Bjarmi - 01.04.1919, Blaðsíða 5

B J AR M t
53
Samningur
milli kirkjufjelagsins ogTjaldbúðar
safnaðar.
[Vjer gátum um það í blaðinu í vetur,
að Tjaldbúðarsöfnuður, sem sira Friðrik
Bergmann þjónaði, hefði leitað fyrir sjer
um samninga við kirkjufjelagssöfnuðinn
í "Winnipeg, og hefðu kjörnir fulltrúar úr
báðum flokkum komið sjer saman um
sjerstaka trúmálayfirlýsingu í stað eldri
sampykta i ágreiningsmálunum milikirkju-
fjelagsins og þeirra, sem fóru úr kirkju-
fjelaginu og taldir voru áhangendur nýju
guðfræðinnar.
Fullkomin sameining safnaðanna var
ekki komin á þegar siðast frjettist, líklega
meðfram fyrir lundabannið fyrirjólin og
veikindi síra Björns B. Jónssonar í Winni-
peg. — Ilann hafði veikst skömmu eftir
áramótin og var ekki orðinn fullfrískur
þegar síðast frjellist. —
Samningurinn eða yfirlýsingin er mála-
miðlun á báðar hliðar, en vitanlega
breytir hann engu i grundvallarlögum
kirkjufjelagsins. Birtum vjer hann hjer
eftir Lögbergi 13. febr. i vetur.]
_ Vjer, Björn B. Jónsson, Kristinn K.
Ólafsson og Friðrik Haligrimsson, fyrir
hönd hins Evangeliska lúterska kirkju-
fjelags íslendinga i Vesturheimi og vjer,
Hjálmar A. Bergmann, Lindal J. Hall-
grimsson og Jóhannes Gottskálksson, fyrir
hönd Tjaldbúðarsafnaðar i Winnipeg,
teljum það mjög æskilcgt, að af sameining
þeirri geti orðið miili Fyrsta lút. safnaðar
í Winnipeg og Tjaldbúðarsafnaðar, sem
shýrt var frá í lok síðasta krirkjuþings,
að til tals haíi komið; og í lilefni af á-
greiningi þeim, er olli því, að Tjaldbúð-
arsöfnuður sagði skilið við Kirkjufjelagið
árið 1909, og til þess að greiða fyrir því,
að samkomulag og samvinnna geti aftur
tekist með Tjaldbúðarsöfnuði og kirkju-
íislaginu, og í þeirri von, að þetta sam-
komulag geti orðið lil þess að útrýma
ötlu þvi, er hingað til hefir verið þvi til
tyrirstöðu, að allir lútcrskir menn meðal
Þjóðarbrotsins íslenska hjerna megin liaí's-
ms geti starfað saman að eflingu Guðs
heilaga rikis, þrátt fyrir þann skoðana-
mun, sem átt liefir sjer stað, heíir oss
hoinið saman urn þenna skilning á ágrein-
mgsatriðunum, er komi í stað allra þeirra
kirkjuþingssamþykta, er gjörðar liafa
verið þar að lútandi:
1. .Tátningarrit kirkjunnar ber að skoða
sem mikilvæga vitnisburði um trú hennar
á liðnum öldum, og ber þeim viðurkenn-
ing samkvæmt sögulegum uppruna þeirra,
anda og tilgangi.
2. í heilagri ritningu hefir Guð opin-
berað vilja sinn og ráðstafanir mönnunum
lil sálubjálpar i Jesú Kristi, og ber að
viðurkenna hana sem óyggjandi leiðarvisi
í trúarefnum.
Winnipeg, Man. 21. ág. 1918.
Björn B. Jónsson. Kristinn K. Ólafsson.
Friðrik Hallgrímsson. H. A. Bergman.
L. J. Hallgrimsson. J. Gottskálksson.
Athugasemd.
Kirkjuþingið síðasla veitti embættis-
mönnum sínum, sem skrifað hafa undir
ol'angreindan samning, fullkomið vald i
þessu máli, og skuldbalt kirkjufjelagið til
þess, að viðurkenna gjörðir þeirra sem
bindandi fyrir kirkjutjelagið. Eftir að
þessi samningur var undirritaður, var
hann lesinn upp á fjölmennum safnaðar-
fundi Tjaldbúðarsafnaðar og samþyktur
með öllum greiddum atkvæöum gegn einu.
Björn B. Jónsson. H. A. Bergman.
Góðar stundir.
Kenslukona í fjölmcnnum kaupstað
skrifar 25. f. m. ritstj. Bjarma:
»Mig langar til að þakka Góðar stundir,
sem jeg nú loks gat náð í lijer lijá bók-
sala. Við lesum þær frá nýjári og þykir
ræðurnar ágætar. Bestu þakkir fyrir að
þjer söfnuðuð þeim, og óskandi væri að
hægt yrði að koma seinní partinum út.
Mikið mein að ekki er hægt að fá ís-
lenskar úrvalsræður á líkan hátt. Skil
ekki i, hve dauflega prestar tóku í það
hjer um árið, er biskup stakk upp á þvi.
Jeg vona að þjer farið ekki að yfirgefa
ísland, því að þörf er á að hafa yður
starfandi hjer. Við megum illa missa
ykkur hjónin frá kirkjulega starfinu. það
eru fáir, sem hug og dug hafa til að segja
afdráttarlaust til syndanna.«
í tilefni af þessu brjefi skal þess getið,
að bókaverslun Sigf. Eymundssonar gaf
út Góðar stundir, og bókin á að vera til
sölu hjá öllum útsölumönnum bóksala-
fjelagsins. S. Á Gislason.