Bjarmi - 01.08.1932, Qupperneq 2

V
BJARMI
114
ar. Aðra feður verða kommúnistísk börn að ala
upp að nýju. Virðing fyrir foreldrum er engin
almenn grundvallarregla hjá oss.
Þú skalt ekki elska börn þín. »Foreldraást
er oftast skaðleg. Harn, sem elst upp hjá fjöl-
skyldu, verður oftast andvígt stefnu vorri,« seg-
ir Lilina, kona Sinavieff, lýðfulltrúa. »Bolsche-
visminn er ekkei t uppeldishæli fyrir aðalsmánna-
dætur. Börnin eiga að vera viðslödd aftökur og
fagna dauða ðvina öreigastefnunnar,« sagði Len-
in. En þeir óvinir eru, meðal annara: Allir
klerkar og þeir, sem að trúmálum starfa, yfir-
leitt allir trúaöir menn, sömuleiðis þeir, sem
hagnýta sjer vinnukraft annara,« hvort sem
þessi »vinnukraftur« hefir vei ið stór hópur dag-
launamanna eða ein vinnustúlka.
»Þú skalt ekki mann deyða.« -- Nei, nei.
Þetta boöorð var hræsnis-fyrirmæli borgaranna.
Öreigaflokkurinn er eina stjett sögunnar, sem
aldrei hefir leitað skjóls hjá hræsninni. Sje ein-
staklingurinn mjög skaðlegur, sje hann ha:ttu-
legur byltingabárátlunni, þá hefir þú heimild
til að drepa hann, jafnframt sem þú hlýðir
skipun löglegra fulltrúa stjórnarflokks þíns. Sje
um mikla hættu að ræða, er óþarft aö bíða eft-
ir slíkri skipun. Morð óbetranlegs fjandmanns
byltingarinnar, er siðl'erðislegt og löglegt morð,
])ví að kommúnismus viðurkennir ekki neitt
frumeðlislegt gildi mannllfsins.
Þú mátt drýgja hör eins og þjer þóknast.
Sklrlífi er hleypidómur siðsþiltra borgara. Kyn-
ferðissambandið ei eina sambandið hjá oss milli
karls og konu« (Prawda, 9. jan. 1927). »Hjóna-
band má og stofna, án þess að snúa sjer til yfir-
valdanna. Yfirlýsing um hjónasamlíf er full-
gild sönnun um hjónaband.« (12. grein Sowjet-
laganna um hjónabönd og fjölskyldur). »Vjer
teljum heimsku, að leggja hegningu við fjöl-
kvæni og fjölveri,« segir Krylenko í Sammlung
von Aufsatzen ..., Moskva 1926. »Vjer vitum,
ao hjónabönd nánustu skyldmenna voru áður fyr
talin hegningarverð .... X R. S. F. S. R. (Mið-
Rússlandi) sleppum vjer þó þeirri grundvallar-
reglu, þar eð vjer erum þeirrar skoðunar, að
ómögulegt sje að sanna, að hjónabarid hálfbræðra
og hálfsystra sje skaðlegt frá heilsufræðislegu
sjónarmiði.« (Krylenko I sömu bók). »Lög vor
leggja enga refsingu við slíkum hjúskap.« ( blóð-
skömm«). »Hjúskapui’ óskildra en berklaveikra
persóna er skaölegri opinberri heilsuvarðveitslu,
en slíkt samband loður og dótlur.« (Krylenko í
sömu bók, bls. 53).
»Boðorðið: »Þú skalt ekki stela«, biblía arðræn-
ingjans, hefir fyrir löngu vikið sæti vor á meðal
og í staðinn komin siðaregla Lenins fjelaga, er
svo hljóðar: »Steldu ]>ví, sem stolið hefir verið.«
Þú elcki aögins mátt, heldur átt þú aö girn-
ast eiginkonu náunga þíns, hús og heimili og
kvikfjenað og alt, sem hann kallar sitt. Því að
hugtokin »minn« og »þinn« eru undirrót alls
böls á jörðu. Arðræningjarnir hafa fyrstir orð-
ið til J)ess að koma með þetta: »minn« og »þinn«.
Svo fundu þeir upp trúarbrögðin, til að verja
ránfenginn, til að fá þá arðrændu til að um-
bera ranglætið, til að efla heimsku smælingja og
til að drotna.
Ilver sem leyfir nágrönnum slnurn að eiga
eignir út af fyrir sig, hvað litlar sem þær eru,
af því að hann trúfr á Guð og virðir boð trú-
arinnar, hann er svikari við alþjóða-öreigana,
og á ekkert rúm I flokki kommúnista,« sagði
Stalin við verkamannanefnd frá Ameríku.
Kommúnisti, sem virðir trúarboð að vettugi,
en starfar samkvæmt meginreglum flokks síns,
hann hættir að vera trúaður maður. Ef á hinn
bóginn trúaöur maðui seg'ist vera kommúnisti,
en brýtur I bága við stefnu flokksins vegna trú-
arboða, ]>á hættir hann að vera kommúnisti«
(Stafrofskver kommúnismans, XI. kap. bls. 247,
opinber Sowjet-útgáfa).
Þannig mætti halda lengi áfram, til að
sýna fram á, hvað leiðtogar kommúnista
umsnúa öllu siðferði, engu síður en trúar-
hrögðum. Vera má, að kommúnistar ís-
enskir segi, að þetta sjeu tómar lygar,
því að ein af grundvallarreglunum sem
agentum Rússa eru kendar er þessi:
»Segðui alt lygi, sem skaðar flokk vorn.«
En staðreyndirnar breytast ekki fyrir
staðlausar fullyrðingar.
En þess þykist jeg fullviss, að lesendur
Bjarma furðar það ekki, þótt foreldrar ís-
lenskra barna gjöri samtök gegn þeim
kennurum, sem þessari öfgastefnu fylgja,
en hitt veki undrun lesendanna, ef kenn-
ai-astjettin sjálf hefir ekki kjark til að
hreinsa til hjá sjer, en vill heldur skjóta
skjólshúsi yfir þá, sem eru reiðubúnir til
að kveikja í heimilum þeirra og gjörspilla
öllu því, sem góðum kennurum er heilagt.