Íslensk endurreisn - 07.11.1933, Blaðsíða 1

mAlgagn þjóðernishreyfingar íslendinga
F
I. árg., 26. tbl.
Reykjavík, þriðjudaginn 7. nóvember 1933.
£lnkonnai>orð) „Veröi gróandl þjóðlif með þverrandi tár, eexn þroskast á guðsrikis braut“.
Ctgefendur: Nokkrir Þjóðernissinnar í Reykja-
vík. — Afgreiðsla: Ingólfshvoli 2. hæð. — Af-
greiðslusími: 28 37.
i
Islensk Endurreisn kemur út vikulega. -— iírs-
fjórðungsgjald kr. 1,50. Verð i lausasölu 15
aurar. — Prentsmiðja: Fjelagsprentsmiðjan.
Vi.í'.
Svar tfl „Timans“.
1 „Timanum", seni úl kom 14. okt. sl. stendur
grein, sem hefir fyrirsögniná „Hætta á ferðum“.
Grein þessi liefst á svivirðilegum rógi um
núverandi valdhafa Þýskalands. Mun „Tíman-
um“ falla þungt, að skoðanabræður hans, þýsku
Komiuúnistunum, sje ekki lofað að vaða uppi,
og svala heift sinni með því að rógbera stjórn-
arhætti Þýskalands. Annars cr greinin rógsher-
ferð gegn Þjóðernishreyfingunni islensku og
er þar haugað saman lygi og svivirðingum, svo
sem er vani „Timans“.
Það cr nú cinu sinni orðið svo alviðurkenl,
að „Tíminn“ og þeir, sem að honuin standa,
fjandskapasl gegn öllu þvi, sem nýtilegt getur
talist, að Þjóðernissinnar geta lalið fjandskap
„Tinians" frekar meðmæli, en að tiann sje
megnugur að spilla nokkuð fyrir þeim.
„Tíminn“ segir, að Þjóðernishreyfingin sje inn-
flutt frá Þýskalandi, þvílíkur vísdómur er
„Timanum“ samboðinn.
Þjóðernishreyfingin er til orðin lijer heima,
beinlínis fyrir þær aðstæður, sem lærifaðir
„Tímans", Jónas Jónsson, hefir átt drýgstan
])átt í að skapa.
Það er „Tímanum“ eðlilega þyrnir í aug-
um; að þjóðhollir menn, ungir og gamlir,
skulu hefja starf í þá átt að hefja íslénska
ríkið lir því niðurlægingarástandi, sem
óstjórn Hriflujónasar hefir sökt því í og
að þessir menn af sömu ástæðu hafa efst
á sinni stefnuskrá að útrýma hinni verstu
skaðræðisstefnu, sem nokkurntíma hefir
komið upp í heiminum, kommúnisman-
um.
En |)ar tekur „Tímann“ sárt til sinna, því eins
og allir vita er það Jónas Jónsson frá Hriflu,
sem með rjeltu má kallast faðir Kommúnism-
ans á Islandi og hefir á allan liátt gert silt til
að undirbúa jarðveginn fyrir Kommúnistahylt-
ingu - og liefir „Tíminn“ jafnan stult hann
rækilega (eftir sinni litlu getu) i því.
„Timinn“ segir m. a. i þessari ritsmíð:
„Ofbeldishreyfingin hjer á landi hefir Iiaft á
sjer glögg einkenni hinna erlendu fyrirmynda.
Stóryrði og hótanir hafa vcrið höfuðeinkenni á
málflutningi hennar í ræðu og riti. Eftiröpun á
hergöngu, fánaburður og jafnvel barsmíðar (á
bömum og unglingum) hafa verið aferðir henn-
ar til að vekja á sjer eftirtekt. Og jafnframt hef-
ir hún, svo sem efni standa til, freistað að villa
á sjer heimildir með ósmekklegri hclgislepju
og æltjarðarglámri.“
Jeg vil nú skjóta því undir dóm allra skyn-
bærra manna á hvaða rökum þetta muni bygt.
.Teg gei óhræddur borið saman rilháttinn á blöð-
um Þjóðernissinna við rithátt „Timans“ og
, Tímadilkanna. Jeg er hvergi hræddur við þann
1 samanburð. Þjóðin er nú farin svo að þekkja I
! ræðumensku Hriflunga,að jeg er cinnig óhrædd-
ur að hera ræðumensku Þjóðernissinna saman
við tiana.
l in þessa hluti adti „Timinn“ að þegja, ]>ví að
enginr. hefir, hvorki fvr nje siðar, tekið af Iion-
um metið í skílmenskulegum rithætti, cins og
Jónas frá Hriflu á met og mun halda því, í
skítmensku í ræðu.
Á því, að Þjóðernissinnar skuli bera ís-
Jenska fánánn, hneykslast „Tíminn“, sem
von er, því að hann hefir jafnan elskað
rauðu duluna, merki rússnesku morð-
ingjanna, og getur því ekki vitað, fremur
en santherjar hans, Kommúnistarnir, til
þess, að ríkisfánanum sje nokkur sómi
sýndur, því að þjóðrækni og ættjarðarást
er „Tímanum“ og ritstjóra hans jafn f jar-
lægt og sannleikurinn.
Eu sannleikurinn er eitl af ])ví, seni úlrekið er
úr Tímaherhúðunum. Það sem „Tíminn“ segir
um „barsmíðar á börnum og unglingum“ er til-
hæfulaus lygi. „Tíminn“ talar uni „helgislepju“
á Þjóðernissinnum. Það mun vera sagt til ])ess
að niðra Þjóðernissinnum fyrir að hafa ekki
andúð á Irúarbrögðum eius og „Tímiim“ og
samherjar hans.
Svo heldur „TiminnV áfram rógi sinum og ber
fram kveinstafi út af þeirri tiællu sem lýðræð-
inu slafi af Þjóðernishrcyfingunni. „Þjer ferst
Flekkur að gelta:“ Hefir „Tíminn“ eða aðstand-
endur lians nokkurntíma sýnt, að þeir virtu lýð-
ræðið? Jeg segi nei!
Hriflungar hafa árum saman gert það
sem í þeirra valdi stóð, til þess að traðka
á lýðræðinu. Þeir hafa stritast við að
halda í úrelta kjördæmaskipun og kosn-
ingafyrirkomulag, til þess að geta traðk-
að á rjetti meiri hluta kjósenda í landinu.
Þeir hafa notað hvert tækifæri til þess að
setja einkasölur og höft í þeim tilgangi, að
hamla framtaki einkstaklingsins. Slík
hefir lýðræðiselska Tímans og hans fylgi-
fiska verið.
„Tíminh" segir, að Þjóðernissinnar noti sljórn-
arfána Þýskalands sem flokkseinkenni. Þessi
umsögn cr ágætlega samhoðin gáfnafari Tim-
ans og
jafn samkvæm sannleikanum eins og
ef sagt væri, að merki Eimskipafjelags
íslands sje stjórnfáni Þýskalands.
Allur síðai’i hluti greinarinnar eru lúalegar
dylgjur um það, „að Þjóðernissinnar reki
hreina landráðastarfsemi“. „Grýttu ekki í gler-
húsi“. —- „Tími“ sæll.
Rifjaðu heldur upp greinar Hriflujón-
asar um Hæstarjett. Þú þarft ekki að Ieita
Iengra en í þína eigin dálka til að finna
* landráðin.
Og ef „Timinn“ vill kynnast nieiru af landráð-
um, getur hann athugað afstöðu sósíalista og
sinna eigin samherja gagnvart uppsögn sam-
bandsins við Dani, með jafnrjettisákvæðinu,
sem Sósíalistar vilja halda dauðahaldi i og Arn-
ór Sigurjónsson telur ekki máli skifta, hvort
sagl er upp eða ekki, þó það sje stórhættulegt
íslendingum. Hvað er ])að þá annað en lartdráð,
að vilja telja þjóðinni trú um, að engu máli
skifti uni slikt ákvæði, livort þvi er sagt upp
eða ekki.
Nei, „Tíminn“ ætti áreiðanlega að leita
Jandráðanna hjá sínum nánustu, Hrifl-
ungunum, Sósíalistunum og Kommúnist-
unum.
Sú leit vrði tæplega árangurslaus.
Annars býst jeg við, að ritstjóri „Tímans“
verði tálinn sæta ábyrgð fyrir landráðaaðdrótt-
anir sinar i gai’ð Þjóðernissinna.
Geti „Tímaritstjórinn“ ekki sannað þenna
landráðaáhurð á hæði nafngreinda og ónafn-
greinda menn innan Þjóðernishreyfingarinnar,
stendur liann franimi fvrir alþjóð
sem hvers manns níðingur, ærulaus
lygarí og rógberi.
Siglufirði, 29. okl. 1933.
Pjeíur Á. Brekkan.
Frá Alþingi.
Aukaþingið var sett s.l. fimtudag, og voru
allir þingmenn komnir til þings.
Aldursforseti þingsins er Þorleifur Jónsson,
])in. A.-Skaftfellinga.
Nokkurt þóf varð um að úrskurða kosningu
Bjarna læknis Snæbjörnssonar þm. Ilafnfirð-
inga. Iiafði kosning hans verið kærð vegna
formgalla af hálfu kjörstjórnar Hafnarfjarð-
ar. Kosning Bjarna var að lokum úrslcurðuð
gild með 29 atkv. gegn 12.
Forseti sameinaðs þings var kjörinn Jón
Baldvinsson, en varaforseti Þorleifur Jónsson.
Til efri deildar hlutu kosningu:
Pjetur Magnússon,
Mqgnús Jónsson,
Rjarni Snæbjörnsson,
Eirikur Einarssón,
Einar Árnason,
lngvar Pálmason,
Pcdl Hermannsson og
Rjörn Kristjánsson.
Deildaforsetar voru kjörnir:
í cfri deild: Einar Arnason og 1. varafor-
seti Ingvar Pálmason.