Bjarmi - 01.05.1916, Síða 2

50
<3 J A ft M t
en er svo fátækur að liann treystist
ekki til að borga andvirðið, þá getur
hann látið mig vita; það verða ein-
hver ráð með að senda honum blaðið.
Málefnisins vegna leyfi jeg mjer í
allri vinsemd að skora á hvern les-
enda sem ann slefnu blaðsins, að rejma
að úlvega því tafarlausl minsta kosti
einn eða tvo nýja kaupendur og senda
mjer andvirði árgangsins um leið og
þeir senda utanáskriftina. — Þeir sem
óska gela fengið hjá mjer einstök
tölublöð Bjarma ókeypis til að gefa
nágrönnunum og kynna þeim með
því blaðið. Eldri árgangar blaðsins
verða seldir innheftir fyrir hálfvirði
fyrst um sinn gömlum og nýjum kaup-
endum, nema 1. og 3. árg., sem eru
á förum. En ráðlegt er þeim að liraða
sjer, sem vilja eignast einhverja eldri
árganga Bjarma, lil þess að eiga bann
allan frá upphaíi, því að sennilega
verða allir eldri árgangar komnir frá
mjer til útsölumanna fyrir næslu
áramót.
Bjarmi heiir ekki fremur en önnur
blöð komisl bjá viðskiftamönnum, sem
gleymnir eru á blaðaskuldir. Það
væri bærilegur styrkur blaðinu, ef
allir áskrifendur borguðu því gamlar
og nýjar skuldir i vor. Því miður virð-
ast æðimargir, sem í rauninni eru
skilvísir kaupendur, liafa gleymt því
að undanförnu að gjalddagi blaðsins
er 1. jiilí. Til að koma í veg fyrir
slíka gleymsku framvegis — og vegna
dýrlíðar við blaðaútgáfu leyfi jeg mjer
að hækka verð blaðsins um 50 aura
fyrir hvern þann áskrifanda, sem ekki
liefir borgað blaðið að fullu fyrir 1.
seftemb. n. k. — Flestöll önnur blöð
hafa þegar hækkað í verði fyrir alla,
svo að jeg býst við að enginn telji
þessa hækkun ósanngjarna, enda
bægðarleikur að komast lijá henni
með því að borga blaðið nógu snemma.
Slefna blaðsins.
Flestallir lesendurnir munu vera
svo kunnugir trúmálaslefnu minni
bæði af því sem jeg hefi skrifað í
Bjarma og annarstaðar að óþarft er
að fjölyrða um liana.
Eins og að undanförnu mun blaðið
ganga í berhögg við vantrú og lijá-
trú hverju nafni sein þær frænkur
skreyta sig og hvorki liræðast hroka
nje þröngsýni »frjálslynda« fólksins,
sem vill láta kirkjuna liaga seglum
eftir liverjum nýjum goluþyt. Saml
sem áður mun blaðið ekki slyðja
neinn »dauðan rjetltrúnað«, sem ját-
ar að vísu allar kenningar lúterskrar
kirkju, en virðist kærulilill um alt
safnaðarlíf. Eftir fremsta megni mun
jeg forðasl allar deilur við einlæga
Kriststrúarmenn, þótl þeir hafi frá-
brugðnar skoðanir í einhverjum öðr-
um trúmála atriðum, en skuldbind
mig þó ekki til að lála blaðið jafnan
þegja við árásum þeirra á rjettar
kenningar kirkju vorrar.
Jeg mun gera mjer far um að blað-
ið ræði smám saman ýms ytri og
innri mál kirkju vorrar og almenn
siðgæðismál, slyðji K. F. U. M. og
Ií. F. U. K., barnaguðþjónuslur, kristni-
boðsfjelög og hvern annan frjálsan
fjelagsskap eða starfsemi til ellingar
evangeliskum lúterskum kristindómi
meðal þjóðar vorrar.
Ljúft er því að styðja að samúð
og viðkynningu trúaðra íslendinga
fjær og nær, að vera vinur og leiðtogi
þeirra, sem verða að fara einförum
með trú sína innan um kuldann og
kæruleysið víðsvegar um þetta land,
og að eíla samvinnu trúaðra áhuga-
manna í fjærlægum hjeruðum.
En að sjálfsögðu verð jeg að biðja
áhugamenn og vini blaðsins að styðja
það betur en verið hefir. Prestarnir
ættu að skrifa oftar í það og útbreiða
það betur; minsla kosti treysti jeg