Menntamál - 01.12.1936, Qupperneq 1

Fæ'ðslumálaskrifstofan, skýrslur II.
Málbreytingar.
Landspróf vorið 1934. Útdráttur úr skýrslum
Bjarna M. Jónssonar og Aðalsteins Sigmunds-
sonar. — Reykjavík, 1935. — Bls. 43.
Svo litið sem fer fyrir
þessu kveri, þá er það vist
mesta nýjungin í íslenzkri
málfræði, sem út kemur á
landinu, og þótt víðar
væri leitað, á því herrans
ári 1935. Hér er í fyrsta
sinn i stuttu máli, — merg-
ur þessa máls er allur i
skýrslunni á bls. 36—37,
— gefið yfirlit yfir út-
breiðslu þriggja binna
merkustu hljóðbreytinga,
sem nú eru að gerast i
máli Islendinga, um land
allt.
Langt er siðan menn vissu
um „nesjamálin“, „sunn-
lenzkuna“, „flámælskuna“, „hljóðsýkina“, „hljóðvillurn-
ar“, en breytingin i > e, u > ö hefir gengið undir öllum
þessum nöfnum. Nokkuð vissu menn og um útbreiðslu
þessara „bljóðvillna“ um landið, og hugmynd höfðu menn
um, að breytingin i > e væri almennari en u > ö. En þessi
skýrsla gefur ákveðnar tölur úr öllum sýslum og bæjum
landsins. Kemur það upp, sem líklegt mátti þykja, að
breytingin er útbreidd um land allt, en þó miklu sjald-