Menntamál - 01.01.1933, Page 8

8
MENNTAMÁL
En þar með er enginn dauðadómur kveðinn yfir málinu.
I slíku tilfelli má taka eina kennslustofuna, sé hún rúntgóS
og gott að koma fyrir í henni hókahillum. Starfar þá skólinn
þar aÖ deginum sem venjulega, en lestrarstofan aS kvöldi.
Jin meS því fyrirkomulagi getur hún aklrei starfaS sem full-
komin lestrarstofa, því aS starfsviSi hennar er skift í tvennt,
kennslu, sem fer fram á venjulegum skólatíma og frílestur
aS kvöldinu og síSari hluta dags,
Tilgangurinn meS lestrarstofunum er fyrst og fremst sá, aÖ
skapa börnunum hæfileg viSfangsefni og fullnægja starfshvöt
þeirra, auka námfýsi þeirra meS lestri góÖra hóka og kenna
þeim aS notfæra sér þær.
Nú á timum, þegar yfirheyrslan i skólunum hefir hreyst
i kennslu, heyrarinn í kennara og lexiulærdómurinn í heima-
húsum hefir minnkaS aÖ stórum mun, hefir frelsi skólaltarna
og frítími aukist aS sama skapi. Um þaÖ má lengi deila, hve
langt skal ganga í þessu efni sem öSru, en hitt er víst, aÖ í
staÖinn fyrir heimanámiS og heimaiSnaSinn, sem einnig er aS
hverfa, verÖur eitthvaS aS koma annaÖ, því eins og þaS er
á móti skapi harna og eÖli aÖ brjóta til mergjar þurrar náms-
greinir, svo óeSlilegt er þeim og að hafast ekkert aÖ.
BarniS er fullt af lífskrafti og fjöri, af starfsþrá, sem hrýst
fram i ýmsum myndum og oft mætir misskilningi hjá hinum
eldri. J’egar drenghnokkinn fer upp á stigahandriSiS og stikl-
ar eftir ])ví, eÖa þegar hann, þrátt fyrir allar áminningar móS-
ur sinnar, veður upp undir hendur í öllum föturn út í vatnið,
er hann aS þjóna karlmennskulund sinni, — berjast við erfiS-
leikana og yfirstíga þá. ÞaÖ gerir lika strákurinn, sem hæfir
rúðuna á löngu færi og brýtur hana mjölinu smærra. Bak viS
allt það bardagaeSli liggur starfshvötin. En hjá ])eim eldri
hvílir skyldan til aS beina ])eirri hneigS í rétta átt, velja hæf
og holl viSfangsefni fyrir hörnin og gcfa þeim ætíð nóg að
starfa. Hér koma lestrarstofurnar til hjálpar og e.t.v. hafa
þær orðiS til fyrir ])essa þörf frekar en nokkra aÖra.
En sá, sem yfir lestrarstofu ræSur, vefður aS skilja tilgang