Æskan - 01.08.1932, Síða 2

66
ÆSKAN
KRÍAN 0G KÝRIN
EFTIR HALLGRÍM JÓNSSON
©wj>v^-e 9*-<V9*-rSS
Kría: Gott er regnið og oft hagstætt oss, en betri
eru geislar þínir, glófagra sól. Vænt þykir mér um
ylinn þinn 1 dag. Hollt er sjúkum að búa við
hlýju þína.
Kýr: Hvers vegna situr þú hér á þúfunni, litla
kría?
Kría: Mér er illt i öðrum vængnum, en af hverju
liggur þú hér, baulukind?
Kýr: Eg er búin að fylla mig, og er mér þörf
á að jórtra. Eg er þreytt. Kýr geta þreytzt eins
og kríur.
Kría: Hvað hefir þreytt þig?
Kýr: Gangur og hlaup, og svo er eg þreytt af
að standa á beit.
Kría: Þá held eg, að þú þættist þreytt, ef þú
ættir að fljúga eins og vér, kríurnar.
Kýr: Puríið þér að vera á þessu sífellda flögri,
alla daga, vor og sumar.
Kría: Já, alltaf er nóg að starfa. Kunnið þér
kýrnar að fljúga?
Kýr: Sér er nú hver heimsku-spurningin. Nei.
Vér erum bæði þungar á oss og loflhræddar. Það
eru vist ekki miklir hagar uppi í loftinu. En hvað
þér getur komið í hugl Nei, náttúran hefir aldrei
ætlað oss að fljúga. Það væri ekki þægilegt fyrir
mennina, ef vér værum fleygar. Þeir hefðu þá
ekki mikið gagn af oss. Þá dygðu litið girðingarnar.
En þá væri ekki hægt að meina oss loðnustu
blettina eins og nú er gert.
Kría: Hvað þráið þér kýrnar mest af öllu?
Kýr: Töðu, vatn og hlýju.
Kría: Eigið þér, kýrnar, mörg afkvæmi?
Kýr: Venjulegast einn kálf; en þér, kríur?
Kría: Vér eigum alloftast tvö egg.
Kýr: Eruð þér hér á landi allt árið?
Kría: Nei, vér erum langt í burtu, meðan kald-
ast er í landi þessu. Vér förum ýmist til Suður-
Ameríka eða til Afríku. Hefir þú komið til Afríku?
Kýr: Nei, og sussu nei, en eg hefi komið á
nokkura bæi hérna í sveitinni. Og eg heíi komið
heim á kirkjustaðinn og heyrt í klukkunum.
Kría: Eruð þér, kýrnar, allt árið hér á landi?
Iiýr: Já, eg held nú það. Eg hefi til dæmis að
laka verið hér í Holti, síðan eg fæddist.
Krla: Öldungis er eg hissa. En nú í vor er eg
komin alla leið sunnan úr Túnis. Og Túnis er
langt í burtu, eins og þú ættir að vita. Þegar hingað
kom, verpti eg í Nesi. Þar er mikill kríufjöldi
saman kominn.
Kýr: Mikið er að heyra þetta. Og mikið átt þú
vængjunum að þakka, Þykir þér gott að vera í
Nesi?
Kría: Já, að mörgu leyti.
Kýr: Eigið þér, kríur, nokkra óvini?
Kría: Já, óvinir vorir eru margir og skæðir.
Iiýr: Hverjir eru þeir?
Kría: Verstir eru svartbakar, hrafnar, kjóar,
tófur og menn. Mennirnir eru vitrastir og skæð-
astir. Þeir láta greipar sópa um egg vor, og skilja
þeir ekkert eftir, sem þeir sjá og nýorpið er. Sumir
skjóta á oss. Gjósa þá upp reykjarmekkir, og allir
fuglar flýja hreiður sin, er magnastgera vábrestirnir.
Kýr: Getið þér ekki varað yður, svo fleygar og
fljótar sem þér eruð?
Iiría: Vér reynum það. Vér söfnumst saman,
sækjum að mönnunum, glefsum í þá, blettum þá
og görgum af öllum mætti.
Kýr: Er gott um björg í Nesi?
Kría: Nei, ekki fyrir þenna aragrúa. Það er dá-
lítið þar af flugum og ormum. En eftir sílum
verðum vér að fara langar leiðir.
Kýr: Hvar fáið þér sílin?
Iíría: Vér sækjum þau Iangt út á flóa. Og það
er miklum erfiðleikum bundið. Hvernig sem við-
rar verðum vér að fara þessa vegalengd. Og aldrei
er lát á þessum ferðum vorum. Pað er stöðugur
straumur fram og aftur. Það er ekki vandalaust að
ná í síli. Heldur þú, að þér þætti árennilegt að
stinga þér niður í flóann og gripa silið hrað-
fljúgandi, þar sem það iðar á sundinu?
Kýr: Nei, en ætli það stæði ekki nokkuð lengi
fyrir þér að rífa niður borðið hérna, þótt eg gæti
umturnað því á svipstundu.
Kría: Jú, en ekki hefði þér dugað að reyna þig
við mig í loftinu, þegar eg var frá og fleyg. F*enna
tíma höfum vér sjaldan hvíld. Ungarnir kalla. Þeir
eru gráðugir. En vér getum lítið fluttí einu. Þegar
vér náum í stór síli, er erfitt heim að komast í
roki og regni. Ber það ekki ósjaldan við, að ráðist
er á oss.
Iíýr: Hverjir gera það?
Kría: Svartbakar, valur, kjóar og hrafnar. Oss
vill það til, að vér erum snarar á fluginu. Einstaka
kría missir síli úr goggnum, og nái hún því ekki
aftur, verður hún að snúa við út á flóa. Tóm-
nefjuð má hún ekki heim koma.
Kýr: Hvernig finnur allur þessi kriugrúi ungana
sína, þegar i Nes kemur?
Kría: Það er auðvelt. Spurðu sjálfa þig, hvernig
þú jiekkir káltana þina frá öðrum kálfum.