Vikan - 29.08.1946, Side 16

16
VTKAN, nr. 35, 1946
i'iii*s<*<sfs<sssts?i*i<s?s*ifs?ifsfsss*s^'s?s?s?sfs?s(s<:,'i-'s's-'s,'ssi'i-'s*srifsfs,:s's's*sfsfs?s'ií> ssssssssssssssy'ssssssssssssititsítsissjmitsifiíimssitifitisfstifitzp
Takii eilir!
Þeir, sem ætla sér að taka
á leigu geymsluhólf hjá okk-
ur, ættu að senda umsókn hið
allra fyrsta. Ef ekki verður
hægt að fullnægja eftirspurn-
inni, verða umsóknirnar tekn-
<
ar í þeirri röð, sem þær berast
Matvælageymslan h.f.
MATVÆLAGEYMSLAN H.F.
Pósthólf 658.
Ég undirrit.... óska að taka á leigu
geymsluhólf.
Nafn ...........................
Heimili .......................
IMý bók
Húsfreyjan á Bessastöðum
Bréf Ingibjargar Jónsdóttur til bróður síns,
Gríms amtmanns.
Ingibjörg Jónsdóttir var prestsdóttir frá Görðum á
Akranesi, kona Þorgríms gullsmiðs á Bessastöðum og
móðir Gríms Thomsen. Um 40 ára skeið 1809—1849 skrif-
aði hún ástkærum bróður sínum, Grími amtmanni á Möðru-
völlum, hreinskilin bréf. I sendibréfum þessum segir hún
hug sinn allan og lýsir á eftirminnilegan hátt högum sín-
um og fjölskyldu sinnar, daglegu lífi, aldarbrag og al-
mennum tíðindum þetta tímabil.
Hún rekur æfi sína og umhugsunarefni frá ári til árs,
segir frá bónorði gullsmiðsins og áhyggjum sínum út af
honum og blíðu og stríðu í hjónabandi þeirra, talar um
elskulegar dætur sínar og soninn Grím, með augun fögur,
en „hörð og snör“ og sem strax á öðru ári er „illur og harð-
ur“, eins og hún kemst að orði og síðar, er hann er farinn
til Kaupmannahafnar, til að leita frama síns, veldur henni
sífeldum kvíða og raunum, ekki síst þegar hann tók upp á
því að „drabba í skáldskap“ og jafnvel fór að gefa út
„stríðsrit", en skraddarareikningar hans og ávísanir voru
helztu skilríkin er frá honum bárust til Bessastaða.
Jafnframt blasir við í bréfunum landssaga og þjóðhætt-
ir á fyrri hluta 19. aldar. Ingibjörg hefur bréf sín þegar
hún er þjónusta hjá virðulegasta manni landsins, Ólafi
Stefánssyni, stiftamtmanni í Viðey, sem þá gjörðist gaml-
aður, en hans merku synir komnir til æðstu valda. Hún
byrjar búskap sinn með Þorgrími í Gufunesi, en víkur
þaðan fyrir vini þeirra hjóna, Bjarna Thorarensen. Þá
taka þau við staðarforráðum á Bessastöðum, skólasetri
landsins og æðsta menntastað. Þar lifir hún í sambýli við
Sveinbjörn Egilsson og ber mat á borð fyrir Fjölnismenn.
Hún lifir það og lýsir, er skólinn er fluttur til Reykjavík-
ur og Alþingi endurreist þar, og Reykjavík þannig gerðist
höfuðborg.
Málfar og stíll Ingibjargar mun vekja undrun þeirra,
er kýnnst hafa rithætti hinna lærðu samtímamanna henn-
ar. Én þróttur sá og kjarni, er lýsir sér í orðfæri hennar og
hugsun, kemur þeim kunnuglega fyrir, er þekkja skáld-
skap og tilsvör hins kaldrifjaða en hjartahlýja sonar
hennar.
Finnur Sigmundsson, landsbókavörður hefir búið bréf-
in til prentunar og skrifar fróðlegan og skemmtilegan inn-
gang að bókinni.
HLAÐ6ÚÐ
STEINDÓRSPRENT H.F.