Bjarmi - 01.03.1928, Blaðsíða 7
?
B J A R M I
63
Er hann hafði sofið um stund,
var sem tekið væri í öxl hans. Reis
hann þegar á fætur, hálfkvíðinn því
að koma nú of seint; gekk siðan af
stað og var kominn til Vííilsstaða
um fótaferðartíma.
wÞað var gott að þjer komuðw,
mælti hjúkrunarkonan. »Sonur yðar
hefir sofið, en er nú nýlega vaknað-
ur og spyr eftir yður«.
Hjer fara á eftir þau orð piltsins,
sem best festu sig í minni föður hans
þessa síðustu samverustund þeirra á
jörðu:
»Þú skalt ekki syrgja, pabbi minn,
þótt Jesús kalli mig brott i dag. í*að
er svo miklu betra en að lifa hjer
nokkra áratugi og kanske villast út
í heiminn«. —
»Nú skulum við borða saman í
hinsta sinn, pabbi minn«. — Svo
bað hann upphátt, og bragðaði á
ávöxtum með föður sínum. —
»þegar bræður mínir koma heim,
þá segðu þeim að mig langi til að
taka á móti þeim heima hjá Jesú,
er þeir deyja, og að jeg biðji þá að
muna eftir að lifa í Jesú nafni, uns
leiðirnar mætast aftur. Þeir mega
aldrei bragða áfengi, jeg er svo
hræddur við áhrif þess«. —
»Nú hefði jeg viljað kyssa mömmu
mína og bræðurna, taktu því við
kossi handa þeim, þegar þau koma
að norðana. —
»Viltu færa borðið frá rúminu?
Jesús staðnæmist þarna, sem borðið
er núna, þegar hann kemur til
mín«. — —
Svo rjetti hann út hendur sínar
með feginsbros á vörum. »Hvað er
þetta? Vantar þig nokkuð?« spurði
faðir hans.
»Hugsaðu þjer, pabbi: Nú kom
Jesús og faðmaði mig að sjer«,
svaraði pilturinn. — —
Var honum nú orðið svo þungt
um andardrátt, að faðir hans reisti
hann við og ljet hann hallast upp
að brjósti sjer. — t*á mælti hann:
»Nú er tíminn útrunninn. Nú skul-
um við biðja saman«.
Svo bað hann »faðir vor«, og
þegar hann var að enda þá bæn,
gaf hann upp andann. — —
í bók á borði hans fanst bókmiði
með biblíumynd frá móður hans.
Aftan á þann miða hafði hann
skrifað með skjálfandi hönd, liklega
síðasta morguninn áður en faðir
hans kom: »Jeg deg í Irúnni á Jesúa.
— Betri kveðju var ekki unt að
skilja eftir til ástvinanna.
Eru ekki allir lesendurnir sammála
um það?
Hvaðanæfa.
Heima.
Kristniboðinn. Ólafur Ólafsson
hefir flutt allmörg erindi og ræður að
undanförnu í Reykjavík og fjölmenni
hlustað á hann. Hann hefir talað bæði
í dómkirkjunni og fríkirkjunni, hvað
eftir annað í húsi K. F. U. M. í Rvík, og
sýnt fjórum sinnum skuggamyndir frá
Kína í »Nýja Bíó«. — Brisvar hefir hann
flutt erindi í Hafnarfirði og prjedikað í
Kálfatjarnar-kirkju. — Pegar þetta er
skrifað er hann að flytja erindi (3 eða 4)
á Akranesi. — Til Vestmannaeyja býst
hann við að fara 8. mars og dvelja þar
hálfaðra viku. — Óskir hafa borist frá
Kristniboðsfjelaginu á Akureyri, að hann
kæmi þangaö sem fyrst, og dveldi þar
einhvern tíma. Sennilegt að hann fari því
norður, er hann kemur frá Vestmanna-
eyjum.
Vjer, sem höfum þegar hlustað á
vitnisburð hans og frásagnir, teljum
mjög líklegt að veruleg blessun muni
stafa af starfi hans vor á meðal, og
hvetjum trúað fólk til að hugsa til hans
á bænastundum sinum.