Bjarmi - 31.08.1944, Blaðsíða 1

7. tbl.
Reykjavík, 31. ágúst 1944.
38. árgangur,
Ur sænskum blöðum
Eyðslusemi eða þörf?
Kunnur kristniboði, sem starf-
ar í Kongo, héll fyrirlestur er hann
nefndi „Meðal heiðingja og sið-
aðra manna“. Um fyrirlestur þenn-
an segir sænskt hlað:
„Morfeldt kristnihoði tók sér í
fyrirlestri þessum fyrir hendur að
hrekja tvénnskonar andmæli, sem
■oft er.u borin fram gegn kristni-
boðinu: „Er ekki óþarfa eyðsla að
senda svona mikið fé til heiðingj-
anna, þegar jafn mikil neyð og
raun ber vitni er á næstu grös-
um?“ og „Líður heiðingjunum
ekki nógu vel í eðlilegu umhverfi
þeirra nema að kristniboðarnir
færi jjeim ný trúarbrögð?" Fjöl-
kvæni og hjáguðadýrkun fjötrar
negrana í vanþekkingu og ánauð.
Vald og álirif hjáguðaprestanna
eru mjög ófarsæl, grimmd og of-
beldi, óttj við framtiðina, liggur
sem lamandi farg á sálum Kongo-
negranna. Við þetta bætist svo arð-
rán bvíta mannsins og óbilgjörn
viðleitni hans til þess að notfæra
sér fádæma náttúruauðlegð
Afríku. Þegar við þetta bætist svo
það, að meðal sumra þjóðflokka
í skógum franska Kongo bafa '.)()
af liverjum- 100 ibúum smitazt af
kynsjúkdómum, sést glögglega
þörfin á uppfræðandi og umbreyt-
andi álirifum fagnaðarerindisins.
Starfið hefir heldur ekki verið ár-
angurslaust. í Kongo eru nú um
Ö00 þúsund kristnir menn og tvær
milljónir sjúklinga fá árlega lækn-
ishjálp. Hér hefir þvi ekki verið
um neina óþarfa eyðslusemi að
ræða og auk ])ess jafnar það, sem
sænska þjóðin eyðir í vín og lóbak
á fjórum dögum, þetta alveg upp.
Neyðin jjar krefst enn ákafar
kristniboðsstarfs.“
Sjómannatrúboð 75 ára.
Tuttugasta og fyrsta tölublað
yfirstandandi árgangs sænska
blaðsins „Missionstidning-Bud-
báraren“, hefir nýlega borizt hing-
að. Blað þetta er gefið út af Kvan-
geliska-Fosterlands-Stiftelsen i
Stockliólmi, en það félag er sam—
svarandi heimatrúboðshreyfingu
Dan’a og Norðmanna. Blaðið er að
Jjessu sinni algerlega helgað sjó-
mannatrúboði félagsins, en sú
starfsgrein þess er sjötíu og finun
ára í ár og er elzt slíkra starfs-
greina i Svíþjóð. Þess verður
minnzl á aðalfundi félagsins og
eru „sjómannaprestar“ frá Dan-
mörku, Finnlandi og Npregi boðn-
ir til þátttöku í hátíðahöldum þess-
um.
Norðurlönd bafa baft nána
samvinnu um rekslur kristilegs
starfs meðal sjómanna til þess að
geta náð sem víðast. Presti hverr-
ar þjóðar fyrir sig hefir verið ætl-
að að starfa meðal sjómanna allra
Norðurlanda þjóða eins og sinnar
eigin. Á þann liátt hefir verið unnt
að reka kristilegt starf meðal sjó-
manna í æ fleiri hafnarborgum.
Evangeliska-Fosterlands-Stiftel-
sen hefir reist fallegar kirkjur i
Hamborg og Liibeck í Þýzkalandi
og sjómannabeimili í Bremen.
Auk þess hefir félagið liaft sjó-
maunastofur viðar þar í landi.
Styrjöldin hefir á ýmsan hátt
aukið erfiðleika starfsins. lvirkja
félagsins i Hamborg skemmdist
talsvert i loftárásunum á þá borg
og húsakynni starfsins i Bremen
brundu til grunna. Samt sem áður
er reynt að halda starfinu áfram.
Gert hefir verið við kirkjuna í
Hamborg og bún verið notuð af
kristilegum starfsgreinum, sem
voru húsnæðislausar eftir loft-
árásirnar.
Starfsemin i Englandi hefir
gengið vel, eftir því sem við er að
búast á þessum tímum. Aðalstöðv-
arnar eru í Liverpool og Grimsby
og auk ])ess stórar „útstö.ðvar“ í
öðrum borgum.
Góður vitnisburður.
Landsstjórinn í Ugaiula skipaði,
i janúarmánuði árið 1940, nefnd,
er skyltji rannsaka og koma með
tillógur um skólamál landsins. í
nefndarálitinu segir m. a.: „Stjórn-
in hefir — með fáum undantekn-
ingum — horfið frá því ráði að
stofna ríkisskóla vegna þess, að
hún liefir komizt að jæirri niður-
stöðu - og það kemur einkar
skýrt i Ijós nú — að vesturlenzk
menning verður að byggjast á.
kristnum grundvelli og sam-
kvæmt kristnum erfðum. Skólar
kristniboðsins eru einkar vel til
þess fallnir að koina þessu til leið-
ar, ekki vegna þess, að fræðslan
yrði ódýrari í höndum kristni-
boðsfélaganna, heldur fyrst og
Eftirfarandi fregn er þýdd úr
„Norsk Tidend“, sem norska rík-
isstjórnin gefur út i London.
„Skýrt var frá því um miðjan
júní, að aðalframkvæmdarstjóri
Norska kristnilxjðsfélagsins
stærstu kirkjulegu sjálfboðahreyf- /
ingunni í Noregi séra Einar
Amdahl liefði verið liandtekinn.
Stjórnarmeðlimunum hefir verið
‘ skipað að mæta lijá lögreglunni
og formaðurinn, Kornelíus dóm-
prófastur, hefir verið gerður ræk-
ur úr iiyggðarlagi sinu, Stafangri,
en þar er aðalaðsetursstaður fé-
lagsins.
Nú hefir i fyrsta sinni verið rætt
um þetta mál frá Oslo. Er svo að
orði komizt i opinberri tilkynn-
ingu, sem hirt hefir verið, að yf-
irvöldin hafi, við húsrannsókn 19.
maí, fundið sönnunargögn fyrir
því, að félagið liafi rekið „starf-
semi fjandsamlega rikinu“. —
Kirkjumálaráðuneyti Quislings
refir því séð sig tilneytt, til þess
að vernda raunverulega hagsmuni
kristniboðsins, að setja formann-
inn, Kornelius dómprófast, af og
skipa Quislings „biskupinn“ Kvas-
nes i lians stað, vikja öllum stjórn-
armeðlimum frá störfum og setja
séra Amdal af. Kirkjumálaráðu-
neytið hefir skipað trúboðsprest-
inn Thunem i hans stað og sam-
kvæmt foringja-kenningunni hefir
Kvasnes verið veitt umboð til þess
að taka að sér stjórnarstörfin.
t frétt frá Noregi er skýrt svo
frá, að Kvasnes standi bak við þess-
ar aðgerðir, sem eru álitnar per-
sónulegar hefndarráðstafanir.
Kvasnes var á sinum tíma stjórn-
. armeðlimur kristniboðsfélagsins
fremst vegna þess, að þýðingar-
mesta nauðsvn þjóðfélagsins er að
leggja áherzlu á bin kristnu verð-
mæti. Slikt krefst þeirrar ná-
kvæmni og vandvirkni, sem i nú-
verandi kringumstæðum í Uganda,
er aðeins nnnt að fá í skólum
kristniboðsins.“
t
(G. Lindberg, docent, í timarit-
inu „Den evangeliska missionen).
og þegar það kom í ljós, að hann
var álnmgandi Quislings mæltist
stjórnin til þess, að hann mætti
ekki á fundum hennar framvegis.
I hópi kristniboðsvina gætir
mikils kvíða varðandi fjárhags-
legar afleiðingar þessa ágangs
stjórnarvalda Quislings. Fórnir til
kristniboðsins hafa vaxið mikið
upp á siðkastið og þar sem ekki
hefir verið unnt að senda fé til
starfsins erlendis liafa miklar
uppliæðir safnazt heima fyrir. Það
er vel þekkt hvernig nazistar
hegða sér, ])egar um er að ræða
peninga, sem þeir hafa lagt hald á.
í frétt frá Oslo, sem Þjóðverjar
liafa ritskoðað, og send var til
sænskra blaða er svo frá skýrt, að
það sé talið vafasamt hvort Kvas-
nes „biskup“ geti komizt að
nokkru samkomulagi við liin fjöl-
mörgu kristniboðsfélög í bæ og
byggð. Alitið er að nýjar og ákaf-
ar kirkjudeilur muni liefjast. Séra
I Kornelius, formaður stjórnar
kristniboðsfélagsins, hefir verið
rekinn til Lillehannner, en þar eru
um 25 prestar, sem reknir liafa
verið frá embættum/
—o.—
Eins og lesendum „Bjarma“
mun kunnugt starfa íslenzkir
lcristniboðar i sambandi við þetta
norska kristniboðsfélag. Séra Jó-
liann Hannesson og kona hans
starfa á einni kristniboðsstöð ]>essa
félags i Ivína ,og auk þess Iiafa
fleiri kristniboðar þess notið stuðn-
ings af fórn islenzkra kristniboðs-
vina.
Norska kristniboðsfélagið
og nazistar.