Englendinga,
Efni bladsins nn. a.:
Gilli Gúmm. Grein um Gísla
Guðmundsson söngvara.
„Kongurinn" og hún Karólína
gamla. Smásaga eftir Loft
Guðmundsson.
Tvöföld ánægja af myndatök-
um. Grein eftir Fulton Wil-
liams.
Gissur fær sér vindil.
Fréttamyndir.
Pósturinn. Bréf send Vikunni.
Það er alveg áreiðanlegt.
Heimilið. Matseðillinn - Tízku-
mynd - Meðferð ungbarna -
Húsráð - Þeir, sem vilja
megra sig.
Vippi og vondi strákurinn.
Erla og unnustinn.
Það er alveg áreiðanlegt!
Hótelgesturinn borgaði reikning
sinn og fór. Forstöðumaðurinn kallaði
á yfirþjóninn: „Fenguð þér ekki
manninum á nr. 30 reikninginn ?“
„Jú,“ svaraði yfirþjónninn. ,,Ég
held að ég hafi ekki gleymt neinu.“
„Ekki gat ég séð það,“ svaraði for-
stöðumaðurinn. „En mér þykir það
skrítið, að hann fór flautandi út.“
Erla og
unnustinn.
Oddur: Já, Erla, elskan mín. Það er geysileg abyrgð að vera forstöðumaður í
svona stóru fyrirtæki.
Erla: Ástin mín, þú ert dásamlegur. Hugsaðu þér bara, ungur maður eins
og þú að vera svona hátt settur. Það er ótrúlegt.
til þin snemma í kvöld. —
ekki leggja of hart að mér.
Forstjórinn: Oddur, segið mér strax, hvað það á að þýða
að hafa skiltið mitt, sem á stendur „Forstjóri" hérna á skrif-
borðinu yðar? Hvers vegna tókuð þér það úr skrifstofunni
minni.
Oddur: Ha — hvað — ó, já ...
/
Forstjórinn: Segið þér eitthvað, maður! Oddur: Drottin minn! Nú skali hurð
Oddur: Ég hélt, að það þyrfti að þvo það. nærri hælum. Ég hélt, að hann hefði
Óli, komdu með fægilöginn eins og ég sagði þér! farið út til þess að borða hádegisvérð.
Flýttu þér að þessu. {n:\\ (>.
títgefandi: VIKAN H.F., Reykjavík. — Ritstjóri og ábyrgðarm.: Jón H. Guðmundsson, Kirkjustræti 4, sími 5004, pósthólf 365.
• 'iöjin dííi'