Vikan - 07.09.1944, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 36, 1944
Rasmína fær heimsókn.
Teikning eftir tíeo. McManus..
Gissur: Æ-i, já! Alltaf jafn yndislegt að iuega
sitja svona í ró og næði. Ég get varla trúað því,
að ég sé heima hjá mér!
Rasmína: Hvað er að sjá þig maður? Siturðu
þama eins og glópur? Veiztu ekki að herra Stál-
hjálms og frú koma hingað til miðdegisverðar í dag!
Það er skömm að sjá þig! Farðu út og láttu klippa
Þig!!!
Gissur: Já, en góða Rasmína, ég er nýbúinn að
láta klippa mig —.
Rasmína: Jæja, láttu þá raka þig! Stálhjálms-
fólkið er mjög fínt fólk, og ég vil, að þú lítir eins
vel út og þú getur, þegar það kemur!
Rasmína: Ég vona, að þú verðir ekki í þessum kjól í
kvöld. — Hvar er nýi kjóllinn, sem þú varst að panta um
daginn ?
Dóttirin: Hann er ekki kominn ennþá, mamma!
Dóttirin: Ef þér fiimst það svo mikilvægt, mamma, þá
skal ég fara og ná í hann . . .
Rasmína: Gerðu, það, fyrir aila muni. Það er svo mikil-
vægt, að Stálhjálmshjónin fái gott álit á okkur!
Rasmína: Ég vil endilega, að þetta
boð fari sem allra bezt fram. — Guð
minn góður! ég hefi gleymt að panta
ísinn!!!
Rasmína: Ég þori ekki að treysta sendisvéininum, það er
bezt, að þér farið sjálfar eftir ísnum, Hildur!
Hildur: Já, frú, það held ég líka —.
Þjónninn: Hringduð þér, frú?
Rasmína: Já, gangið um húsið í síðasta skipti og
athugið, að allt sé í sem beztu lagi!
Rasmtna: Drottinn minn — ég gleymdi
að panta blómin! Ég verð að sækja þau
sjálf.
Rasmína: Mig vantar eitthvað alveg sérstaklega smekklegt;
ég á nefnilega von á herra og frú Stálhjálms!
Afgreiðslufólkið í blómaverzluninni: Við munum reyna að gera
allt hið bezta fyrir yður!!!
Rasmína: Miklar áhyggjur hefi ég
haft vegna þessa; en það er líka þess
virði, ef við getum látið Stálhjálms-
hjónin fá mikið álit á okkur —.
Rasmína: Eru blómin komin?
Þjónninn: Já, og þau eru héma ennþá; en herra
Stálhjálms og frú eru farin. Þau voru stórlega
móðguð yfir því, að enginn skyldi vera heima til
þess að taka á móti þeim!!