Bjarmi - 01.10.1923, Page 6

178
BJARMI
sorgarstunum íslensks máls, þessa
sömu hugsun. í kvæðaflokknum »í
sárum« eftir H. Hafstein kemur það
á þrem stöðum fram, að skáldið lítur
svo á, sem kona sín dáin, fái lyft hon-
um sjálfum upp þangað, sem »von
andans á að rætast«. í magnlausum
helköldum harmi sínum finst hon-
um sem sú von beini sjer veg inn til
ógrynnisdýrðar Drottins, að kona sín
fái opnað sjer himininn, hún sje
honum »heimild að eilífðarstigl«
Sumir hafa ef til vill hneykslast
á þessari.hugsun skáldsins. Eigi skul-
um vjer hneykslast á því, sem af
/a/nheitri einlægni er mælt.
Skáldin sýna mannshjartað! f*au
sýna að mannlegt hjarta er enn ekki
vaxið frá þeirri hugsun, að einn beri
byrðar anuars, jafnvel fram fyrir
Guð, að sakleysi annarar elskandi
veru verði lagt á metaskálarnar móti
sekt hins, og að einn verði öðrum
það, sem skáldið kallar »heimild að
eilífðarstig«.
Svo rík er þá endurlausnarþörf
mannshjartansl — að þar sem mað-
urinn hefir eigi öðlast trúna á end-
urlausn og friðþægingu Jesú Krists,
þá skapar hann sjer af innri þörf
sinni annan lausnara og friðþægaral
Á sama hátt eins og smámeyjan sval-
ar ósjálfrátt ásköpuðu móðureðlinu,
með því að gera brúðuna að barni
sfnu!
Vörumst að láta það hneyksla oss!
Dáumst miklu fremur að því, hve hið
dýpsta og helgasta í kenningu krist-
innar trúar er samstilt við mannlega
þrá og þörfl
Vjer sjáum, að jafnvel hjá þeim,
sem ekki hafa getað tileinkað sjer
friðþægingu Jesú Krists, kemur frið-
þægingarþörfín eigi að síður fram. Hún
er mannshjartanu ásköpuð eins og
þörfln, sem Guð hefir lagt fegursta í
brjóst vorrar eigin móður.
Friðþægingin fellur þess vegna al-
drei úr gildi, meðan mannlegt brjóst
slær. Guð sjálfur hefir skapað mann-
inn með þeirri þörf. Hann hefir og
sjeð um að þeirri þörf yrði fullnægt.
Og ef vjer getum heimfært þetta
friðþægingarlögmál jafnvel til þeirra,
sem unnast í mannlegri veröld, hve
miklu fremur á það þá við um hann,
sem œðstur er i heimi kærleika og
fórnar!
Ef vjer fáum skilið orð skáldsins,
sem kallar látna konu sina »heim-
ild að eilífðarstig«, hvernig getur það
þá verið ofvaxið skilningi hjartans,
að hann, sem er Ijós heimsins, hann
sem lagði heilagt líf sitt á fórnar-
altarið, sje oss heimild að himni
Guðs, heimild að eilífðarstig?
Vjer þurfum þá ekki annað, en að
halda hugsuninni áfram til þess að
komast að sömu niðurstöðunni og
Hallgrímur Pjetursson:
Fullkomnað lögmál fyrir þig er
fullkomnað gjald til lausnar þjer,
fullkomnað alt hvað fyrir var spáð
fullkomna skaltu eignast náð I
í’orsteinn Erlingsson segir um
fórnarblóðið á eiuum stað:
»Pað blóð hefir blágrýtið holaðla
Ekkert hefir eins sterk áhrif á
mennina eins og fórnin. Hún er lyk-
ill að hjörtum þeirra. Hún opnar
steinhjörtu.
Lát þú þá fórnina miklu opna
hjarta þilt, — svo að þú, á síðustu
lífsstund þinni, getir horft á fórnar-
kross Jesú Krists!
Lát þig þá, með eilífðarinnar ó-
mæli fyrir augum þjer, geta sagt að
hann hafi haft áhrif á hjarta þitt, —
að hann hafi blágrýtið holaðl