Alþýðublaðið - 04.04.1923, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Hvað veldir?
Eins og kunnugt er, samþykti
bæjarstiórn 15. f. m. að banna
alla sandtöku á Eiðsgranda með
eins atkvæðis meiri hluta. Nú er
öilum ljóst, að þótt tekin sé
sandur niðri í flæðarmáli, getur
það enginn áhrif haft á eyðingu
grandans, og verður því mörg-
um á að spyrja, hvað vaki fyrir
meiri hluta bæjarstjórnarinnar í
þessu máli og þá sérstaklega
borgaistjóra, því að hann er, eins
og kunnugt er, leiðtogi meiri
hlutans. Stafar samþyktin af því,
að borgarstjóri viljii koma í veg
fyrir, að bætt verði úr húsnæðis-
vandræðunum með því að byggja?
Eða vill borgarstjóri auka at-
vinnuleysi f bænum með því að
svifta þá menn, sem hafa ekið
sandinum til bæjarins, atvinnu
sinni? Ef borgarstjóri gerir ekki
betri grein fyrir þyí, af hverju
megi ekki taka sand í flæðarmál-
inu, mun almenningur neyðast
til að svara spurningum mínum
játandi. S. 0.
„frá Svartárkoti“
Niðurlag greinar með þessari
undirskrift birtist í »Morgun-
blaðinu< á skírdag; ekki hefi
ég séð upphafið. Aðalefni grein-
arinnar er um lax- og silungs-
vötn hér á landi, þar sem koma
mætti upp klakhúsum.
Er greinin skrifuð af slíku fá-
dæma-þekkingarleysi, að furða
er, að nokkurt blað skuli bera
slíkt á borð fyrir lesendur sína.
Höf. segir í niðurlagi greinar-
innar, að hún muni vera í flest-
um atriðum sönn og rétt, en það
er víst jafnlangt írá því og er
á milli upphafs og niðurlags
hennar.
Það er ekki nema »satt og
rétt<, að æskilegt væri að koma
klakhúsum á hér á landi, og
hefði höf. átt að skrifa meira um
það, en sleppa Iandafræðikafl-
anum, sem gerir hann að at-
hlægi allra þeirra, er nokkuð
vita um land sitt.
Hirði ég ekki að drepa á
nemá örfá dæmi.
Póröarhöfn minnist greinar-
höf. á í Skagáfirði; hafa víst
fáir heyrt hana nefnda. Líkt er
með Hríseyjarkvísl, sem höf.
teiur í sömu sveit. Um Sauðá
segir höf.: >Hún kemur langt að
sunnan með Sæmundarhlfðinnk
o. s. frv. (!!), — dágóður fróð-
leikur!
í Húnavátnssýslu talar höf.
um „Þingeyrarvatn og vötn vest-
an og sunnan við Hnausa< (!!).
Höf. segir, að í Blöndu, sem
komi langt að — hann veit víst
ekki hvaðan — , renni Þverá (!!),
sem fáir vita víst um.
Ekki hefir höf. spurt að í
Sauðanesi, hvað Laxá á Ásum
héti. »Hjá Staðarbakka rennur
á út í Miðfjörðinn<, sem höf.
veit ekki hvað heitir. '
Mætti þessa vitleysu lengi
upp telja, en það yrði of langt
mál, enda eru víst flestir betur
að sér en greinarhöf. og »Moggi«,
sem notar þetta endemi í eyð-
urnar; það er ekki ein báran
stök hjá honum, karlinum.
Að lokum vil ég skora á höf.
»frá Svartárkoti< ásamt »Mogga<
að lesa bndafræðina vel og
rækilega, áður en þeir bjóða
mönnum næst álíka góðgæti og
umtalaða grein.
Á föstudaginn langa 1923.
Surtur.
Kveðskapr-kapp.
Lesendum >Alþýðublaðsins<
hefir ekki orðið skotaskuld úr
að slá botn í vísuupphafið, sem
þeim var fengið fyrra fimtudag.
AIls komu 24 botnar, en nokkrir
hafa sent fleiri en .einn án þess
að láta krónu fylgja hverjum,
sem vera átti, svo að krónurnar
eru færri en botnarnir eða að
eins 19. Dómnefndin telur bezta
tvo fyrstu botnana, er hér 'fara á
ettir, og vill skifta verðlaununum
þannig á milli þeirra, að hinn
fyrri fái 2/3. hluta þeirra, en hinn
síðari 3. Höfundar vitji verð-
launanna til ritstjórans.
Botnarnir hljóða þá svo (höf-
undarnöfnum er slept, því að
blaðið telur víst, að hver þekki
sitt, og þá er nóg);
Hvérgí er betra að aaglýsa með
smáauglýsingnm eftir ýmsu, er
fólk vantar,
eu í Alþýðublaðinu, sem er
útbrefddasta blaðið í borginni.
Kóngagrúi þjóðaþrá
þykir drjúgum sneiða hjá,
1. aurahrúgum hreykinn frá
hrækir múginn pfndan á. —
2. Ei skal kúgun lengur ijá
lið né trúa glingrið á! —
3. d'Otna, kúga, þrælka, þjá;
það er fúin stefnuskrá. —
4. drotna, kúga; þrælka, þjá,
þarfir sjúga snauðum trá, —
5. Auma kúga, okra, þjá
ýmsrá nú er stefnuskrá. —
6. Ekki Ijúgum lýðinn á;
Ijósi snúum aldrei frá. —
7. Frelsið tiúum að eins á;
allri kúgun víkjum frá. —
8. Því skal snúa fylki frá,
fengna trúa reynslu á. —
9. því þeir trúa’ og treysta á
tignarhúfu’ og völdin há. —
10. Oít þeir sjúga seyðið fá
svöngum lúa-beinum frá. —
11. Því skal kúgun okkur á
eiga frúin Kötlugjá. —
12. Burt að flú því böli frá
bezt er nú, en hvertskal þá?—
13. Öllum trúi enginn sá,
sem æflar hjúum satt að tjá.—
14. Burt má flú, en betri’ er sá,
sem bættitrúogstjórnarskrá.—
15. Framar trúir enginn á
auðvalds-hjúa stefnuskrá. —
16. og þar, sem kúgun kvílir á,
kjarna rúinn niðjar fá. —
17. einvalds-kúgun; aldir spá,
að örbirgð múgur bylti frá. —
18. Gullkálfshrúgu,erheimskirdá,
hefnist kúgun lýðsins á. —
19. og þú skalt, búi! þess vel gá,
þig að spúir djöfull á. —
20. en seinna, tvúi’ eg, sjáum þá
sama snúa veginn á. —
21. Um metorð fljúgast ýmsir á;
aðrir kúga, er völdin fá. —
22. Almúgann þeir einatt smá,
arðinn sjúga snauðum frá. —
23. Styrjöld kúgun eykur á;
ei við búa þetta má. —
24. Þessu trúa maður má;
margur Iúinn þingi’ er á. —
Næsta upphaf kemur ámorgun.
Verið viðbúin, skáldl