Bjarmi - 01.07.1931, Qupperneq 3
BJARMI
99
íslénskir prestar mintust frá prjedikunar-
stól og' í kirkjubæn 1. sunnudag í septem-
ber þ. á. starfs þess, er nú væri pnnið í
heiminum til eflingar friði með þjóðunum,
en sá sunnudagur væri næsti sunnudagur
á undan setningu friðarþingsins áformaða
í Genf. Var í einu hljóði samþykt að verða
við þeim tilmælum.
Kl. 82 flutti síra Friðrik Hallgrímsson
erindi í dómkirkjunni fyrir almenning um
boðskap kirkjunnar og starf.
Föstudaginn 19. júní kl. 9 var aftur
gengið til fundar. Er sálmur hafði verið
sunginn og bæn flutt, gjörói biskup grein
fyrir messuflutningi og altarisgöngum á
næstliðnu ári. Vegna þess hve mörg presta-
köll stóðu óveitt, hefðu messur allsyfir orð-
ið nokkru færri en árið áður, en þó svo að
komið hefóu að meðaltali nálægt því 40
messur á hvern prest.
Af sömu ástæðu hefðu fallið niður alt-
arisgöngur í fleiri prestaköllum en áóur,
og tala altarisgesta því orðið nokkru lægri
en árið á undan (alls 4957).
Þá skýrói biskup frá störfum handbók-
arnefndar. Ljet hann þess getió, að hann
teldi nefndina nú hafa lokiö þeim störfum,
sem hún hefði skift með sjer, til undir-
búnings nýrrar handbókar og bar fram
tillögu þess efnis, að tveim mönnum væri
falió það starf, sem nú væri óunnið, að
samræma hinar einstöku kirkjulegu at-
hafnir o. s. frv. og tilnefndi þá tvo: Sig-
urð próf. Sívertsen og Ásm. dósent Guð-
mundsson, í von um að styrkur fengist af
almannafje til þess aó launa það starf
þeirra að einhverju leyti. Urðu allmiklar
umræöur um málið og lauk því með fullu
samþykki fundarmanna á tillögum forseta.
Þá hreyfði biskup nýmæli um aldurstak-
mark til fermingar, svo að mönnum yrði
gert hægra fyrir en áður með að fá ófull-
aldra ungmenni fermd og ekki þyrfti að
ónáða biskup með undanþágubeiðnum, eins
og' nú ætti sjer stað. Eftir allmiklar um-
ræður var borin fram svo hljóðandi til-
laga:
»Prestastefnan óskar að prestum verði
framvegis heimilt, án sjerstaks aldursieyf-
is frá biskupi, að ferma börn, sem þeir
telja fermingarhæf að þroska og þekkingu,
ef þau ná 14 ára aldri innan næstu ára-
móta«.
Var tillaga þessi samþykt í einu hljóði
og biskupi falið í nafni prestastefnunnar að
greiða henni leið til hlutaðeigandi stjórn-
arvalda.
Loks flutti Magnús prófessor Jónsson
ítarleg-t erindi um viðtökur kirkjulegu
frumvarpanna á Alþingi og horfurnar á
framgangi þeirra. Var þá, er hann lauk
máli sínu komiö að borðhaldstíma, og því
fundi slitió.
KI. 4 síódegis hófst fundur aó nýju.
Samkvæmt dagskrá skyldi þá erindi flutt
um kirkjulegt líf í Svíþjóð, en ræðumaöur
fjekk sig leystan frá flutning'i sökum las-
leika. Var þá tekið fyrir næsta mál á dag-
skrá: Kirkjan og útvarpið. Gjörði sra Frið-
rik Hallgrímsson, sem er í útvarpsráði af
kirkjunnar hálfu, grein fyrir starfi út-
varpsins, að því er snertir hina andlegu
fræðslu og spunnust af því fjörmiklar um-
ræður, er hjeldust allan funaartímann.
Voru menn allir á einu máli um gagnsemi
útvarpsins og flestir lýstu gleði almenn-
ings víðsvegar um land yfir guðsþjónust-
unum, sem útvarpað væri. En einnig
heyrðust raddir um, að hættur gætu staf-
að af útvarpinu fyrir kirkjuna, svo a,ð
yrði til þess aó draga úr kirkjurækni
manna, auk þess sem ekki væri alt íam-
holl fæða, sem bærist mönnum til eyrna
gegnum »g'jallarhornið«. Því var þó hreyft,
af sra Gunnari Árnasyni, að æskilegt væri
að útvarpaö yrði uppbyg'gilegri kveldhug-
vekju (10—15 mínútna) alla virka daga
vikunnar, aðra en laugardaga, og tillaga
borin fram þar að lútandi, og' var hún
samþykt. — Að endingu þakkaði biskup