Bjarmi - 01.03.1912, Page 5

BJARMI
37
Hvers þörfnumst vér þá meira. Er
ekki alt þetta fullnægjandi?
Jú, fullnægjandi frá guðs liálfu.
Guð heflr ekki látið sjálfan sig án
vitnisburðar.
En vér hagnýlum oss þetta ekki
svo sem vera ætti. Vér lesum ekki
þennan vitnisburð.
Eg læst vera námfús og bið þig um
bók. Þú lánar mér beztu bókina
þína góðfúslega. Eg tek við henni,
opna hana, legg liana aftur, opna
hana ef til vill að nýju og legg hana
svo írá mér og er jafnnær eftir sem
áður.
Sama máli er oftast að gegna, ef
vér viljum fræðast um guð.
Bækur hans standa öllum opnar.
Vér litum í þær, lesum fáein orð
hugsunarlaust, og segjum: Á þessu
er ekki neitt að græða, eg skil þella
ekki, eg liefi ekkert með þessar bæk-
ur að gera. Svo erum vér engu fróð-
ari eftir en áður.
Vinur minn! Má eg biðja þig
einnar bónar, áður en við skiljum?
Jafnskjótt og þú kemur lieim, þá
ætla eg að biðja þig að gá að biblí-
unni þinni, hvort hún sé ekki orðin
rotin af hirðuleysi þínu um hana.
Og þó að þú eigir enga biblíu sjálf-
ur, þá er hún þó líklega til á heim-
ilinu þínu. Bið þú þá þann, sem á
liana, að ljá þér hana. Og sé hún
orðin skemd, þá bið eg þig að forða
lienni frá frekari skemdum. Það er
trúarbókin okkar, bókin, sem vér
verðum að lesa, ef vér viljum fá
þekkingu á guði og þeim, sem hann
sendi, drotni vorum og frelsara Jesú
Kristi.
Þú varðveitir hana bezl með því
að lesa hana iðulega, með alhygli,
þá vona eg að hún skemmist aldrei.
Geymdu vel biblíuna þína, geymdu
liana í hjarta þínu. Pav skemmist
hún aldx-ei.
En ef þú býst ekki við, að þú getir
orðið við bæn minni, þá vil eg að
endingu reyna að vekja alhygli þína.
Hugsaðu þér, að guð sendi engil
sinn til þín í dag, til að ransaka
trúai'ástand þilt. Þú getur þá, ef til
vill, bent honum á biblíuna þína og
sagt: Þetla er trúarbókin fflín, eg
keypti hana og á hana sjálfur.
Gelurðu búist við, að lionum þætti
þelta svar fullnægjandi?
Þá spyr hann þig, hvort þú eigir
dygðina, sem af henni megi læx-a,
hvort þú hafir fundið andann í henni,
hvort þú elskir guð og náunga þinn,
hvort þú trúir hinum guðlegu sann-
indum hennar. í stultu máli: Hvort
bókin hafi dregið þig nær liimninum,
nær guði.
Nei, hún hafði ekki gert það, sem
ekki var von, því þú hafðir aldrei
lesið hana.
Þú finnur sárt til þess, að þig
vantar þá hrósun, sem gildir fyrir
guði, því að hann lítur á hjartalagið,
hvort þú liefir lunderni Krists.
Segðu því, vinur minn: »Héðan i
frá skal eg lesa biblíuna mína«.
Ste/án Hannesson
kennari.
Þessi grein er niðurlag af fyrirlestri,
sem höf.flutti fyrii- böi’num og foreldr-
um vetui-inn 1910—1911. Hann hefir
fiutt fleiri fyrirlestraandlegs efnisogþeir
verið allvel sóttir, og mun flytja fleiri,
þvi að þess hefir verið óskað. —
í hréfi, sem höf ritar með íyrir-
lestrinum, segir hann að niðurlagi:
»Margan reitinn er þörf að yrkja, en
engan eins lífsnauðsynlegt og akur
trúarlifsins hér á landi, því að öðr-
um kosti leggjast allar vorar fram-
farir í eyði«. —