Bjarmi - 21.10.1952, Side 7

B J A R M I
7
JeJúJ freUar
maður skuli þora að lifa í þeirri
skoðun einni, sem hann sjálfui
myndar sér. Og það ekki sízt, er
Guðs orð kallar oss látlaust til
afturlivarfs og iðrunar, þ.e.a.s. lil
þess að ganga fram í ljósið, sjá þar
sannleikann um syndir vorar i
huga og verki — og siðan að fram-
ganga í ljósinu alla ævi vora. Vér
getum ekld gengið á vegi h'fsins
nema vér framgöngum í ljósi Guðs
orðs, bæði til þess að læra að
þekkja sjálfa oss og til þess að
sjá i þvi ljósi sáluhjálparleiðina,
sem Guð hefir gefið oss. Ljósið
bendir oss skýrt á Jesúm Krist
hinn krossfesta sem eina hjálpræði
vort. Hann er frelsari vor, sein
fyrir oss er dáinn. En þann sann-
leika sjáum vér ekki, fyrr en vér
höfum eignazt rétta þekkingu á
oss i ljósi Guðs orðs. Sú þelddng
sýnir oss, að vér þurfum í sann-
leika á frelsara að halda.
Þess vegna kallar Guðs orð þig
í dag og segir: Gakk þú fram í
ljósið. Sjáðu þar hver þú ert og
hvernig þú ert, og þá muntu jafn-
framt sjá, að þú getur ekki vcrið
án Jesú Krists. Boðskapurinn um
Jesúm er þér og öðrum óskiljan-
legur, eins og Biblían boðar hann,
unz þú hefir gengið fram í ljósið
og eignazt þar sanna þekkingu á
sjálfum þér. Eftir það sérðu, hve
frelsarinn Jesús Kristur er þér ó-
missandi.
Þjóð vor hefir mikla þörf fyrir
það, að þeim einstaklingum fjölgi
sem vilja lifa lífi sínu á þann hátt
að framganga í ljósi Guðs orðs.
Þar er syndin synd, hættan liætta
og þá einnig hjálpræðið i Kristi
áþreifanlegt hjálpræði, sem gjörir
þá, sem trúa, að nýjum mönnum i
afstöðu til Guðs og manna, og í
afstöðunni til syndarinnar.
Þarft þú ekki að fara inn á þá
braut?
Pau var árið 1881. Samuel Isak
Josef Schereschewsky var búinn að
vera 22 ár kristniboði í Kína. Mest
megnis hafði hann fengizt við
þýðingar og fræðslu störf. Hann
var einn af stofnendum St. Jó-
hannesar háskóla í Kína, sem var
stærst kristna menntasetur þar í
landi. Frá stofnun þess hafði hann
annazt kennslu þar. Þá var það
dag nokkurn, árið 1881, að hanif
fékk sólstungu. Hún hafði svo
lamandi áhrif á hann, að hann gat
aðeins skrifað með einum fingri á
ritvél. Að öðru leyti voru hendurn-
ar honum ónýtar. Auk þess missti
hann málið nær því algerlega.
Engum hefði dottið annað i hug
en að nú væri starfstíma hans i
Kína lokið, eftir þessa tuttugu og
tveggja ára þjónustu. En það var
öðru nær. Að vísu skrapp hann
snöggvast til Ameriku, en hann
kom aftur og starfaði í mörg ár að
þýðingu Biblíunnar unz hann lézt
í Japan árið 1906.
Ég er frelsað Guðs barn, og hefi
ég nú þegar gengið inn til eilifs
lífs í samfélagi við Drottin minn
og Guð.
Einhver vantrúaður lesandi
þessa vitnisburðar mins kann að
segja eitthvað á þessa leið: En góði
maður! Þú fullyrðir um hluti, sem
alls ekki eru af þessum hehni, og
okkur mönnunum ekki ætlað að
skilja. Hvernig getur dauðlegur
maður sagzt vera ódauðlegur? Nei,
shkt er fráleitt.
En nú vil ég skýra þér frá, að
vísu mjög ófullnægjandi, hver
þáttaskil hafa orðið í lífi mínu.
Óróleg og leitandi sál mín lrefir
fundið frið. — „Frið læt ég eftir
hjá yður, minn frið gef ég yður,
ekki gef ég yður eins og heimurinn
gefur. Hjarta yðar skelfist ekki né
hræðist.“ Jóh. 14, 27. — I stað
öryggisleysis hefir komið traust á
Guð. — „Drottinn er góðui’, at-
hvarf á degi neyðarinnar, og hann
þekkir þá, sem treysta honum.4*
Nah. 1, 7. — Ásökum samvizkunn-
ar, vegna óhlýðni minnar við Guð,
þagnaði, þegar ég öðlaðist fullvissu
um fyrirgefandi náð Guðs, sem
varir öllum mönnum til eilífs
hjálpræðis. — „Ég hefi feykt hurt
misgjörðum þínum eins og þoku,
og syndum þínum eins og skýi;
hverf aftur til min, því að ég frelsa
þig.“ Jes. 44, 22. — I stað óslyrk-
leika stend ég nú öruggum fótum
á óbifanlegum grundvelli, sem er
Jesús Kristur, og gangur minn
orðinn styrkur. Krossdauði Iírists
er mér eklci framar hneykslunar-
hella, heldur hefir blóð hans
hreinsað mig af allri synd, og ég
hefi sannfærzt um það, að ég hafi
höndlað lífið sjálft. — „Sá, sem
J hefir soninn hefir lilað; sá sem
ekki hefir Guðs son hefir ckki lif-
að.“ Jóh. 5, 12. Já, Kristur hefir í
sannleika frelsað mig og tekið sér
bústað í hjarta mínu með anda
Nafn hans stendur á flestum
Biblíum, sem dreift er út í Kína.
Það er ekki annað en hægt að
nndrast æviferil þessa manns og
hvernig Guð útvelur þá þjóna, sem
hann þarf að nota. Maður þessi
var Gyðingur fró Litháen og alinn
upp í strangtrúaðri Gyðingatrú.
Á unga aldri fór hann til Ameríku
og komst þar í kynni við kristin-
dóminn. Eftir að hann var skírður
fór hann sem kristniboði til Kína,
28 ára að aldri. Hann náði óvenju
fljótt valdi á Kínverskunni — og
vann síðan þýðingarmestu störfin
við Biblíuþýðingu í Kína — og
það eftir að hann var orðinn ó-
sjálfbjarga og hafði misst málið.
Vissulega eru vegir Drottins
undarlegir, þegar um útbreiðslu
orðs lians er að ræða.
sinn. Ég hefi fengið réttinn til þess
að kallast Guðs harn. — „Þvi að
allir þeir, sem leiðast af anda Guðs,
eru Guðs synir.“ Róm. 11, 14. —
„Sjálfur andinn vitnar með vorurn
anda, að vér erum Guðs börn.“
Róm. 8, 16.
Barn Guðs! Hvílíkt undursam-
legt fyrirheiti! Hversu fullkomin
friðþæging fyrir sekt okkar! En
krossdauði Kristt er ekki atburður,
sem átti sér stað fyrir 1900 árum
siðan og hefir löngu glatað gildi
sínu. Nei, lausnarinn með sinni
óumbreytanlegu ást i hjarta til
okkar mannanna, úthellir stöðugt
heilögu blóði sínu fyrir syndarana.
Særðar hendurnar, gegnumstung-
in síðan og samannegldar fætur
hans hrópa óaflátanlega til mann-
kynsins, sem gerzt liefir margfald-
lega brotlegt við skapara sinn og
Guð en, sem óverðskuldað er svo
dýru verði keypt til endurlausnar-
Fyrir kemur, að spurt er: Get
ég ekki verið trúaður, án þess að
játa í orðum, að ég trúi á Jcsúm
Krist?
Þetta er einhver fráleitasta
spurning, sem til er. Hún er einnig
helzt borin fram af trúhneigðum
mönnum, sem vilja ekki taka
afturhvarfi Þeir vilja lifa heims-
legu lífi, en jafnhliða hala ein-
hverja trúhneigð með kristilegum
svip. Þeir vilja ekki taka afleið-
ungunum af því að játa Krist.
Þess vegna vilja þeir ekki jóta
með munninum. Jafnframt áræða
þeir heldur ekki að slíta öllu sam-
bandi við Krist. Þeir lialda, að
hægt sé að koma á einskonar leyni-
legu sambandi. I einrúmi, er orð-
tak þeirra. Ef ég ákalla Drottin í
leyndum og held mig að honum
getur ekki verið nauðsyn að segja
öðrum frá því. Ég frelsast áreið-
anlega án þess að játa.
Við skulum athuga, hvað orð
Guðs segir. I sama kafla og ritað
er: „Hver sem ákallar nafn Drott-
ins, mun hópinn verða44, segh'
einnig. Ef þú játar með munni
þínum Drottin Jesúm og trúir með
hjarta þínu, að Guð hafi uppvakið
hann frá dauðum, muntu hólpinn
verða.44 (Róm. 19,9-10)
Þetta eru skýr og skilmerkileg
ummæli, finnst þér það ekki? Það
er ekki liægt að sneiða lijá þeim.
Trú hjartans og játning munnsins
fylgjast að. Það er lífslögmál í
Guðsríki.
Trú hjartans á Krist knýr fram
játningu munnsins. Og að játa
innar. Hvorki tími né atburðir geta
dregið úr krafti hinnar friðþægj-
andi fórnar. Eins og geðþekk ilm-
anin af reykelsisreyknum steig til
himins, og líkt því er Aron stökkti
blóðinu á altai’i hinnar fornu
Isi-aelsþjóðar vegna synda lýðsins,
þannig litur Di’ottinn á dauða sins
eingetna sonar sem hina einu end-
anlegu fóni til hreinsunar á
saurgun syndarinnar í manns-
hjartanu.
Að endingu fáein örð til þín,
sem undanfarið hefir átt i sálar-
baróttu og þráir líf með fi’elsara
þínum, en hugsar sarnt enn þá
þannig. Ég veit ekki hvernig ég á
að gefast. Hvað á ég að gei’a? —
„Drottinn er nafn hans —Kalla
þú á mig og mun ég svai-a þér og
kunngjöra þér mikla hluti og ó-
skiljanlega, er þú hefir eigi þekkt.44
Jer. 33, 3. Vissulega í’ekur Jesús
engan frá sér, senx til haixs leitar
með afbrot sín, því að: „ef vér
játunx syndir vorar, þá er hann
trúr og réttlátur, svo að hann fyr-
irgefur oss syndirnar og hi’einsar
oss af öllu ranglæti.44 1. Jóh. 1, 9.
Mætti Guð gefa þér náð til þess
að eignast fxdlvissu trúarinnar í
hjarta þitt fyrir blóð Jesús Krists.
Krist staðfestir og styrkir trú
lxjartans.
Jesús orðar það þannig: „Ekki
kveikja menn ljós og setja það
undir mæliker, heldur í ljósastilk-
una, og þá lýsir það öllunx i hús-
inu.“ (Matt. 5,15)
Og lxann segir það enn ákveðnar
og alvax’legar: „Sá, sern kannast
við mig fyrir mönnum, við hann
mun ég einnig kannast fyrir föður
nxínum á himnum. En sá, sem
afneitar mér fyrir mönnununx
honunx mun ég einnig afneita fyr-
ir föður minum á himnunx.44 (Matt.
10, 32-33)
Það er að segja: Kristur mun
ekki kannast við þann, senx ekki
vill kannast við hann fyrir mönn-
um. Hins vegar mun sá, sem i
sannleika hefir eignazt þckkingu
á Ki’isti senx frelsara nísunx hafa
þi'á til að kannast við Drottin sinn
fyi’ir mönnunum. Hann á þessa
brennandi þrá:
öllum auðnast að sjá
öllunx auðnist að sjá,
Minn dýi’ðlega Drottin og hei’ra,
hann auðnist öllunx að sjá.
Kristniboðshúsið
Betanía
Sú breyting hefir verið gjörð
á samkomum í kristniboðshús-
inu Betaníu, að almennu sam-
komurnar, sem verið hafa kl. 5
e.h. á sunnudögunx, hafa verið
fluttar á miðvikudagskvöld kl.
8,30.
Reynir Valdimarsson.
Er nauðsynlegt að játa
með munninum?