Vorið - 01.09.1949, Qupperneq 19

VORIÐ
97
hann drengina. Kom honum nú í
hug, að drengirnir mundu vera
komnir heim og hefðu farið á mis
við hann. Lá við sjálft, að hann
hætti leitinni og færi heim. Var
liann þá búinn að leita í rúma
klukkustund, og nærri komið há-
flóð.
Þá ákvað hann að fara fyrst út á
háa klettinn utan við Selavoginn,
því að þaðan sást vítt yfir. Hann
stóð um stund á klettinum og
skyggndist um. Kvöldmóða lá yfir
landinu, og var skyggni því ekki
gott. En meðan liann stóð þarna á
klettinum, sáu drengirnir manninn
bera við loft. Þeir kölluðu þá af öll-
um mætti. Eyjólfur heyrði hljóðin,
en áttaði sig ekki fyrst á, hvaðan þau
komu. Hljóp hann því út á næsta
klett fyrir utan, í áttina, sem hljóðið
kom úr. Þaðan sást greinilega út- í
Teisthóhnann, og sá hann nú
drengina þar á hæsta klettinum. Sá
hann þá, hvað dvaldi heimkomu
þeirra. Enn kölluðu þeir, og svaraði
hann nú á móti. Hljóp hann því
næst niður að sjónum og sagði
drengjunum, að hann ætlaði að ná
í bát.
Hann fór nú inn í Selavoginn,
náði þar í lítinn bát, reri út að
Teitsthólma og sótti drengina.
Á leiðinni í land sögðu drengirn-
ir honum, hvernig það vildi til, að
þá flæddi upp í hólmanum. Því
næst settu þeir bátinn og héldu
heim.
Það var komið yfir miðnætti, þeg-
ar þeir komu heim. Fullorðna fólk-
ið beið þó á fótum og allir voru
orðnir hræddir um drengina. Það
varð mikill fagnaðarfundur á báð-
um heimilunum, er Eyjólfur kom
nreð þá báða heila á húfi. Lauk
þannig þessu ævintýri í alla staði
vel.
(Þessi kafli er úr barnabók, sem kem-
ur út í haust, og heitir „Bernskuleikir
Álfs á Borg“. Er það framhald af bók-
inni „Álfur í útilegu", sem kom út síð-
astliðið ár).
KAFLI ÚR BRÉFI FRÁ KAUPANDA.
...Þið voruð að biðja kaupenduma
að segja álit sitt á blaðinu, og ætla ég nú
að leysa frá skjóðunni. — Mér þykir
ákaflega gaman að myndasögunni „Káti
—Láki“ og óska ég því, að hún verði
látin vera áfram. Einnig þykir mér mjög
gaman að öllum þrautum, eins og til
dæmis nafnaþrautum og reiknings-
þrautum. Vildi ég mjög gjarnan, að slíkt
efni yrði haft framvegis í blaðinu. — Ég
er líka mjög hrifin af krossgátum, og
skemmti mér vel við þær í tómstundum
mínum, og óska ég eindregið eftir, að
ein krossgáta verði í hverju blaði eftir-
leiðis, en þær mega ekki vera mjög
þungar.. ..“.