Alþýðublaðið - 10.04.1923, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐOBLA ÐIÐ
Hæstiréttir og
konangnr.
»Fundurinn skorar á þing-
mann kjördæmisins, að hann
geri sitt ftrasta til, að alþingi
taki til rannsóknar framkomu
stjórnarinnar gagnvart hæstarótti
í sakamáli Ólafs Friðrikssonar.<
Svohljóðanditillögur hafa verið
samþyktar á tveimur þingmála-
fundum í Suður-Þingeyjarsýslu.
Maður fellur í stafi yfir þeirri
barnalegu einfeldni, sem kemur
fram í tillögunum, jafnvel þótt
einn hæstaréttardómarinn muni
ættiugjamargur í þessari sýslu.
í hverju hefir stjórnin móðgað
hæstarétt? Eða hváða >framkomu
stjórnarinnar við hæstaréttc eiga
hinir löghlýðnu, hæstaréttarelsk-
nndi Þingeyingar við? Vita þeir
ekki, eða skiljá þeir ekki, að
engin móðgun við hæstarétt er
í því falin, að konungur náðar
menn?
Hvers vegna risu þessir dáend-
ur hæstaréttar ekki upp um
árið, þegar Kristján X. náðaði
þá Elías Hólm og félaga hans?
Þeir hötðu þó verið dæmdir
fyrir hinn svívirðilegasta glæp
og í einu hljóði. Ólafur Friðriks-
son og félagar hans voru dæmd-
ir fyrir óhlýðni við lögregluna,
og þó ekki nema af þrernur
dómurum réttarins. Einn vildi
dæma þá í sektir, en annar vildi
vfsa málinu heim í hérað vegna
ónógrá sannana eða ófullkom-
innar rannsóknar.
AlmenDÍngsálitið var hinsvegar
á því, að Ó. F. og þeir félagar
hefðu verið dæmdlr svo hart
vegna pólitískra skoðana sinna,
því fjölmargir dómar eru til, þar
sem menn, er lagt hafa hendur
á lögregluna og misþyrmt henni,
hafá verið dæmdir í lágar sektir.
í umræddu falli sannaðist það á
engan mann, að hann hefði lagt
hendur á eða sijikað við lög
reglunni, Sumir voru dæmdir
fyrir það að hafa stutt höndum
á læsta hurð, og einn var dæmd-
ur fyrir að hafa sagt yfir manh-
grúann: > Við, sem hér erum, met-
um meira mannúðina en liegn-
ingarlögin.t
Þótt ekkert tillit væri tekið
til almennings og almennrar
réttíætistilfinningar — anðarar
en þeirrar þiogeysku — þá
væri samt sem áður eina rétta
leiðin úr því öngþveiti, er Jón
Magnússon, sællar minningar,
hafði komið þessu málj í þegar
frá byrjun, að fella hæstaréttar-
dóminn úr gildi með náðun.
í fávizku sinni fækkuðu þing-
menn dómstigunum og bættu
svo gráu á svárt ofan með því
að láta gamla menn og þroytta,
er að ýmsra dómi hafði ekki
tekist nema í meðallagi störfin
í yfirrétti, taka sæti í dómnum.
Þegar nú þess er gætt, að ein-
göngu hinir þrír fyrrverandi yfir-
réttardómarar eru sammála um
dóminn í umræddu máli, en tveir
viðurkendir starfsbræður þeirra
eru ósammála þeim, þá má það
furðu gegna, að menn skuli
dirfast að reyna að smokra því
inn hjá almenningi, að það sé
óhœfa að leita rneð slík mál til
æðsta dómarans, þ. e. konungs.
Skyldi ekki meiri ástæða fyrir
konung að kvárta um, að þegn-
arnir þingeysku sýni honum
óvirðingu með tillögunni sinni, en
fyrir þá að kvarta fyrir þremenn-
ingana í hæstaaétti um, að kon-
ungur hafi óvirt þá með náðun
Ó. F. og félaga hans? X.
>Verkam.«.
VerzlunviðRússland
Jón Baldvinsson flytur í sam-
einuðu þingi svo hljóðandi tillögu
til þingsályktunar:
>Alþingi ályktar að skora á
ríkisstjórnina að gera ráðstafanir
til þess að koma á verzlunar-
samningi milli íslands og Rúss-
lands.<
Greinargerð hljóðar svo:
>FIestar þjóðir Norðurálfunnár
hafá nú gert verzlunarsamninga
við Rússlaud. Norðmenn, sem
að nokkru hafa svipaðar vörur
að selja og við, hafa undanfarið
selt allmikið til Rússlands, En
til þess, að slík vei zlun geti fram
farið, er nauðsynlegt að hafa
verzlunarsamning við rússneska
lýðríkið.«
Hjálparstöð Hjúkrunarfélags-
ins >Líknar< er opin:
Mánudaga . , . kl. 11 — 12 f. h.
Þriðjudaga ... — 5—6 e. —
Miðvikudaga . . — 3—4 e. --
Föstudaga ... — 5—6 e- --
Laugardaga . . — 3—4 e. --
Gjaídjirot 1908-1022.
Samkvæmt innköflunum í Lög-
birtingablaðinu hefir tala gjald-
þrota síðast liðin 15 ár verið
árlega svo sem hér segir:
1908 . . . 22 1916 . . . >
1909 ; • • 37 1917 . . . 6
1910 . . . 28 1918 . . . 1
1911 . • • 19 1919 . . . 2
1912 . • • 10 1920 . . . 6
1913 • • • 11 1921 . . . 21
1914 . i9'5 • • • 11 6 1922 ,. . . 18
Alls hafa orðið á þessum ár-
um 198 gjaldþrot eða 13-2 að
meðaltali á ári. En mjög er þeim
misskift á átin. Árin 1908 —11
hafa þau verið tiltölulega mörg,
z85 á ári að meðaltali. Næstu
9 ár, 1912—20, hafa þau verið
fá, að eins 5.9 að meðaltali á ári,
en tvö síðustu árin aftur mörg,
19.5 að meðaltali á ári.
Af öllum gjaldþrotum á þess-
um árum koma 84 tyrir í Reykja-
vík, 30 í hinum kaupstöðunum
(þar með talin Siglufjörður og
Vestmannaeyjar), en 84 annars-
staðar á lándinu. Annars skiftast
þau þánnig á hina einstöku kaup-
staði og sýslur:
Reykjavík
Hafnaríjörður.
ísafjörður . .
Sigluíjörður .
Akureyri . ..
Seyðisfjörður .
Vestmannaeyjar
Gullbr. og Kjósars
Borgarfjarðarsýsla
Snæfellsnessýsla.
Barðastrandarsýsla
ísaljarðarsýsla
Húnavatnssýsla .
Skagafjarðarsýsla
Eyjafjarðarsýsla .
Þingeyjarsýsla .
Norður-Múlasýsla
Suður-Múlasýsia
Árnessýsla . .
Samtals 198
4
' 9
6
7
3
1
9
1
8
9
6
7
11
6
5
6
15
1