Heima er bezt - 01.04.1997, Qupperneq 36

Ingibjörg Sigurðardóttir:
r
meðan fermingarathöíhin
fór ffam var hann eins og út
á þekju, og þar af leiðandi
skildi hún lítið eftir hjá honum. Hann
var þeirri stimd fegnastur er hann
komst undir bert loft. En eftir fræðslu-
brot gömlu konunnar, sem hann drakk
í bamssálina, og þennan ferm-
ingamndirbúning, sem því miður nýtt-
ist honum ekki eins og vera bar, veit
hann nú á þessari stundu, hvar ffam-
haldið er að finna. Bóas Jensen tekur
stóra ákvörðun. Grá morgunskíma
smýgur inn um svefnherbergisglugg-
ann og boðar nýjan dag...
* * *
Sölvína hefur komið tvíburunum í
miðdegissvefninn, snýr hljóðlega ffá
rúmi þeirra og gengur ffam í eldhúsið.
Bóas fór að heiman skömmu eftir há-
degið og hefúr enn ekki skilað sér til
baka. Skyldi hann hafa farið út til að
kaupa „flösku,“ hugsar Sölvína kæru-
leysislega og nær í bolla upp í skáp.
En í sömu andrá snarast Bóas inn í
eldhúsið. Hann hefur að vísu meðferð-
is dálítinn pakka, en eftir lögun pakk-
ans að dæma er innihald hans ekki
flaska. Sölvína gjóar augunum á Bóas
og spyr forvitin:
- Hvað er í þessum pakka?
- Ég skal sýna þér það, fyrst þú ósk-
ar þess, svarar hann og opnar pakk-
ann. Innihaldið blasir við augum
Sölvínu.
- Biblía! hrýtur af vömm hennar. -
Hvað ætlar þú að gera með þetta! ?
- Hvað gerir örþyrstur maður, sem
kemur að tærri, svalandi uppsprettu-
lind? spyr Bóas á móti, án þess að
svara spumingu hennar.
- Ætli hann krjúpi ekki niður við
lindina og svali þorsta sínum. En hvað
kemur það þessu við?
- Jú, þetta er einfaldlega það, sem ég
ætla að gera Sölvína.
- Þú ert orðinn snarruglaður maður!
- Er ekki fullsnemmt að dæma um
það? svarar Bóas rólega og hverfúr
með bókina inn í svefnherbergið.
Sölvína stendur eftir á miðju eldhús-
gólfinu líkt og þrumu lostin. Maður-
inn hlýtur að vera orðinn eitthvað
mglaður. Það fer ekki hjá því, hugsar
hún. Að ijúka til og kaupa biblíu!
Hann Bóas! Og halda að hann geti
dmkkið af síðum hennar eins og þyrst-
ur maður af uppsprettulind. Hún hefur
aldrei áður heyrt slíkt og þvílíkt.
Hvemig hefúr þessi hugdetta getað
komist inn í kollinn á honum núna, í
landlegunni? Hún skilur það ekki.
Nei, hann Bóas þarf að komast á sjó-
inn, sem allra fyrst. Þeim verður vel
skemmt, skipsfélögum hans, þegar
hann fer að skýra þeím ffá þessari
nýju hugljómun sinni, sem hún er viss
um að hann gerir og ef hún þekkir fé-
lagana rétt, hæða þeir hann og spotta,
þangað til þetta mgl er mnnið af hon-
um.
Hún hlustar eftir veðurhljóðinu að
utan. Storminn er óðum að lægja.
Sölvína varpar öndinni léttar. Hún læt-
ur fallast á stól við eldhúsborðið, hellir
kaffi í bollann og kveikir sér í vind-
lingi...
* * *
Degi er tekið að halla. Glóey Mjöll
hefur lokið kennslustörfum dagsins og
býst til heimferðar. Nokkur tími er nú
156 Heimaerbezt